نويسنده: حاج شيخ حسن صافي اصفهاني
وي به سال 1298 ه- ش، در خانواده اي اصيل و مذهبي متولد شد و بنا به نقلي از نوادگان محدث بزرگ ملا صالح مازندراني-شارح کافي-است.
او پس از کسب علوم مقدماتي، در سن 18 سالگي (سال 1316ه- ش)به ارشاد مرحوم حجه الاسلام و المسلمين شيخ احمد حججي نجف آبادي، جهت کسب علوم ديني به حوزه علميه راه يافت، و با دانش اندوزي در حوزه علميه اصفهان و سپس قم، بالاخره در محرم سال 1322 ه- ش رهسپار نجف اشرف گرديد.
اوعلي رقم مشکلات زايد الوصف محيطي و اقتصادي، تا سال 1350 ه- ش در نجف اشرف به تحصيل علم و تهذيب اخلاق پرداخت و سرانجام به درخواست برخي از اهالي اصفهان و بنا به توصية آيت الله العضمي خويي به مسقط الراس خويش، اصفهان بازگشت و پس از رحلت مرحوم آيت الله خادمي، علي رقم ميل باطني، رياست حوزه علميه اصفهان را عهده دار گرديد.
آن فقيد علامه، که همواره در پي تهذيب اخلاق و کسب معارف حقيقي اهل بيت- عليهم السلام- بود، افزون بر تدريس فقه و اصول، عنايت ويژه اي به کسب و ترويج معارف اهل بيت، عليه السلام، داشت، وي رکن اساسي مذهب تشيع را علاوه بر کسب علوم ظاهري در اتصال به باطن ولايت مي دانست. تا بدان جا که خود توانست افق عالم مادي را در نوردد و به ملکوت جهان راه يابد، و از محرمان راز حرم انس الهي گردد.
مجموعه حاضر سلسله درس هاي علامه فقيه حضرت آيت الله صافي اصفهاني، در خلال سال هاي 1354 ه-ش تا 1362 ه-ش است که به خاطر پاره اي از مشاغل و مشکلات آن مرحوم، در سال هاي بعد منعقد نگشت، تا آن که سرانجام در ميان سال هاي 1369 ه-ش تا 1371 ه- ش به نحو رقيق تر وساده تري نيز ادامه يافت.
متن کتاب " شوق وصال )جلد اول) "