شايد به حق باشد که امروزه پدران و مادران براي حفظ امنيت فرزندان خود در برابر مسائلي که در نسل هاي قبل هرگز سابقه نداشته، نگران باشند. اين در حالي است که دنيا خطرناک تر از پنجاه سال قبل نيست.
امروزه، پدران و مادران از خطراتي که ممکن است کودکانشان با آن ها مواجه شوند، آگاه هستند. با وجود خبرهايي نظير سوء استفاده کردن از کودکان - در هر دو مورد جنسي و جسمي که بسيار شايع شده است-، صدماتي که از مواد مخدر به سلامتي بدن مي رسد، سيگار کشيدن و نوشيدن الکل که در مواد مخدر به سلامتي بدن مي رسد، سيگار کشيدن و نوشيدن الکل که در مورد آن تبليغ گسترده شده است، و گسترش بيماري ايدز- مرضي که با ماهيت ناشناخته ي خود جو ترس و ترديد را به وجود مي آورد- که پي در پي در رسانه گروهي تکرار مي شوند، عجيب و شگفت انگيز نيست اگر شما احساس کنيد فرزندان خردسال شما به مراقبت بيشتر نياز دارند و جوياي آن باشيد که چگونه مي توانيد از آنان در مقابل اين خطرهاي دائمي محافظت کنيد.
کودکان مي خواهند به اين باور برسند که در هر موضوعي مي توانند با
با شما مشورت کنند و شما ايشان را جدي مي گيريد و به آنان ايمان داريد. بنابراين شما هم مي توانيد با گوش فرا دادن به پرسش هايشان، و باور کردن آنچه مي گويند و پاسخگويي به پرسش هايشان، به آنان کمک کنيد اعتماد کردن به شما را در خود جا بيندازند. بنابراين شما با دادن اطلاعات دقيق به فرزندان خود جهت محافظت از خودشان، سبب مي شويد که آنان با حسي مناسب در مورد تمام عرصه هاي سلامت و امنيت فردي رشد کنند.
چرا من نمي توانم با غريبه ها صحبت کنم؟
چرا من نبايد از کسي که نمي شناسم هديه بپذيرم؟
چرا من نمي توانم با ماشين غريبه ها به خانه بيايم؟
از دست فرد غريبه به کجا فرار کنم؟
داشتن ترس و اضطراب براي امنيت کودکان، يکي از واقعيت هاي تأسف بار زندگي امروزي است؛ هرچند که هنوز هم امکان وجود دارد که فرزندان خود را با تدابير و اطلاعاتي در برابر اين مسائل تجهيز کنيم تا بدين طريق بتوانيم به مبارزه با جلب توجه ناخواسته ي آنان به غريبه ها بپردازيم. اين تدابير به شما آرامش خيال مي بخشد که نتيجه ي آن، جلوگيري از محدود کردن نا به جاي اقدامات فرزندان تان در دوران بزرگسالي از جانب شماست.

علتي که در پشت اين پرسش ها نهفته است

کودکان هنگامي که بفهمند لطف و محبت ظاهري غريبه ها ممکن است به آنان صدمه بزند، گيج مي شوند. زيرا شما به فرزندان خود آموخته ايد که ابراز لطف و محبت خوب و پسنديده است. به طور طبيعي آنان هم لطف و محبت هر کسي را بر پايه ي حرف هاي شما تعبير مي کنند.
بنابراين، بايد به فرزندان خود از همان خردسالي و قبل از اين که بزرگ شوند و در مورد اين موضوع پرسش هايي مطرح کنند، در مورد خطر اعتماد به غريبه ها هشدار دهيد. همچنين بايد آنان را تشويق کنيد به آفرادي که نمي شناسند اعتماد نکنند. به خاطر مي آوريم حتي وقتي پسرانم در اواخر دوره ي نوجواني خود بودند هنگامي که قصد رفتن به داخل شهر مي کردند، با استفاده از اين نصايح آنان را از صحبت کردن با غريبه ها برحذر مي داشتم.
در نظر داشته باشيد که از نظر کودک، هر کسي که به او شيريني يا اسباب بازي بدهد يا وعده بدهد او را به يک برنامه ي مهيج نظير سيرک خواهد برد، فردي شايسته ي توجه است؛ همچنين شخصي که آنان را از عذاب پياده رفتن به خانه نجات دهد همچون يک موهبت الهي است. بنابراين پرسش هاي کودک در اين زمينه انعکاس بهت و حيرت آنان از پيام هاي متضادي است که از رفتار مردم سرچشمه مي گيرد.

