16 بهمن 1387 / 8 صفر المظفر 1430 / 4 فوريه 2009

1) 16 بهمن ماه سال 1357 هجري شمسي: حضرت امام خميني(ره) رهبر فقيه انقلاب اسلامي با صادر كردن اعلاميهاي از احساسات پاك مردم به مناسبت بازگشت ايشان به وطن تشكر كرد. در آخرين روزهاي حيات رژيم طاغوت جمعي از نمايندگان مجلس شوراي ملي كه به دستور امام خميني(ره)استعفا كرده بودند به حضور ايشان رسيدند.در اين اوضاع بختيار نخست وزير غير قانوني رژيم كه هنوز هم در صدد حفظ حكومت شاهنشاهي بود همچنان با سخنان بيهوده خود را در رأس دولت و قدرت اعلام مي كرد. در همين روز مجلس شوراي ملي در جلسه علني خود لوايح مربوط به انحلال سازمان اطلاعات و امنيت كشور يا ساواك و محاكمه نخست وزير، وزيران و مقامات عاليرتبه را تصويب كرد.

2) انتخاب مهندس "مهدي بازرگان" به عنوان رييس دولت موقت انقلاب اسلامي (1357 ش)
مهم‏ترين واقعه پس از ورود امام خميني(ره) به ايران، انتخاب مهندس مهدي بازرگان به عنوان رييس دولت موقت بود. در پي جلسه اعضاي شوراي انقلاب، به پيشنهاد اعضا و موافقت حضرت امام، مهندس مهدي بازرگان، رهبر ملي‏گرايان و نهضت آزادي، به رياست دولت موقت انقلاب اسلامي انتخاب شد و مأمور تشكيل كابينه گرديد. امام در حكم انتصاب مهندس بازرگان، تصريح نمودند كه اعضاي دولت موقت بدون در نظر گرفتن وابستگي حزبي و بر اساس صلاحيت و كفايت و توانايي براي اداره امور انقلاب انتخاب شوند. ولي بازرگان برخلاف تأكيد امام، همه وزراي كابينه را از ميان ليبرال‏ها و ملي گرايان برگزيد و جملگي از اعضاي نهضت آزادي ايران و جبهه ملي بودند. سياست هيئت دولت موقت در طول نه ماه كار خود، در چندين مسأله از قبيل: تأكيد بر كلمه جمهوري اسلامي، مجلس خبرگان قانون اساسي، پاك‏سازي عناصر فاسد و طاغوتي و جايگزيني افراد صالح و نيز برخورد با ضد انقلاب، سلطنت‏طلب و تجزيه‏طلب‏ها و برخي موارد سياست خارجي، با رهنمودهاي حضرت امام خميني منافات داشت. تا اين كه دولت موقت در پانزدهم آبان 1358، پس از تسخير لانه جاسوسي آمريكا در تهران، به صورت دسته‏جمعي استعفا دادند و زمينه براي انتخابات رياست جمهوري مهيا گرديد. حضرت امام مدت‏ها پس از استعفاي بازرگان چندين بار در سخنراني‏هاي خود گفتند: انتخاب بازرگان اشتباه بود و من قلباً راضي به اين امر نبودم.

3) اعتراف سازمان سيا بر ناكامي در پيش‏بيني مسائل انقلاب اسلامي ايران (1357ش)
مسؤولين سازمان سيا اعتراف كردند: اين سازمان در رابطه با پيش‏بيني مسائل ايران ناكام بوده است. چيزي كه ما پيش‏بيني نمي‏كرديم اين بود كه يك پيرمرد 78 ساله پس از 14 سال تبعيد، مردم ايران را به اين شكل به هم پيوند بزند.

