در جايگاه تربيت و رشد انساني جامعه ، ترديدي نيست بانوان نقشي تعيين کننده و بي بديل دارند . به روشني پيداست که اين نقش نمي تواند امري تشريفاتي و يا حتي قراردادي باشد . دست حق در نظام زيبا و حکيمانه آفرينش ، زن را در چنين جايگاه و طبعا در چنين مسؤوليتي قرار داده است . جايگاهي که هيچ قانون و قراري نمي تواند کليت آن را ناديده بگيرد و هيچ شانه اي نمي تواند به جز خود وي ، اين مسؤوليت را بر خود نهد . اين است که از آن به نقش بي بديل ياد مي کنيم . و اين چنين است که سخن امام در اين باب که بارها نيز بر آن تأکيد ورزيده اند ، بياني از يک واقعيت تکويني در « نظام احسن » وجود و آفرينش آدمي و مناسبات انساني اجتماعي آدميان است و ترجمه اي است از آنچه در منابع ديني و نظام تشريع در شريعت مقدس آمده است . اگر خداي تبارک و تعالي با صفت «رب» پرورش دهنده و رشد دهنده جهان و جهانيان است ، زن نيز در نظام الهي چه نظام تکوين و « هستي » و چه دستگاه تشريع و « بايستي » ، مظهري از همين وصف و نام مي باشد .
در سخن کوتاه اما پربار و آسماني حضرت صادق (ع) آمده است :
اکثر الخير في النساء؛ (1)
بيشترين خير و خوبي در وجود بانوان است .
جلوه اي از اين کلام آسماني در سخنان امام اين گونه آمده است :
زن مربي جامعه است . از دامن زن ا نسانها پيدا مي شوند . مرحله اول مرد و زن صحيح ، از دامن زن است . مربي انسانها زن است . سعادت و شقاوت کشورها بسته به جود زن است . زن با تربيت صحيح خودش انسان درست مي کند وبا تربيت صحيح خودش کشور را آباد مي کند . مبدأ همه سعادتها از دامن زن بلند مي شود . زن مبدأ همه سعادتها بايد باشد . (2)
همين حقيقت را حضرت امام ، در جاي ديگر با تعبير « عنصر تابناکي که زيربناي فضيلتهاي انساني و ارزشهاي والاي خليفه الله در جهان است » (3) بازگو مي کنند . و برخاسته از همين حقيقت است که پيامبر اکرم (ص) دختران را بهترين فرزندان آدمي مي شمارند :
خير اولادکم البنات . (4)
حضرت امام ، با اشراف عميق و همه سويه اي که بر شريعت مقدسه از يک سو ، مناسبات اجتماعي تربيتي جامعه دارند ، يکي از محوري ترين آموزه هاي خويش را در باب مسايل زنان و جايگاه خانوادگي و اجتماعي آنان ، همين موقعيت اساسي و زيربنايي براي آنان مي شمارند و سخت بر آن تأکيد مي ورزند . جالب است که در اشاره به اهميت اين جايگاه ، آن را با مقام تربيتي قرآن قرينه سازي مي کنند ؛ هم قرآن را انسان ساز مي شمارند و هم بانوان را :
قرآن کريم انسان ساز است و زنان نيز انسان ساز . اگر زنان شجاع و انسان ساز از ملتها گرفته شوند ، ملتها به شکست و انحطاط کشيده مي شوند . (5)
از اين رو ، به آن دسته از گفته هايي که زنان را سرچشمه هر فساد و آلودگي و گناه و در يک کلمه « منشأ شر» و تيره بختي آدميان معرفي مي کنند حتي اگر در ميان برخي منابع ديني باشد ، بايد کاملا به ديده ي ترديد نگريست و حداقل در برابر ظواهر آن متون ، بايد ايستادگي کرد وبه گونه اي از آنها بهره جست که در تعارض آشکار با مباني قطعي قرآني و ديني نباشد . فضيل که از ياران امام صادق (ع) است سخني از مردم جامعه خود را که اينک نيز در فرهنگ ما بي رونق نيست ! براي آن حضرت (ع) باز گفت . سخن اين بود که مردم مي گويند : در قيامت بيشتر دوزخيان ، زنان هستند ! امام (ع) در رد اين گفته به پاسخي نقضي و قابل فهم براي همه اکتفا کردند و فرمودند : اين چه سخن بيجايي است ؟! در حالي که گاه يک مرد در آخرت ، با هزار نفر از زنان دنيا در کاخي از در يکپارچه ازدواج مي کند !
قلت له : شيء يقوله الناس : ان اکثر اهل النار يوم القيامه النساء . قال : و اني ذلک و قد يتزوج الرجل في الاخره الفا من نساء الدنيا في قصر من دره واحده ؟! (6)
پي نوشت:
1. وسائل الشيعه ، ج 14 ، ص 11 .
2. صحيفه ي نور ، ج 6 ، ص 185 .
3. همان ، ج 16 ، ص 125 .
4. مستدرک الوسائل ، ج 15 ، ص 116 .
5. صحيفه ي نور ، ج 5 ، ص 153 .
6. من لا يحضره الفقيه ، ج 3 ، ص 468 .
منبع: امام خميني و الگوهاي دين شناختي درمسايل زنان
تصاوير زيبا و مرتبط با اين مقاله