از شش ماهگي که کودک شروع به گفتن سخنان نامفهومي مي‏کند، شما مي‏توانيد به او کمک کنيد که مخاطب خوبي باشد. کودکان با يکديگر تفاوت دارند.
«پنلوپ يچ»، متخصص رشد کودکان و نويسنده کتاب «نوزاد و کودک شما» عقيده دارد: پسرها اغلب ديرتر از دخترها شروع به صحبت مي‏کنند. کودکان در خانواده‏هايي که به دو زبان صحبت مي‏کنند ممکن است کلمات بيشتري بسازند و با آنها صحبت کنند و همچنين اطفالي که تازه به راه افتاده‏اند و خواهر و برادر بزرگتر از خود دارند، به زمان بيشتري براي گفتگوي رو در رو نيازمندند.
در زير به روشهايي براي افزايش مهارتهاي گفتاري يک کودک اشاره شده است. هرگز در انجام آنها افراط نکنيد و نخواهيد که جزء امور روزمره‏تان در آيند.

زماني را به او اختصاص دهيد

سعي کنيد هر روز حداقل 20 دقيقه وقت به کودکتان اختصاص دهيد. کنارش بنشينيد و فقط با او صحبت و بازي کنيد. به آنچه انجام مي‏دهد، نگاه کنيد. سپس کارش را توضيح دهيد و تفسير نماييد.

يادگيري را به سرگرمي تبديل کنيد

به طور مداوم با کودک صحبت کنيد. آموزش الفبا به طفل يا وادار نمودنش به گفتن نام اشياء قبل از اينکه آنها را به او بدهيد، هرگز به صحبت کردنش کمک نمي‏کند بلکه فقط حرف زدن را به يک سرگرمي برايش تبديل مي‏کند. از حدود نه ماهگي، آهنگ و ريتم حرف زدن کودک پيشرفت مي‏کند. او در حين بازي کردن صداهايي را تقليد مي‏کند و شعر بعضي از بازيها نظير «عمو زنجير باف» را مي‏خواند. صداهاي يک بازي و ريتم شعرهاي مهد کودک به طفل کمک مي‏کند تا روشهايي را براي استفاده از صدايش بدون استفاده از کلمات بيابد. همچنين شعرهاي مهد کودک به او کمک مي‏کند تا الگوهاي گفتاري زبان مادري‏اش را تغيير دهد.
انجام اين کارها نه تنها او را تشويق مي‏کند که به آنچه انجام مي‏دهيد و مي‏گوييد توجه کند، بلکه او مي‏تواند به آساني ضمن انجام کارها، کلمات را به ياد آورد.

اشتباهاتش را اصلاح نکنيد

در حدود يک سالگي، پس از اينکه کودک اولين کلمات را به زبان مي‏آورد، حرف زدنش شروع مي‏شود. آنچه او مي‏گويد اغلب از نظر فني اشتباه است. تلفظ کودک ممکن است ضعيف باشد و تا دو سالگي گرامر را نمي‏داند.
کودکان زير دو سال، صداهايي نظير «ش» و «در» را به سختي ادا مي‏کنند. همچنين از يک کلمه براي بيان چيزهاي زيادي استفاده مي‏کنند. آنها ممکن است کلمه «سگ» را براي توضيح هر حيوان پشمالوي چهارپايي به کار برند.
اصلاح مداوم کاستيهاي زبان يک کودک نوپا، مانع پيشرفت او مي‏شود. تصور کنيد اگر خودتان بخواهيد يک زبان را ياد بگيريد، چه احساسي داريد. آنچه شما انجام مي‏دهيد، بازتاب لغات و گرامر صحيح به کودک است و اجازه مي‏دهد تا در وقت مناسب آنها را به کار برد. نگران نباشيد که کودکتان واقعا چه مي‏گويد، اين سن مرحله پيشرفت زبان است.

موقعيت و مکان فعلي را در نظر بگيريد

براي کودکان، گذشته يا آينده مفهومي ندارد و هرچه را که در معرض ديدشان نباشد، فراموش مي‏کنند (حتي اگر پدر يا مادرشان باشد!) حرف زدن در باره سگ بزرگي که ديروز در پارک ديده‏ايد يا رفتن براي ديدن مادر بزرگ معناي چنداني ندارد. او بيشتر علاقه‏مند به آن چيزي است که در اطرافش به وقوع مي‏پيوندد.
کارهاي روزمره‏تان، مي‏تواند موضوع صحبت شما با کودکتان باشد. با گفتن جملاتي نظير «کفشهايت را بپوش» يا «وقت شير خوردن است» باعث مي‏شويد کودک هر روز کلمات خاصي را بشنود و اين کلمات آنهايي هستند که او اولين بار بر زبان مي‏آورد. خواندن کتابهاي عکس‏دار و ساعتهاي غذا خوردن، فرصتهايي براي صحبت کردن فراهم مي‏کند.

به او کمک کنيد تا گوش کند

گوش کردن مهارت بسيار مهمي است که باعث پيشرفت کودک مي‏شود. و به علاوه او ياد مي‏گيرد که چگونه صحبت کند. گوش کردن و ياد گرفتن مهارتهايي هستند که کودک به آنها نياز دارد تا هنگامي که بزرگ شد بتواند درست حرف بزند.
شما مي‏توانيد به کودکتان کمک کنيد تا با صرف وقت، مهارتهاي شنيداري‏اش را از طريق توجه به صداهاي جالب نظير وز وز زنبور يا هواپيمايي که در حال بلند شدن است، گسترش دهد. هرگز کودک را تمام روز با تلويزيون يا راديو مشغول نکنيد. چون او را از صحبت کردن باز مي‏دارد. هنگامي که طفل مشغول صحبت کردن است، با دقت به او گوش کنيد و نوبت خود را در حرف زدن رعايت نماييد و ساکت باشيد
منبع: پيام زن