پيچ خوردگي مچ پا يکي از شايع ترين آسيب ها در بين ورزشکاران است، مخصوصاً در ورزش هايي که شرکت کنندگان بطور مرتب بالا و پايين مي پرند و روي يک پا فرود مي آيند و يا برش هاي خيلي سريع انجام مي دهند.
مطالعات زيادي در مورد روش هاي مختلف براي حمايت از قوزک و مچ پا انجام شده است که در اين مطالعات روي بانداژ، وسايل شکسته بندي، کفش هاي پاشنه بلند و يا ترکيبي از آنها کار شده است.
استفاده از اين لوازم ميزان چرخش مچ پا به داخل را که باعث آسيب ديدگي مچ پا مي شود را کمتر مي کند. اين وسايل با نگه داشتن قوزک پا در مکان آناتومي مشخص خود، از پيچ خوردگي آن جلوگيري مي کنند. باندپيچي مچ پا، يک روش پيشگيرانه براي مربيان و تمرين دهندگان محسوب مي شود. اما مطالعات نشان مي دهد که باندپيچي تا 10 دقيقه جواب مي دهد و براي 30 دقيقه عمل موثري انجام نمي دهد. استفاده از باند در طول 2 سال ، تعداد پيچ خوردگي را از 8/32 در هزار به 7/14 کاهش داده است.کفش پاشنه بلند هم براي پيش گيري از پيچ خوردگي مچ و قوزک پا توصيه مي شود مخصوصاً زماني که همراه با باند پيچي استفاده شود.استفاده از بريس آسيب ديدگي را کاهش داده و تمرين شديد و منظم، در مدت زمان 6 ماه ،ميزان وقوع پيچ خوردگي را به طور چشم گيري کاهش مي دهد. به مربيان توصيه مي شودکه ورزشکاري که پيچ خوردگي مچ و قوزک پا دارد قبل از شروع مجدد تمرينات، بطور شايسته اي احيا شود و بازيکناني که درد ملايم و يا شديدي بخاطر پيچ خوردگي مچ و قوزک پا دارند بايد به مدت 6 ماه از پوشش هاي نگهدارنده استفاده کنند که استفاده از آنها به مدت يک سال مفيد خواهدبود . مطالعات بيشتر بر روي پيچ خوردگي مچ و قوزک پا که يکي از شايعترين آسيب ديدگي در بين ورزشکاران است توصيه مي شود.