طبيعيترين شكل خانواده اين است كه هيچ عاملي جز مرگ نتواند پيوند زناشويي را بگسلد و ميان زن و شوهر جدايي بيفكند .
كوشش مصلحان جامعه ، مخصوصاً پيامبران خدا ، اين بوده است كه نظام خانواده ، يك نظام مستحكم و پايدار باشد و هيچ عاملي نتواند اين كانون سعادت را متلاشي گرداند .
به هرحال خانواده خوشبخت نشانههايي دارد كه در اينجا به چند نمونه آن اشاره ميشود :
1 ـ در بين اعضاي خانواده جمله « به من چه يا به توچه » ردو بدل نميشود ، چرا كه اعضا به گفتگو و مشورت منطقي اعتقاد دارند و احساس مسؤوليت ميكنند .