رهنمودهايي براي پاسخ هاي شما

*به دليل اطمينان ذاتي کودکان به بزرگسالان مهربان، کودکان بايد يکي از درس هاي سخت زندگي را فرا گيرند و آن اين است که هر چيز
ممکن است شوم تر از آني باشد که به نظر مي رسد. اما اين نکته بسيار مهم است که در آنچه به فرزند خود مي گوييد توازن را رعايت کنيد. به عنوان مثال شما قصد محافظت از فرزندتان را داريد، بنابراين در اين زمينه اطلاعات کافي را در اختيارش مي گذاريد تا از خود در مقابل اين گونه خطرها محافظت کند. در عين حال از او نمي خواهيد از مهرباني و رفاقت چشم بپوشد و به هر کسي بدبين شود. گرچه اين نوعي بي انصافي آشکار در حق کودک است، امنيت او بسيار مهم تر و ارزشمند تر است و به دست آوردن آن ساده نيست.
*در اين زمينه، هدف بايد اين باشد که فرزندان تان را با شيوه هاي بدون جنجال و هراس، به گونه اي آموزش دهيد که از غريبه ها، هرچند جالب توجه باشند، دوري کنند. در صورت دستيابي به اين هدف، همچون حقايق بدون بحث ديگر نظير دست نزدن به پريز برق يا لمس نکردن چاقوي تيز، اين امر هم تبديل به بخش عادي و معمول زندگي آنان مي شود.

