خانواده به عنوان کوچکترين واحد اجتماعي، اساس تشکيل جامعه و حفظ عواطف انساني است. خانواده بايد هر چه بيشتر مورد توجه قرار گرفته و تلاش بشود که از اختلاف خانوادگي جلوگيري به عمل آيد.
يکي از عوامل مؤثر در رفتار خود، خانواده است. محيط خانه نخستين و با دوام ترين عاملي است که در رشد شخصيت افراد تأثير مي گذارد. کودک ويژگيهايي از والدين خويش به ارث مي برد و از اين راه پدر و مادر زمينه رشد و پيشرفت افراد را فراهم مي نمايند. نفوذ والدين در کودکان تنها محدود به جنبه هاي ارثي نيست، بلکه در آشنايي کودک با زندگي جمعي و فرهنگ جامعه نيز خانواده نقش مهمي را ايفا مي کند. موقعيت اجتماعي خانواده، وضع اقتصادي آن، افکار و عقايد، آداب و رسوم، ايده آل ها، آرزوهاي والدين و سطح تربيت آنان، در رفتار کودکان نفوذ فراوان دارد. شکل و ساختار خانواده ها، طرز ارتباط هر يک از اعضاي خانواده با يکديگر و جامعه اي که خانواده در آن به سر مي برد، در تمام موارد يکسان نيست. بنابراين تأثير خانواده ها در رفتار افراد مختلف است. در يک خانواده، شکل کار و طرز ارتباط اعضاي خانواده ها به گونه اي است که محيط خانواده را براي تأمين احتياجات اساسي کودکان، چه در زمينه جسماني و چه در زمينه رواني، مساعد مي سازد.
خانه محلي است که کودک در آن کارهاي گوناگون را فرا مي گيرد. گاهي والدين آگاهانه چيزهايي به کودک مي آموزند، اما در موقعيت هاي متعدد ديگر، از روش کار و رفتار والدين چيزهايي را فرا مي گيرد که خود آن ها متوجه نيستند. کودک در خانه تجارب فراواني کسب مي کند. از طريق اين محيط کوچک است که کودک با دنياي بيرون آشنا مي گردد و با کودکان ديگر و بزرگسالان که به مناسبتي به خانه رفت و آمد دارند، تماس حاصل مي کند.بنابراين، کودک ياد مي گيرد که کارها را با شور و هيجان انجام دهد. کودک علاوه بر اينکه از مشاهده رفتار والدين، به تدريج آن ها را مي شناسد؛ راه و رسم زندگي و مهارتهاي زيستي را نيز با تقليد از اعمال آن ها فرا مي گيرد. کودکان مانند بيشتر بزرگسالان خيلي زود امور را تعميم مي دهند، وقتي کودک، رفتاري از والدين خود مشاهده کرد، تصور مي کند ديگر بزرگسالان نيز همين گونه عمل مي کنند. مثلا اگر پدرش هميشه با خشونت رفتار کند يا با مادرش دعوا و مشاجره دارد، به نظر او، همه پدر و مادرها همين وضع را دارند، آنچه درباره پدر و مادر درک مي کند، نسبت به ديگران تعميم مي دهد. محيطي که کودک در آن متولد مي شود و رشد مي يابد، مهم ترين نقش را در چگونگي رفتار دوران کودکي او دارد. از آن مهم تر، اين محيط عميق ترين تأثير را در رفتار عمر جواني او نيز خواهد داشت.
منبع:کتاب مهارتهاي زندگي