24 اسفند 1387 / 16 ربيع الاول 1430 / 14 مارس 2009

1) 24اسفندماه سال1358هجري شمسي: انتخابات نخستين دوره مجلس شوراي اسلامي برگزار شد بدين ترتيب به پاس خون شهداي انقلاب اسلامي به آرزوي ديرينه كساني كه عمري درراه پيروزي اسلام مبارزه كرده بودند جامه عمل پوشانده شد. اين انتخابات درزماني برگزارشد كه اِمريكا با حمايت ازنيروهاي سازشكارداخلي درحدود تضعيف روحيه مردم و محبوبيت حضرت امام(ره) برآمده بود. اِمريكا براي راه‎اندازي نظام نوپاي جمهوري اسلامي ازهيچ كوششي دريغ نمي‎كرد. اما اين بارهم توطئه‎هاي استكبارجهاني با شكست مواجه شد و مجلس شوراي اسلامي به نحو شايسته‎اي گشايش يافت و با نظارت شوراي نگهبان به تصويب قوانين جمهوري اسلامي پرداخت.

2) 24اسفندماه سال1360هجري شمسي: عمليات اُمُّ الحَسَنين(ع) درمنطقه حميديه درجنوب كرخه نوربا رمزيا زهرا(س) بنت رسول الله آغازشد. اين عمليات با هدف انهدام نيروهاي دشمن صورت گرفت. عمليات يادشده بارشادتهاي سپاه پاسداران انقلاب اسلامي با موفقيت به پايان رسيد.

3) 24اسفندماه سال1366هجري شمسي: عمليات بيت المقدس3 با رمزيا موسي بن جعفر(ع) آغازشد. عمليات بيت المقدس 3 درمنطقه سليمانيه به منظورآزادسازي ارتفاعات شمال سليمانيه عراق صورت گرفت. دراين عمليات سه فروند هواپيما و تعداد درخور توجهي سلاح منهدم شد و بيش از1100تن ازافراد دشمن كشته و مجروح شدند.

4) انفجار بمب در نماز جمعه تهران : 24 اسفند 1363
در زماني كه رژيم بعث، مردم را از رفتن به نماز جمعه بر حذر مي‏داشت و به بمباران و موشك باران نماز جمعه تهديد مي‏كرد، منافقان نيز بيكار ننشسته و با يك طرح از قبل تعيين شده و هماهنگ با رژيم عراق، نماز جمعه تهران را در 24 اسفند 63 به خاك و خون كشيدند. در اين جنايت 14 نفر شهيد و 88 نفر مجروح شدند. مقام معظم رهبري حضرت آيت‏اللَّه خامنه‏اي كه در آن زمان در مقام رياست جمهوري و امامت جمعه تهران در حال ايراد خطبه‏هاي نماز بودند، پس از انفجار بمب، با صلابت و بدون هيچ گونه تزلزلي به خطبه‏هايش ادامه دادند و اين امر موجب تقويت روحيه ضداستكباري نمازگزاران و امت شهيد پرور ايران گرديد.

5) اقامه‏ي نخستين نماز جمعه‏ي تاريخ اسلام توسط پيامبر اكرم(ص) (1 ق)
بنابر برخي روايات، نخستين نماز جمعه، توسط پيامبر گرامي اسلام(ص)، پس از هجرت ايشان از مكه اقامه گرديد. حضرت محمد(ص) هنگام ظهر جمعه وقتي كه به نزديكي مدينه رسيد، در محل قبيله‏ي بني‏سالم بن عوف كه قُبا نام داشت، خطبه خواند و نماز جمعه را برپا كرد. به نقل راويان تاريخ، اين نخستين نماز جمعه‏اي بود كه در تاريخ اسلام خوانده شد. اين موضوع حاكي از اهميت فريضه‏ي سياسي - عبادي نماز جمعه است كه پيامبر اسلام در اولين فرصت، آن را برگزار كرد. بعدها در محل برپايي اولين نماز جمعه‏ي پيامبر، مسجدي ساخته شد كه هم اكنون نيز موجود است.

6) درگذشت "ابن‏مرزبان" اديب، مورخ، متكلم و محدّث مسلمان (309 ق)
ابوالعباس محمد بن مرزبان‏دميري، معروف به ابن مرزبان، اديب، مورّخ، لغت شناس، و استاد بلاغت بود. او از جمله‏ي مشاهير مترجمين مي‏باشد كه بيشتر از پنجاه كتاب فارسي را به عربي ترجمه كرده است. الحاوي في العلومِ القُرآني و الحَماسَه، از مُصَنِّفات ابن مرزبان مي‏باشند.

7) درگذشت "ملاعبداللَّه بن محمد توني بشروي" معروف به "فاضل توني" (1071 ق)
ملاعبداللَّه بن محمدبن توني بُشرَوي معروف به فاضل توني، فقيهي اصولي و عابد و زاهد و پيروِ مقدس اردبيلي بوده است. وي در ابتدا در اصفهان و مشهد ساكن بود و سپس راهي عتبات عاليات شد و در اين مسير در سال 1071 ق در كرمانشاه جان به جان آفرين تسليم كرد. آثار وي عبارتند از: حاشيه‏ي مدارك، حاشيه‏ي معالم، شرح ارشاد علامه، فهرست و تهذيب شيخ طوسي و وافِيه.