آنچه بايد بدانيد

*کودکان در مورد اين موضوع که در شرايط خاص چگونه رفتار کنند، به آموزش هاي بسيار روشن و واضح نياز دارند. بنابراين فهرستي شامل تمرينات مداوم تدوين کنيد و پيوسته آن را تکرار کنيد تا ملکه ي ذهن کودک شود. مي توانيد يادگيري آن را به کمک ضرب موسيقي و شعر آسان کنيد. اطمينان حاصل کنيد که فرزند شما از همان خردسالي نشاني، شماره ي تماس و نام کامل خانوادگي خود به انضمام شماره ي تماس مرکز حمايت از کودکان را ياد گرفته است.
*به عنوان والد بسيار شايسته است هميشه از اين موضوع آگاه باشيد که فرزند شما هم اکنون کجاست! اين امر بسيار آشکار و بديهي به نظر مي رسد، اما بسيار متحمل است که نظر شما به چيزي جلب شود و سپس به خود بياييد و ببينيد فرزندتان گم شده. شايد هم نخواهيد زياد در کار فرزندان بزرگ خود دخالت کنيد. در اين صورت بايد از همان ابتدا اين را روشن کنيد که شما در اين زمينه براي خود قانوني داريد و آن اين است که فرزند شما به شرطي که هميشه در کنار دوستان خود باشد مي تواند از منزل بيرون برود. همچنين بايد تمريناتي را که با او در اين زمينه انجام داده ايد به خاطر داشته باشد. او را ترغيب کنيد که زمان بازگشت و حضور خود در خانه را به خاطر داشته باشد و چنانچه تغييري در برنامه اش ايجاد شد به شما تلفن بزند.
*جسارت را تا حدي در فرزند خود تشويق کنيد؛ در اين صورت او در حفظ موضع خود کوتاه نخواهد آمد. همچنين برخي از موقعيت هاي ممکن در اين زمينه را همراه با کودک به صورت نمايش بازي کنيد تا مطمئن شويد که او از وقايعي که ممکن است برايش رخ دهد، آگاه است.
موارد ديگري که ممکن است از شما پرسيده شود...
آيا همه ي غريبه ها به من صدمه مي زنند؟
اگر فرد غريبه اي با من صحبت کرد چه کار کنم؟
اگر غريبه اي به من شيريني داد چه کار کنم؟
اگر کسي پيشنهاد کرد سوار ماشينش شوم چه کار کنم؟
گروه سني 2 تا 4سال: من دوست ندارم تو با فردي که نمي شناسي صحبت کني، چون ممکن است نسبت به تو مهربان نباشد و حتي اگر به تو شيريني هم بدهد باز هم احتمال دارد به تو آسيب برساند. بنابراين هرگز بدون اجازه ي بابا و مامان سوار ماشين هيچ غريبه اي نشو و با هيچ کس، حتي يک بچه قدم نزن.
گروه سني 4 تا 6سال: اگر گم شدي و کسي خواست با تو صحبت کند به او پاسخ نده و از او دوري کن، فرياد بزن و از اولين زني که ديدي در خواست کمک کن. يا اين که به مغازه اي وارد شو و به صاحب مغازه بگو "خواهش مي کنم به من کمک کنيد، من در خطرم" و از او خواهش کن تا به تو در برقراي تماس با ما کمک کند.
گروه سني 6 تا 8سال: هرگز نبايد با غريبه ها صحبت کني يا در کنارشان راه بروي. هرگز در خيابان تنها قدم نزن، حتي اگر مسير کوتاه باشد. هميشه بايک يا دو نفر از دوستان خود راه برو، چون در اين صورت امنيت تو بيشتر است. هرگز حتي با دوستان خود در تاريکي از خانه خارج نشو. همچنين هرگز اجازه نده دوستانت با افراد غريبه صحبت کنند و اگر يکي از دوستانت چنين کاري کرد و سوار ماشين غريبه اي شد مستقيم به خانه بيا و ما به اطلاع بده. چنانچه تنها ماندي و با وجود اين که راه خانه را هم بلدي، همان جا منتظر بمان و از کسي خواهش کن که به ما زنگ بزند و موضوع را اطلاع
دهد. در اين صورت ما نزد تو مي آييم و تو را به خانه بر مي گردانيم.
چنانچه گم شدي از خانمي تقاضاي کمک کن و نام خود به همراه نشاني و شماره ي تماس ما را در اختيارش قرار بده، يا اين که به دنبال پليس بگرد.
گروه سني 8 تا 11سال: بعضي ها - به خصوص مردها- دوست دارند به کودکان آسيب برسانند و تو بايد از اين گونه افراد دوري کني، چون از تو قوي تر هستند. در ميان دوستان بودن در راه برگشت به خانه، يک اقدام احتياطي و امنيتي است. اما اگر هوا تاريک باشد، و تو از راه ميان بر و وکوچه پس کوچه ها قصد برگشت به خانه را بکني، حتي اگر در بين دوستانت هم باشي، باز امنيت نداري. بنابراين هميشه در خيابان هاي اصلي و در حاشيه ي بيروني پياده رو راه برو. سعي کن قاطعانه گام برداري، سر خود را بالا نگه داري و بازوهايت را همانند سربازان به عقب و جلو بدهي و يک وسيله همچون کيف ورزشي با خود حمل کني. غريبه ها به ندرت به کسي که اين گونه راه مي رود نزديک مي شوند. حتي اگر يک غريبه براي تو ايجاد مزاحمت کرد با فرياد زدن دوستانت را مطلع کن تا آنان به سرعت کمک بياورند و با من تماس بگيرند، يا بي معطلي به فرد بزرگسال مطمئني اطلاع دهند. هرگز به فرد غريبه گستاخي نکن و با اودرگير نشود. در صورتي که گم شدي سعي کن اداره ي پليس را پيدا کني يا اين موضوع را به
زني که در خيابان مي بيني اطلاع دهي. يا به مغازه، رستوران يا کافه اي وارد شو و در صورت امکان از صاحبش خواهش کن تا بگذارد از تلفن جهت اطلاع دادن به ما استفاده کني. ما از قبل به تو يک کارت تلفن براي اين کار خواهيم داد.
چرا مادر آن پسر سر او فرياد مي زند؟
چرا سر من فرياد مي کشي؟
آيا درست است به کسي صدمه بزنم؟
چرا هميشه از دست من عصباني مي شوي؟
چرا من را کتک مي زني؟
چرا دست و پاي جيمي کبود است؟
هر کسي ممکن است در لحظاتي دچار فشارهاي عصبي شود که به فرياد زدن يا کتک زدن کودک بابت يک خلاف ساده منجر شود. اغلب اين امر با احساس گناه پدر و مادر به اتمام مي رسد و آنان مرتب از وقوع اين امر عذرخواهي مي کنند و مي گويند که اين عمل دوباره تکرار نخواهد شد. اما توجه داشته باشيد چنانچه اين اعمال فراتر از حد يک سيلي برود، بحث خشونت مطرح مي شود و هر کسي هم که قرباني خشونت شود نياز به کمک دارد.