4) اعلان رسانه‏هاي گروهي آمريكا بر قطع حمايت از دولت "بختيار" (1357 ش)

5) عزيمت هشت هزار يهودي از ايران به اسراييل در پي فراگيري نهضت اسلامي ايران (1357 ش)

6) درگذشت استاد "علي اكبر كسمايي" مترجم و نويسنده بنام ايران (1372 ش)
استاد علي اكبر كسمايي در دي ماه 1299 ش در تهران متولد شد و پس از اخذ ليسانس در رشته معقول و منقول، براي ادامه تحصيل در روزنامه‏نگاري به مصر رفت. اين سفر فرصتي بود تا هم با استادان نامدار مصري مثل طه حسين، توفيق الحكيم و عباس عقاد آشنا شود و هم در زبان و ادبِ عرب، تبحّر و مهارت يابد. كسمايي پس از بازگشت به ايران در زمينه‏هاي روزنامه نگاري و روابط عمومي به كار پرداخت و مدتي سردبير برخي مجلات شد. او به همكاري با روزنامه اطلاعات پرداخت و پنجاه سال با اين روزنامه همكاري كرد. كسمايي به زبان‏هاي فرانسوي، انگليسي و عربي تسلط داشت و علاوه بر كتاب‏هايي كه تأليف كرده است، چند كتاب از اين زبان‏ها به فارسي ترجمه كرده است كه تأليف عشق بزرگان، علل شكست آلمان و جاسوس انگليسي، ترجمه گل‏هاي وحشي و احوال و آثار فرانكلين از آن جمله‏اند. وي سرانجام در 16 بهمن 1372ش در 73 سالگي درگذشت.

7) رحلت عالم خدمت‏گزار، حجت‏الاسلام و المسلمين "جليل هنروَر خويي" (1376 ش)
حجت‏الاسلام حاج شيخ جليل هنرور خويي در سال 1305 ش (1345 ق) در شهرستان خوي در آذربايجان غربي به دنيا آمد و در نوجواني به فراگيري علوم ديني اشتغال ورزيد. وي در مدت چهارده سال، ادبيات و سطوح عالي فقه و اصول را به خوبي آموخت و از سال 1337 ش، مديريت يكي از مدارس علميه شهر را به مدت بيست سال بر عهده گرفت. وي در اين مدت و تا پايان عمر، به تدريس علوم ديني پرداخت و ده‏ها نفر از فضلا و طلاب را تربيت نمود. وي از بام تا شام را يكسره به تدريس معارف اهل بيت، گره‏گشايي از كار مردمان، پاسخگويي به مشكلات ديني مردم و اداره مساجد و مدارس مي‏گذراند و اوقات بيكاري را مصروف مطالعه كتاب‏هاي مختلف مي‏نمود. از اين رهگذر، بر تفسير، تاريخ، حديث و ادبيات عرب و عجم تسلطي فراوان داشت و همه مطالب را به حافظه خود سپرده بود. از حجت الاسلام هنرور خويي كه از برخي علماي قم و نجف اجازات متعدد داشت، كتاب توضيح الاسماء در بيان وجه تسميه پيامبران و امامان و علماي شيعه و سنّي و نيز شرح حال يكي از علماي بزرگ برجاي مانده است. وي سرانجام در 16 بهمن 1376ش برابر با 7 شوال 1418ق در 71 سالگي رحلت كرد و در خوي به خاك سپرده شد.

8) 8 صفرسال35هجري قمري: سلمان فارسي صحابي بزرگ پيامبرعاليقدراسلام بدرودحيات گفت و درشهرمداين بدست مبارك حضرت علي (عليه السلام) به خاك سپرده شد. سلمان نخستين ايراني بود كه اسلام آورد و قبل ازآن «روزبه» نام داشت اما پس ازپذيرفتن اسلام، «سلمان» خوانده شد. سلمان فارسي درميان پيشتازان اسلام و ياران والاي پيامبر(ص) مقامي ممتازداشت و همچنين درميدانهاي جنگ با دشمنان اسلام شخصيتي توانمند و رشيد ازخود بروزداده بود. شركت فعال سلمان درجنگ خندق و پيشنهاد وي مبني برحفرخندق بدورشهرمدينه شاهدي برتدبيراو درميدانهاي پيكاراست. سلمان پس ازرحلت حضرت محمد (ص) و درزمان خلافت و امامت حضرت علي (ع) به ولايت مداين منصوب شد و درهمين مقام بود كه با زندگي وداع كرد و به حضرت حق پيوست.

