نويسنده: محمد مهدي شمس الدين
يکي از بعدهاي ارزشمند انقلاب حسيني، بعد گستردهي انساني آن است که قبلا هيچوقت به آن توجه نشده. و... اين بعد وسيعترين و گستردهترين افق را داراست.
ديدگاهي چنين عظيم، پژوهشي وسيع و فراگير نسبت به موقعيت « موالي» در آن دورهي پيشتاز را لازم دارد. و نتيجهاي که ما در اينجا به آن ميرسيم اين است که «موالي» نقشي در ايجاد اين انقلاب نداشتهاند و اين نتيجهاي است که با اطمينان به صحت آن بيان ميشود.
ولي نقش اين انقلاب در بيداري فکر «موالي» نسبت به اهميت موقعيتشان و آگاهي بر ستمي که بر آنان فرود ميآمده و به تواني که براي تغيير شرايط اجتماعي داشتهاند، تا چه حد بوده است؟
همانطوري که پاسخگويي به بسياري از مسائل مهم، لازم و ضروري مينمايد. از جمله آنها: - پايبندي به اصول اسلامي نسبت به قبل در اين زمان تا چه حد بوده؟...و سؤالاتي نظير اينها.
پاسخهايي که در اين پژوهش به بعضي از اين مسائل و مسائل ديگري که در اين مقدمه بيان نکرديم، داده شد، کافي نبوده. و اين به مفهوم آن نيست که جوابها صحيح نيستند بلکه با همهي اين تلاشها، - براي پاسخگويي بهتر - نياز به گستردگي بيشتر است.
اين بحث از سه قسمت تشکيل يافته:
1- مقدمات: که دربارهي ابعاد فکري و هدفهاي آن و منابع تاريخي پژوهشي است.
2- چند نفر بودند و آنها که بودند؟: دربارهي شهيدان انقلاب حسين، چه آنها که از بنيهاشم بودند و چه غير آنها در کربلا و کوفه. و معرفي هر يک از آنها در حدود معلومات موجود و در دسترس، همراه ضميمهاي که در آن متون «زيارت منسوب به ناحيهي مقدسه» و «زيارت رجبيه» را آورده شده و فصل مهمي در تحقيق چگونگي اين دو «زيارت» از حيث اينکه دو منبع اين بحث هستند، ما «زيارت منسوب به ناحيهي مقدسه» را رجحان دادهايم و «زيارت رجبيه» را به عنوان مصدر درجهي دوم و کم اهميت استفاده کردهايم.
3- دلايلي که از اطلاعات بستگان شهيدان بدست ميآيد و موقعيت دولت و جامعه و شرايط انقلاب و آنچه که بعد و قبل از آن رخ داده را بيان ميکند.
متن کتاب " انصار الحسين "