علتي که در پشت اين پرسش ها نهفته است

خشونت هاي رفتاري انواع مختلفي دارد، حتي خشونت رفتاري -احساسي که ممکن است هيچ جاي زخم بر بدن به جا نگذارد نيز گونه اي از آن محسوب مي شود.
اغلب کودکان بر اين باورند آنچه به سر آنان مي آيد قاعده و معيار درست و به جاست، و اين همان دليلي است که توضيح مي دهد چرا کودکاني که مورد خشونت و آزار پدر و مادر قرار مي گيرند، باز هم به آنان وابستگي دارند. به محض آن که دنياي کودک به فضايي فراتر از محيط خانه گسترده مي شود، مقايسه کردن هاي او نيز آغاز مي شود و در اين جاست که ممکن است تشخيص دهد جايگاهش به هيچ وجه رضايت بخش و پذيرفتني نيست.
بسياري از کودکان از بزرگسالاني که در حق آنان خشونت به خرج مي دهند مي ترسند و براي جلوگيري از خشونت پدر و مادردر حق خود، شروع به عذرخواهي مي کنند: "من اشتباه کرده ام"، "من بي احتياطي کردم". کودکان ممکن است بنا به دلايلي تصور کنند چنانچه خشونت رفتاري پدر و مادر خود را که از آن رنج مي برند فاش کنند، وضع براي آنان از اين هم بدتر مي شود.گرچه، کودک ديگري که متوجه آثار جسماني خشونت در بدن کودک خشونت ديده مي شود، به ويژه اگر کودک صدمه ديده بدون هيچ دليل خاصي تنبيه شده باشد، ممکن است ساکت ننشيند و بي پرده در مورد اين مسأله حرف بزند. کودکي که آموزگارش در مدرسه با وجود تمام شيطنت هايش با وي مهرباني مي کند اما در محيط منزل از خشونت لفظي پدر و مادر خود به سبب شيطنت هاي خود رنج
مي برد، ممکن است دچار حيرت شود که چرا با وجود اين که او در هر دو مکان به يک شيوه رفتار مي کند، اين همه تفاوت رفتاري در اين دو مکان مختلف وجود دارد.

رهنمودهايي براي پاسخ هاي شما

کاربرد دائم خشونت لفظي مي تواند بيشتر از تنبيه بدني يا خشونت جسماني منجر به پرخاشگري و ستيزه جويي کودک شود و به طور طبيعي هيچ کس نمي خواهد فرزند خود را بدين طريق پرورش دهد.
*چنانچه شما به طرز برخورد بدون خشونت معتقد باشيد، خودبه خود فرزندتان به اين نتيجه مي رسد که شما از او مي خواهيد همانند شما برخورد کند. اما توجه داشته باشيد که کودک در مورد آنچه بايد در شرايط خاص انجام دهد هنوز هم نياز به راهنمايي و هدايت شما دارد.
*چنانچه کودک از شما پرسيد چرا هميشه پرخاشگر و بدرفتار هستيد، پرسش او را جدي بگيريد و منتقدانه به رفتار خود بنگريد. زيرا شما نياز داريد رفتارتان را در وهله ي نخست براي خود توجيه کنيد.