9) 8 صفرسال768هجري قمري: « اِبن نُباته» شاعرو نويسنده عرب درگذشت. او ازمحضردرس بسياري ازفضلا و اديبان عصرخود بهره برد و مدتي هم كاتب دارُ الاِنشاي شهردمشق بود. ابن نُباته دركناركارهاي ديواني و دولتي به سرودن شعرپرداخت. شعراو آكنده ازصنايع بديعي است و انعكاس چنداني ازاوضاع زمان درآنها مشاهده نمي شود.

10) خلع "محمد بن عبدالملك زيات" از وزارت به دستور متوكل‏عباسي (223 ق)
محمد بن عبدالملك زِيات در دوره‏ي خلافت معتصم و واثق عباسي، وزارت را بر عهده داشت. وي تنوري ساخته بود كه در آن ميخ‏هاي آهني وجود داشت و او مخالفين را در آن تنور شكنجه مي‏داد. پس از واثق، متوكل عباسي به خلافت رسيد. او پس از مدتي ابن زيات را از وزارت بركنار كرد و او را در داخل همان تنور حبس نمود. ابن زيات به مدت 40 روز در داخل تنور محبوس ماند تا اين كه جان سپرد.

11) حمله‏ي آقامحمدخان قاجار به گرجستان (1209 ق)

12) رحلت فقيه نامدار شيعه آيت‏اللَّه العظمي "سيدابوالقاسم‏خوئي" (1413 ق)
آيت‏اللَّه العظمي سيدابوالقاسم خويى فرزند حاج سيدعلي اكبر در شب پانزدهم ماه رجب سال 1317 ق در خانواده‏اي اهل علم و دانش و تقوي در شهرستان خوي ديده به جهان گشود و در 13 سالگي براي تحصيل علوم اسلامي عازم نجف شد. ايشان از كودكي و نوجواني به هوش و ذكاوت و استعداد معروف بود. آيت‏اللَّه خويى در 21 سالگي به درس خارج مشغول شد و از بزرگاني همچون آيات عظام: كمپاني، عراقي، بلاغي، شيخ الشريعه‏ي اصفهاني و آقا سيدابوالحسن اصفهاني اجازه‏ي اجتهاد دريافت نمود. ايشان از جواني به تدريس همت مي‏ورزيد و پس از اخذ اجتهاد، درس خارج خود را آغاز كرد. محفل درس آيت‏اللَّه خويى پرجمعيت‏ترين درس حوزه‏ي نجف بود و فُضلاي بسياري در حلقه‏ي درس اين استاد بزرگوار حوزه پرورش يافتند. حضرات آيات عظام: ابوالفضل نجفي خوانساري، ميرزا جواد تبريزي، حسين وحيد خراساني، سيدعباس خاتم يزدي، سيدعبدالكريم موسوي اردبيلي، شهيد سيد محمدباقر صدر، سيدمحمود هاشمي شاهرودي، سيد محمدحسين فضل اللَّه و ده‏ها عالم بزرگ از جمله شاگردان اين مرجع بزرگ شيعه در طول بيش از 60 سال تدريس مي‏باشند. ايشان در تدريس بسيار چيره دست بود و با توانايى شگرفي آموزش مي‏داد. هنگام تدريس، شمرده، فصيح، منظم و مرتب سخن مي‏گفت و با پرهيز از زياده‏گويى و حاشيه‏پردازي، درس را فشرده و سنجيده ارايه مي‏كرد. از آيت‏اللَّه خويى بيش از 25 دوره كتاب در موضوعات مختلف بر جاي مانده است كه مُعجَم رجالُ الحَديث و تَفصيل الطَّبقات الرُّواة در 23 جلد در علم رجال، نَفَحاتُ الاعجاز في رَدِّ حُسنِ الايجاز در علوم قرآني و تكمله‏ي منهاجُ الصّالحين و... از آن جمله‏اند. معظمٌ‏له هم‏چنين موسسات خيريه‏اي در شهرهاي مختلف دنيا داير كرده است كه شامل بناهاي مسكوني، مسجد، حسينه، كتابخانه، مدرسه و درمانگاه مي‏باشد. آيت‏اللَّه خويي سرانجام در سن 96 سالگي در حالي كه از يك سال پيش از طرف حزب بعث خونخوار عراق در كوفه تبعيد بود، در 8 صفر 1413ق برابر با 17 مرداد 1371 ش دار فاني را وداع گفت و در مسجدالخضراء محل تدريس خود در نجف اشرف مدفون گرديد.

