تعداد مصدوميت هاي شديد بازيکنان تيم هاي ليگ برتري و ملي پوش که در سطح اول فوتبال کشور حضور دارند نگراني هاي بسياري را براي فوتبالدوستان به وجود آورده و البته سوالات زيادي را در ذهن ايشان ايجاد کرده است، اينکه چطور و چگونه اين مصدوميت هاي سنگين فقط سراغ فوتباليست هاي ايراني مي آيد آيا نحوه تمرينات، زمان آن و فشردگي آنها در نزد تيم هاي فوتبال کشورمان باعث اين قبيل اتفاقات مي شود يا اصلا اين حوادث در فوتبال معمولي است و نبايد دنبال علت خاصي براي آن گشت .
فقط قدرت تشخيص بيشتر شده
دکتر نصيري، جراح و پزشک سابق تيم ملي در اين خصوص مي گويد: نمي شود علت خاصي را براي اين اتفاق عنوان کرد. هر کدام از عوامل فوق از قبيل تمرينات غلط و خسته کننده، فشردگي بيش از حد کارهاي بدنسازي و.... مي تواند باعث مصدوميت هاي سنگين از قبيل پارگي رباط صليبي و مينيسک شود. اين اتفاق جديدي نيست و در برخوردهاي متوالي يک مسابقه فوتبال اين پارگي ها پيش مي آيد، منتهي در حال حاضر به دليل امکانات پيشرفته قدرت تشخيص بالا رفته و شدت اين مصدوميت ها زودتر و سريع تر مشخص مي شود. وي توضيح مي دهد: پيش از اين باشگاه ها به شکل فعلي پيگير اين مصدوميت ها نبودند و در بسياري مواقع بازيکنان پيگير معالجه خود مي شدند اما الان با وجود دستگاه هاي MRI سريعا ميزان آسيب ديدگي مشخص مي شود وگرنه اينطور نيست که الان تعداد مصدوميت ها زيادتر شده باشد و اين مساله محدود به فوتباليست هاي ايراني شود.
جراحي در ايران مثل اروپا و امريکا
اما اينکه جراحي در داخل ايران با اروپا تفاوت هاي زيادي دارد و اين مساله باعث بهبود سريع تر فوتباليست ها مي شود يا خير، مساله ديگري است که حرف هاي زيادي در خصوص آن شنيده مي شود. با اين حال دکتر نصيري تفاوتي بين جراحي در داخل و خارج قائل نيست و مي گويد: تکنيکي که در جراحي داخلي وجود دارد هماني است که در امريکا و اروپا استفاده مي شود بنابراين تفاوتي در نوع جراحي وجود نخواهد داشت. فقط در آنجا امکانات سخت افزاري بيشتري وجود دارد که کار را راحت تر مي کند.دستگاه هايي که براي آب درماني، سنجش قدرت عضلات و... وجود دارد بالطبع تلاش زيادي در بهبودي مصدوميت هاي اينچنيني دارند و از نقش آنها نمي شود به راحتي عبور کرد.
رباط و مينيسک در نقش نگه دارنده
پارگي رباط صليبي و مينيسک اين روزها در بين فوتباليست ها شايع است اما چنانچه اين مصدوميت تنها شامل پارگي رباط شود، بهبود زانوي مصدوم سريع تر رخ خواهد داد، مثل اتفاقي که براي ميثاق معمارزاده دروازه بان پرسپوليس رخ داده است. نصيري در اين خصوص توضيح مي دهد: رباط صليبي و مينيسک هر دو حالت نگه دارنده و ضربه گير زانو را دارند و براي تقويت مفاصل ضروري به نظر مي رسند بنابراين پاره شدن هر کدام از آنها در حرکت زانو اختلال ايجاد مي کند. البته تفاوتي در نوع بهبود اين دو عضو وجود دارد، رباط صليبي قابل ترميم و بازگشت است اما مينيسک به دليل عدم وجود رگ هاي خوني با آرتروسکوپي برداشته مي شود و قابل ترميم نيست.
البته اگر درحاشيه مينيسک پارگي باشد معمولا پاک کردن مينيسک انجام نمي شود و بهتر است ترميم شود.
حداقل شش ماه
زمان بهبودي و بازگشت يک فوتباليست به ميدان پس از پارگي رباط صليبي و مينيسک زانو مساله مهم ديگري است که همواره در اين خصوص حرف هاي زيادي به گوش مي رسد. البته در بازگشت يک بازيکن به فرم مسابقه عوامل زيادي تاثيرگذار است اما چيزي که مسلم به نظر مي رسد اينکه در بهترين حالت نيز شش ماه فرصت براي رسيدن به فرم مطلوب يک مسابقه فوتبال نياز است. نصيري در اين مورد توضيح مي دهد: براي بازگشت يک فوتباليست سه عامل بسيار با اهميت است:
1( اقدامات قبل از عمل جراحي
2) برنامه ريزي حين عمل جراحي
3) اقدامات پس از عمل
که اين آخري بسيار مهم است و چنانچه همه چيز درست انجام شود بدون عفونت و خونريزي زانو حالت طبيعي را پيدا مي کند.
معمولا دو هفته بعد از عمل بازيکن قادر به خم و راست کردن زانو مي شود، سر موعد يک ماه قادر به راه رفتن در استخر است و در فاصله چهارماه پس از عمل مي تواند دويدن نرم و آرام را آغاز کند. البته تمرينات وزنه زدن و فيزيوتراپي با توجه به امکانات سخت افزاري و زمان انجام آن که از يک تا 10 ساعت مي تواند متغير باشد در سرعت بهبودي موثر است با اين حال چيزي که مسلم است اينکه با توجه به درنظر گرفتن استفاده از تمام امکانات شش ماه زمان، حداقل فرصتي است که بايد به يک فوتباليست داد تا آماده حضور در مسابقات اصلي شود.
در نحوه بازگشت بازيکنان قدرت جسماني و نوع بافت هاي بازيکنان و البته مسائل روحي رواني نيز تاثير دارد که با توجه به در نظر گرفتن تمام اين مسائل زمان بازگشت يک فوتباليست به شرايط طبيعي را نمي توان دقيقا تخمين زد.