آنچه بايد بدانيد

فرياد زدن توأم با پرخاش، همچون کتک زدن، يک گونه ي متداول خشونت است. اگر مرتب بر سر فرزند خود فرياد بزنيد، او ياد نخواهد گرفت که چگونه به شيوه ي عادي و مناسب به شما پاسخ دهد. تحقير کودک، مسخره کردن او، تهديد به دوست نداشتن او و تهديد مکرر او به عقوبت هاي خشن، انواع خشونت هاي احساسي هستند و مي توانند تأثير
عميق و نامطلوبي در عزت نفس کودک داشته باشند، بنابراين سعي کنيد به توازن پايبند باشيد و آن را رعايت کنيد.

موارد ديگري که ممکن است از شما پرسيده شود....

مضروب يعني چه؟
چرا تو هميشه مرا مسخره مي کني؟
هنگامي که يک شخص بزرگسال مرا کتک زد چه کار کنم؟
آيا اگر باز هم بدن جيمي کبود بود بايد به کسي اين موضوع را اطلاع دهم؟
گروه سني 2 تا 4سال: بعيد است کودکان زير چهار سال چنين پرسش هايي مطرح کنند. گرچه ممکن است آنان با ديدن يا حتي لمس خشونت هاي لفظي و جسمي، ترسيده باشند. اما چنانچه فرزند شما اين پرسش ها را مطرح کرد، اساس پاسخ هاي شما در گروه سني 4 تا 6 سال آمده است.
گروه سني 4 تا 6سال: من نمي دانم چرا مادر آن پسر بر سرش داد و فرياد مي کند، اما بنا به هر دليلي، مادرش او را با اين کار خود غمگين کرده است. شايد هنگامي که مادر آن دختر سر او فرياد مي زند آن دختر تصور کند همه ي پدر و مادرها اين کار را انجام مي دهند. اما اين طرز فکر درست نيست. گاهي من به اين دليل بداخلاق مي شوم که کلي کار دارم و زود از کوره در مي روم. البته اين بهانه اي براي توجيه رفتارم نيست، زيرا من تو را دوست دارم و هيچ وقت دوست ندارم بر سر تو فرياد بزنم. بنابراين تلاش مي کنم ديگر اين کار را انجام ندهم. خواهش مي کنم اگر يک بار ديگر خواستم چنين کاري انجام دهم به من تذکر بده و اگر خواستم تو را تنبيه کنم باز هم به من يادآوري کن، زيرا تنبيه بدني کار بسيار ناپسندي است.
گروه سني 6 تا 8سال: گاهي برخي مردم با ديگران کتک کاري مي کنند، چون از دست آنان عصباني هستند، يا اين که از آنان مي ترسند. البته اين عمل بسيار ناپسند است و هيچ بحثي با جنگ و جدل به نتيجه نمي رسد، پس بهتر است سعي کنيم تا از
راهش وارد شويم و اگر شخص مقابل به بحث و مذاکره راضي نشد، بايد از خير اين کار بگذريم.... آيا جميز بر بدنش آثار کبودي بسيار دارد؟ کبودي پوست بدن بيانگر آن است که به پوست ضربه ي سختي وارد شده است و به گفته ي خودش ممکن است اين کبودي به دليل افتادن او از مکاني پديد آمده باشد. اما اگر آثار کبودي در سراسر بدنش وجود داشته باشد، شايد دليل ديگري براي پديد آمدن اين کبودي ها وجود داشته باشد. اگر يک بار ديگر در مدرسه آثار کبودي در بدن او ديدي به من اطلاع بده تا با معلمت صحبت کنم؛ شايد بدين طريق جيمز را از صدمه ي جسمي بيشتر محافظت کنيم.
گروه سني 8 تا 11سال: متأسفم اگر با مسخره کردن نقاشي هاي تو، سبب جريحه دار شدن احساساتت شدم. ميدانم که تو براي کشيدن آن ها بسيار زحمت کشيده اي.