13) 4 فوريه سال 1945 ميلادي : كنفرانس سياسي ايالات در شبه جزيره كريمه در جنوب روسيه و شمال درياي سياه آغاز شد. هدف از تشكيل اين كنفرانس بحت درباره مشكلات سياسي نظامي پس از جنگ و تقسيم آلمان به چهار منطقه بود. در اين كنفرانس براي تسليم و تصرف آلمان تصميم نهايي گرفته شد و مقرر گرديد كه آلمان بدون قيد و شرط تسليم شود. و دولتهاي آمريكاو انگلستان و روسيه هر يك منطقه اي از آلمان را تصرف كنند. از فرانسه نيز دعوت شد به عنوان عضو چهارم كمسيون نظارت منطقه اي را به عهده گيرد.از ديگر تصميمات كنفرانس يالتا خلع سلاح آلمان ، محاكمه و مجازات جنايتكاران جنگ و وادار كردن آلمان به پرداخت غرامت مي توان نام برد. هم چنين مقرر شد به وضعيت نابسامان لهستان نيز رسيدگي شود.

14) تولد "آلفرد كبير" امپراتور بريتانيا معروف به نجيب‏ترين پادشاه انگلستان (848م)

15) مرگ "جِيمز كوك" دريانورد و مكتشف انگليسي (1779م)
جِيمز كوك، دريانورد انگليسي در 30 آوريل 1728 م به دنيا آمد. وي گر چه در خانواده‏اي فقير زندگي مي‏كرد و تا 13 سالگي شاگرد يك خواروبار فروش بود، اما در سال 1755 م وارد نيروي دريايى انگلستان شد و به علت لياقت و كارداني خود تا مقام درياسالاري ارتقا يافت. سفرهاي دريايى جِيمز كوك منجر به حاكميت و آغاز استعمار انگلستان در نقاطي از جهان از جمله جزاير هاوايى، استراليا و زلاندنو و... گرديد. كوك در سال 1768م به سفري طولاني دست زد كه ترسيم نقشه عبور سياره زهره هدف اصلي آن بود. از ديگر اقدامات وي، سفر به اقيانوس آرام بود كه طي آن موفق به اثبات بطلان شايعه وجود قاره بزرگ جنوبي گرديد. در جريان اين سفر، كوك مناطق اقيانوس جنوبگان و نواحي استراليا را كشف كرد. وي در سفرهاي خود، دور زمين را با كشتي طي كرد و از بعضي مناطق نقشه‏برداري نمود. كاپيتان جِيمز كوك سرانجام در چهارم فوريه 1779م در 51 سالگي توسط يكي از بوميان جزاير هاوايي كشته شد.

16) شكست ارتش روسيه و انگليس از قواي عثماني در جريان جنگ جهاني اول(1915م)
در سال‏هاي دهه اول قرن بيستم، روابط عثماني با آلمان به تدريج پيشرفت كرد و به همين خاطر دولت عثماني در سال 1914 به دنبال آلمان، به متفقين اعلام جنگ داد. در نتيجه روسيه و انگلستان به منظور تصرف سرزمين‏هاي عثماني با هم متحد شدند. هم‏زمان با عمليات متفقين، تحريكات انگلستان به ويژه در عراق نتيجه بخشيد و شريف حسين در عراق عليه حكومت عثماني قيام نمود و باعث شد تا ضربه شديدي به دولت عثماني وارد آيد. اين در حالي بود كه عثماني‏ها به علت عدم كفايت سياسي و لياقت نظامي به طور هم‏زمان در 6 جبهه به جنگ با متفقين مشغول بودند. در اين ضمن، اقدامات متفقين براي ورود از راه دريا و خشكي به تنگه داردانل با شكست مواجه شد. هدف اصلي متفقين تصرف شبه جزيره "گاليپولي" و تسلط بر تنگه داردانل بود تا بتوانند ضمن گشودن جبهه جديدي براي فشار بر متحدين، راه دريايى كمك‏رساني به روسيه را هموار نمايند. در اين عمليات كه در 4 فوريه 1915 م رخ داد، قواي متفق در آن ناحيه شكست سختي از ترك‏ها به رهبري مصطفي كمال پاشا خوردند. اين، بزرگ‏ترين پيروزي عثماني‏ها در اين منطقه بود و دشمن با تحمل يك‏صد و بيست هزار كشته، مجبور به عقب‏نشيني از آن ناحيه گرديد. با اين حال، امپراتوري عثماني در پايان جنگ جهاني اول با توطئه و تحريكات دول استعماري، فروپاشيد و امت اسلامي قطعه قطعه گرديد.

