دبيرستان ، بطور فزاينده اي بعنوان موقعيت حياتي در ارتباط با بهداشت روان در نظر گرفته مي شود. مجموعه نشانگان براي اغلب بيماريهاي رواني در طي نوجواني و جواني شروع مي شود. يافتن راهي براي شناسايي و حمايت از دانش آموزاني که بيماري رواني دارند ، در اين موقعيت مهمترين مشغله ذهني است ، بطوري که زندگي و آينده جوان آسيب نبيند.دبيرستان ، بطور فزاينده اي بعنوان موقعيت حياتي در ارتباط با بهداشت روان در نظر گرفته مي شود. مجموعه نشانگان براي اغلب بيماريهاي رواني در طي نوجواني و جواني شروع مي شود. يافتن راهي براي شناسايي و حمايت از دانش آموزاني که بيماري رواني دارند ، در اين موقعيت مهمترين مشغله ذهني است ، بطوري که زندگي و آينده جوان آسيب نبيند.
بسياري از نوجوانان وقتي که اولين نشانگان بيماري در آنها ظهور مي کند، از تقاضا براي کمک بسيار هراسانند . آنها مي ترسند که چه اتفاقي براي آنها مي افتد، آنها اطلاعاتي در مورد بيماري رواني ندارند و در مورد انگ بيماري رواني يا قضاوت نامناسب ديگران نگرانند. ممکن است والدين ، دوستان و معلمين نيز از علائم هشدار دهنده ، با اين توجيه که اين علائم قسمتي از رفتارهاي ويژه نوجواني است ، غفلت کنند.
در اين زمان دانش آموز مي بايست بر فشار طبيعي امتحان ، هورمونهاي نوجواني برانگيزنده و مشکلات ارتباطي غلبه کند. اما مطابق با نظر انجمن روانپزشکي کانادا(1) ، مشکلات بهداشت رواني براي بسياري از نوجوانان خطري قريب الوقوع است . جواني ريسک بالايي براي بيماريهاي رواني از افسردگي و اختلالات خوردن تا اسکيزوفرنيا است .
بيماريهاي رواني چگونه دانش آموزان را تحت تأثير قرار مي دهد.
دکتر استان کاچر(2)، پروفسور روانپزشکي دانشگاه دالوسي ، تأثيرات اوليه بيماريهاي رواني براي دانش آموزان دبيرستاني را اينگونه عنوان مي کند. او مي گويد: " معمولا، بيماري يا در داخل مجموعه مدرسه تشخيص داده مي شود يا اينکه تأثير عميقي بر قابليت هاي فرد جهت موفقيت نه فقط از جهت تحصيلي بلکه بصورتي اجتماعي ، مي گذارد."
مشکلات بهداشت روان و بيماريهاي رواني هر دو بر جوانان به شيوه هاي متفاوت تأثير مي گذارند . آنها ممکن است احساس تهي شدن ، مشکل در تمرکز و انزواي اجتماعي داشته باشند. آنها ممکن است افکار خارق العاده يا عجيب و غريب داشته باشند. واکنش آنها نسبت به مسائل ممکن است عجيب و رفتار آنها غيرقابل پيش بيني باشد
دانش آموزاني که بعلت بيماري مشخص رواني ، دارو درماني دريافت مي کنند، ممکن است از عوارض دارويي از قبيل بيقراري ، تحريک پذيري ، خشکي دهان، نقصان حافظه ، تاري ديد ، خواب آلودگي و لرزش ، رنج ببرند. آنها ممکن است احساس " مرگ ذهني " کنند ، گويي که ذهن آنها بوسيله مه غليظ و نفوذ ناپذير احاطه شده است .
دانش آموزاني که با بيماري رواني مشخص مواجه مي شوند ، درگيري هاي جدي نيز فراروي آنهاست . کاترين ويلينسکي ، مدير طرح انجمن بهداشت رواني کانادا(1) مي گويد: " بسياري از جوانان در منزل به زمان نياز دارند که با بيماري و درمانشان رويارو شوند و براي آنها مشکل است که به مدرسه بيايند." "به اين دليل که اعتماد به نفس آنها در هم شکسته است . اگر آنها در پيوستاري از مراقبت به درمان دسترسي يابند زندگي آنها کمتر دچار وقفه مي شود."