گاهي بسيار سخت است که کسي را کتک نزنيم، به عنوان مثال اگر آن پسر تو را کتک زد از او بخواه ديگر اين کار را تکرار نکند و اگر يک بار ديگر اين کار را انجام دهد تو هم اورا کتک خواهي زد. اين شيوه ي برخورد بسياري از مردم را از انجام کار ناپسندشان باز مي دارد. اما اگر او بار ديگر تو را اذيت کرد فقط خودت با او درگير شو زيرا اين تنها راهي است که مي تواني به وسيله ي آن از دست مزاحمت هايش خلاص شوي و بعد از آن، بدو بيا و موضوع را با من و بابا يا
معلمت درميان بگذار. نگران نباش، ما به اين موضوع رسيدگي خواهيم کرد. اما اگر فرد بزرگسالي تو را کتک زد. و حتي اگر او کسي است که ما خوب او را مي شناسيم، بايد سريع موضوع را به من اطلاع دهي تا تکليف او را روشن کنم.
برخي از بزرگ ترها هنگامي که شرايط زندگي براي آنان سخت و دشوار مي شود، از درون عصبي و ناراحت مي شوند و اين عقده را با کتک زدن کودکان يا ندادن غذاي کافي به آنان و امثال اين بر سر بچه هاشان خالي مي کنند.
کودک مضروب، همان کودکي است که از پدر و مادر خود کتک خورده باشد. اغلب پدرها و مادرها به راستي فرزندان خود را دوست دارند اما چون نمي توانند از عهده ي مراقبت از کودک برآيند با آنان اين گونه بدرفتاري مي کنند. اين رفتار به هيچ وجه درست و پسنديده نيست. در چنين شرايطي گاهي کودک به منظور تحت مراقبت قرار گرفتن افراد مهربان ديگر، از خانواده ي خود جدا مي شود. اين در حالي است که به پدر و مادر او کمک مي شود تا بتوانند نحوه ي صحيح نگهداري از کودک را بياموزند.
منظور از زور گويي چيست؟
چرا ديويد، اندرو را کتک مي زند؟
مفهوم زورگويي چيست؟
چرا او پول شامم را گرفت؟
آيا مي توانم آن پسر را کتک بزنم؟
آيا تو مي تواني کاري کني آن بچه ها به من پيله نکنند؟
زورگويي يکي از مؤذيانه ترين مسائل در مدارس است و مي تواند در هر مدرسه اي وجود داشته باشد. در اين چهارچوب مهم نيست که چه نظامي در مدرسه حاکم است يا کودک چند ساله است.
معلمان هشيار مي توانند با اتخاذ تدبير مثبت در مقابل زورگويي، اين مسأله را در نطفه خفه کنند. بنابراين چنانچه پرسش هاي کودک شما به زورگويي اشاره مي کند سريع اين مسأله را با مدير مدرسه ي او در ميان بگذاريد.

علتي که در پشت اين پرسش ها نهفته است

پرسش هاي مربوط به زورگويي، اغلب بدين دليل مطرح مي شوند که فرزند
شما يا اين فرايند را در مدرسه ديده است يا در برنامه هاي تلويزيوني. اما با وجود اين مراقب علائم ناشي از زور گويي که در فرزندتان مشاهده مي کنيد باشيد و توجه داشته باشيد که در اين زمينه، حتي گاهي ممکن است به کارآگاه بازي هم نياز باشد. به عنوان مثال ما هنگامي که فرزندمان اسير زورگويي و اخاذي يکي از دوستانش شده بود، با تقاضاي او براي دريافت پول بيشتر به اين مسأله پي برديم و فهميديم که يک گروه از افراد زورگو در مدرسه، او را اين گونه ترسانده بودند که اگر به آنان پول ندهد، او را کتک خواهند زد.
علاوه بر مسائل گفته شده، اغلب کودکان حس ذاتي عدل و انصاف در وجود خود دارند و متنفرند که شاهد قرباني شدن همکلاسان خود باشند، بنابراين بدين دليل هم ممکن است پرسش هايي در اين زمينه بکنند.