17) تشكيل كنفرانس "يالتا" با حضور سران متفقين در اواخر جنگ جهاني دوم (1945م)
كنفرانس تاريخي يالتا از چهارم فوريه 1945م با شركت استالين، روزولت و چرچيل رهبران شوروي، امريكا و انگلستان در شهر يالتا در اوكراين برگزار شد تا تسليم بي‏قيد و شرط آلمان نازي در جنگ دوم جهاني را بررسي نمايند. اعلاميه نهايى كنفرانس يالتا نيز بيشتر به آينده آلمان و نحوه تقسيم آن و ضوابط تشكيل يك مجمع جديد جهاني يا سازمان ملل متحد اختصاص داشت. درباره آينده لهستان، كه از ابتداي جنگ، تحت اشغال شوروي و آلمان قرار داشت، استالين نظر خود درباره شناسايى دولت دست‏نشانده شوروي در آن كشور و تغيير مرزهاي شرقي لهستان را به كرسي نشاند و توافق درباره انتخاب حكومت آينده كشورهاي آزاد شده از يوغ فاشيسم بر اساس اصول دموكراتيك، هيچ گونه تضميني درباره چگونگي انتخاب آزاد حكومت‏هاي اين كشورها در برنداشت. برنده اصلي كنفرانس يالتا، استالين، ديكتاتور شوروي سابق بود كه با زيركي و مكر خود، روزولت، رئيس جمهور امريكا را فريفت و مسائل مطرح شده در كنفرانس را به نفع خود به پايان برد.

18) روز ملي و استقلال سيلان يا سريلانكا از استعمار انگلستان (1948م)
كشور جزيره‏اي جمهوري سري‏لانكا با65/610 كيلومتر مربع مساحتْ در جنوب هند قرار دارد. پايتخت آن كلمبو نام دارد و مردم آن داراي زبان سينْهالي و مذاهب بودايى، هندو، مسيحي و اسلام مي‏باشند. سري‏لانكا جمعيتي نزديك به 19 ميليون نفر دارد و پيش‏بيني مي‏شود جمعيت اين كشور تا سال 2025م در حدود 23/5 ميليون نفر گردد و واحد پول سري‏لانكا روپيه است. از اوايل قرن شانزدهم، پرتغالي‏ها كنترل نواحي ساحلي سري‏لانكا را به دست گرفتند، اما در اواسط قرن هفدهم جاي خود را به استعمار هلند دادند. از سال 1798م، سري‏لانكا مستعمره رسمي انگلستان شد تا اين كه پس از جنگ دوم جهاني نهضت استقلال‏طلبي سيلان به وجود آمد. اعطاي آزادي‏هاي ظاهري توسط انگليس، استقلال‏خواهان را راضي نكرد تا اين كه در چهارم فوريه سال 1948م، سري‏لانكا به استقلال كامل دست يافت. در سال 1972م نوع حكومت سري‏لانكا از فرمانداري كل به جمهوري و نام آن از سيلان به سري‏لانكا تغيير يافت. مهم‏ترين مشكل داخلي سري‏لانكا، استقلال‏طلبي اقليت بزرگ تاميلي است كه با مخالفت دولت مواجه شده و جنگ داخلي پرتلفات و پرهزينه‏اي را به اين كشور تحميل كرده است.

19) فرود سفينه فضايي شوروي در ماه و ارسال عكس از ماه به زمين (1966م)