رهنمودهايي براي پاسخ هاي شما

*زورگويي و اخاذي کاري بسيار ناپسند است و بايد جلوي آن را گرفت. بنابراين فرزند خود را به هر طريقي که مي توانيد به اين حقيقت متقاعد کنيد و توجه داشته باشيد چنانچه کودک در مورد باور پايه اي و کلي به اين موضوع ترديدي نداشته باشد، بسيار راحت تر در مورد زور گويي با شما صحبت خواهد کرد.
*به ويژه پسرها درمورد زورگويي از قانوني مسخره پيروي مي کنند مبني بر آن که حتي اگر مورد ظلم قرار بگيرند نبايد از شخص زورگو نزد کسي شکايت ببرند. فرزند خود را متقاعد کنيد که اين قانون اشتباه است و چنانچه مورد اخاذي وزورگويي قرار گرفتند بايد در خواست کمک کنند.
*ممکن است متعجب شويد اگر بگويم هنگامي که فرزند شما مورد زورگويي قرار گرفت بايد با فرد زورگو مقابله ي به مثل کند. هنگامي که پسرم کمتر از نه سال داشت به او گفتم با فرد زور گو مقابله به مثل کند و حتي در صورت لزوم از کتک کاري ابا نداشته باشد؛ اما هنگامي که با گروهي از افراد زورگو مواجه شد نبايد چنين کاري انجام دهد و در عوض بايد از افراد مورد اعتماد و بزرگ تر از خود براي غلبه بر زورگويان کمک بخواهد. و اما شما: هميشه زورگويي کودکان را، حتي اگر در خارج از محيط مدرسه رخ داد به اولياء مدرسه گزارش کنيد و براي باز خواست کردن فرد زور گو از کارکنان مدرسه در خواست کمک کنيد تا بدين شيوه پيشگيرانه از فرزند خود حمايت کنيد. دختران هم مي توانند همانند پسران به زورگويي بپردازند؛ اغلب با نوعي شايعه پردازي بي رحمانه يا از روي عمد طرد کردن کودکي از گروه دوستان. توجه اشته باشيد چنانچه اين وضعيت به درازا بکشد ممکن است همچون خشونت هاي جسماني به کودک صدمه بزند و بايد بسيار جدي با آن برخورد کرد.

آنچه بايد بدانيد

*کودکان، زورگو متولد نمي شوند بلکه اغلب الگوهاي خودخواهي، شرارت و زورگويي را در محيط خانوادگي از بزرگ ترها فرا مي گيرند و اين امر ممکن است از سختگيري هاي بيش از حد پدر و مادري مستبد يا نابه ساماني محيط خانوادگي که کودکان در آن ناديده گرفته مي شوند، نشأت بگيرد.
*زور گويي واکنشي در قبال درد، رنج و کمبود محبت است و مي تواند به يکي از چند اختلال رفتاري فراگير ديگر، نظير سرقت کردن، دروغ گفتن و فرار از مسؤوليت تبديل شود. در حاليکه اعتقاد دارم هرگز نبايد در حق افراد زورگو اغماض کرد، در عين حال در نظر داشته باشيد که اين گونه کودکان به کمک نياز دارند تا الگوهاي رفتاري خود را تغيير دهند.
موارد ديگري که ممکن است از شما پرسيده شود...
چرا آن دختر مرا کتک مي زند؟
اگر کسي به من پيله کرد چه کار کنم؟
چرا مردم به همنوع خود زور مي گويند؟
اگر موضوع را با معلم در ميان بگذارم آيا آن پسر مرا کتک خواهد زد؟
چگونه مي توانم در مقابل آنان ايستادگي کنم؟
گروه سني 2 تا 4سال: اگر يک بار ديگر نيکي تو را کتک زد به من اطلاع بده تا من با مربي ات در مورد اين موضوع صحبت کنم. بيشتر مردم به ديگران دشنام مي دهند. به عنوان مثال چون من کمي چاق بودم به من مي گفتند "گامبو خنگه"، اما اين کار احمقانه اي است، بنابراين به حرفشان توجه نکن.
گروه سني 4 تا 6سال: هيچ کس نبايد کس ديگري را آزار دهد. بنابراين اگر باز هم پيتر تو را با مشت زد به او بگو که اين کارش را به مربي اطلاع خواهي داد. تو بايد اين مطالب را به من و مربي اطلاع دهي زيرا در غير اين صورت ممکن است پيتر به ديگران هم صدمه بزند. پيتر به اين دليل با مردم کتک کاري مي کند که از برخي موارد زندگي خود ناراحت است بنابراين احساس ترس مي کند و بدين گونه پرخاش مي کند. پس اگر ما با مربي تو در اين مورد صحبت کنيم شايد همه با هم بتوانيم به او کمک کنيم تا بهتر با مسائل کنار بيايد و بدين طريق از اين کار دست بکشد.
گروه سني 6 تا 8سال: تو مي داني که بابا و مامان خشونت، مشت زدن و کتک کاري را تأييد نمي کنند. افراد زور گو کار اشتباهي انجام مي دهند و بايد جلوي کارهاشان را گرفت. هنگامي که با فرد زورگو برخورد کردي با او اين گونه رفتار کن: يک بار به او هشدار بده و به او بگو چنانچه يک بار ديگر با تو درگير شود او را کتک خواهي زد.
سپس به نزد معلم خود برو و آنچه را اتفاق افتاده برايش
تعريف کن و به محض اين که توانستي با من هم در اين مورد صحبت کن. چنانچه يک بار ديگر فرد زورگو تو را کتک زد تو هم او را کتک بزن و بي معطلي نزد معلم خود برو و موضوع را به اطلاع او برسان. در عين حال توجه داشته باش چنانچه دارو دسته ي زورگوها چند نفر بودند سعي نکن با آنان درگير شوي. اما نگران نباش، معلم تو مي داند که چگونه با افراد زورگو برخورد کند. به تو قول مي دهم اگر موضوع را به معلم خود بگويي هيچ اتفاقي براي تو رخ نخواهد داد.
گروه سني 8 تا 11سال: زورگويي کار بسيار ناپسندي است و نبايد اجازه دهيم فرد زور گو قسر در برود. پيله کردن به شخصي، به هر دليل، هرگز کار درستي نيست. اما آن دختري که به تو پيله کرده، شايد بنا به دلايلي احساس نارضايتي و بدبختي مي کند و زور گويي شيوه اي است که او از طريق آن مي تواند وانمود کند که بدبخت نيست. اما ما بايد به فکر باشيم که چطور او را از انجام اين کار باز داريم. شايد کسي بتواند بفهمد که چرا او اين گونه رفتار مي کند.
کتک کاري با بيش از يک نفر کار درستي نيست چون منجر به دعوا مي شود؛ همان چيزي که افراد زورگو تمايل به آن دارند. در چنين شرايطي بهترين کار اين است که در مورد موضوع با معلم خود صحبت کني يا از دوستان بخواهي با کمک معنوي خود تو را در اين امر همراهي کنند.
اگر تو يک دوست بزرگ تر از خود داشته باشي اطمينان دارم که اگر از او کمک بخواهي دريغ نخواهد کرد. اما سعي کن که در مورد اين موضوع با من هم صحبت کني چون من به افراد زورگو اجازه نخواهم داد تو را مورد آزار و اذيت قرار دهند. من به مدرسه ي تو خواهم آمد و به اتفاق معلمت در مورد اين موضوع تصميم گيري خواهيم کرد که چگونه با شيوه اي پيشگيرانه مانع زورگويي شويم.
منبع: کتاب پرسش هاي کودکان و نحوه پاسخگويي به آنها