8) تشكيل دولت رضاخان ميرپنج (1342 ق)
مشيرالدوله صدراعظم احمدشاه در روز 14 ربيع الاول سال 1342 ق استعفاي خود را به احمد شاه قاجار تقديم كرد و مجلس پنجم با اكثريتي كه هواخواه زمامداري سردار سپه بود تشكيل گرديد. احمد شاه قاجار كه تحت تاثير القائات اطرافيان و تزوير رضا ميرپنج بود، سرانجام به صدارت او رضايت داد و او را مامور تشكيل كابينه نمود. بدين ترتيب رضاخان ميرپنج(سردار سپه) اولين دولت خود را تشكيل داد و اعضاي كابينه را به حضور احمد شاه معرفي كرد.

9) رحلت آيت‏اللَّه "ميرزا احمد مدرس يزدي" مدرس برجسته‏ي حوزه‏ي علميّه‏ي مشهد (1319 ق)

10) كارل ماركس صاحب فرضيه سوسياليسم خالص ( سوسياليسم علمي ) 14 مارس سال 1883 در لندن در گذشت كه در همين شهر مدفون است. ماركس هنگام مرگ 64 ساله بود. وي مولف «مانيفست كمونيست » و كتاب كاپيتال است كه حاوي انديشه هايش هستند. « مانيفست كمونيست » كه در سال 1848 انتشار يافت پلاتفورم كمونيسم شناخته شده است . ماركس فرضيه هاي سوسياليستي همزمان و يا پيش از خود را به عنوان سوسياليم انقلابي نمي پذيرفت و آنها را خرده بورژوازي ، سوسياليست بورژوا زي و ... خطاب مي كرد، كه به برابري كامل مردم نخواهند انجاميد.از نظر ماركس، بورژوازي ( توانگري ) نوعي كاپيتاليسم است . ماركس معتقد به لغو مالكيت زمين و ابزارهاي توليد (كارخانه و كارگاه ) توسط افراد و قرار گرفتن آنها در دست جامعه و ابطال حق ارث و نيز مصادره ثروتها ، تصميم گيري مركزي ، تضمين شغل براي همه ، تامين امكانات رفاهي و بازنشستگي و از كار افتادگي براي همه و آموزش و پرورش و بهداشت كاملا رايگان بود تا نگراني ها از ميان برود و تضاد طبقاتي كه به زعم او عامل اصلي رويدادها در طول تاريخ بوده است محو شود. ماركس كه از دانشگاه برلن دكترا گرفته بود روزنامه نگاري را حرفه خود قرار داده بود و مدتها سردبير روزنامه بود . وي به مدت 11 سال نيز مفسر و مقاله نويس روزنامه امريكايي « نيويورك تريبيون » بود و از اروپا مطالب خود را براي اين روزنامه ارسال مي داشت. ماركس كه روي اهميت امر اقتصاد در تحول تاريخ تاكيد مي كند زاده آلمان بود و فرضيه هاي خود را بر پايه شرايط جامعه آلمان كه از آن شناخت كامل داشت طرح زيري كرده بود . ولي ، اين فرضيه ها در روسيه كه آمادگي آنها را نداشت به آزمايش در آمدند. با وجود فروپاشي شوروي هنوز هواداران عقايد ماركس در سراسر جهان بيش از هر « ايسم» ديگري هستند.

11) تولد "آلبرْتْ انيشتَين" دانشمند بزرگ فيزيك نظري و رياضي (1879م)
آلبرت انيشتين، به عنوان يكي از بزرگ‏ترين متفكران و فيزيك‏دان‏ان تمام اعصار جهان، در 14 مارس 1879م در خانواده‏اي يهودي در شهر اولْمْ در ايالت ورتِمْبِرْگ آلمان به دنيا آمد. وي تحصيلات خود را در آلمان و سوئيس ادامه داد، هرچند از لحاظ يادگيري به جز در رشته رياضي، دچار مشكل بود. انيشتين در سال 1901م عضو اداره ثبت اختراعات شد و تابعيت سوئيس را پذيرفت. سال 1905م براي انيشتين، سال آغاز ثمردهي مطالعات اوست. وي در اين سال چندين مقاله در رشته فيزيك ارائه داد كه هر عنوان از آن در علم فيزيك، پايه‏گذار شيوه جديدي شدند. انيشتين در سال 1905م تئوري خود را در نسبيت نوشت و پس از اينكه تئوري‏هاي او در عمل ثابت شد و به چاپ رسيد، شهرتش در عالم پيچيد. او كوشيد اين مسئله را به اثبات برساند كه تشعشع نور از هر سو يكسان است گرچه در نظر، جز اين مي‏نمايد. هيچ نقطه واحدي را نبايد صفر انگاشت، چون سنجشِ حركت به نظرِ بيننده وابسته است. زمان نيز نسبي است چون آن هم برحسب استنباط بيننده فرق مي‏كند. او نتايج فرضيه‏هاي خود را در محاسبه قوه جاذبه و نجوم به كاربرد تا آنجا كه بيش از نيوتن به تحقيقات اين رشته كمك كرد. با به قدرت رسيدن نازي‏ها در آلمان، انيشتين راهي امريكا شد و تابعيت آن كشور را پذيرفت و به تدريس در دانشگاه‏هاي آن پرداخت. هرچند كه در سال 1921م به پاس دست‏آوردهايش در فيزيك نظري موفق به كسب جايزه فيزيك نوبل شده بود ولي اموال و خانه‏اش توسط حزب نازي مصادره گرديد. انيشتين در ماه اوت 1939م، ضمن نامه‏اي به رئيس جمهور وقت امريكا، او را از پيشرفت‏هاي آلمان در شكافتن هسته اتم آگاه نمود و اين باعث شد تا انجام تحقيقات در زمينه شكافت هسته اتم تصويب شود. نتيجه اين اقدام، استفاده عملي از انرژي هسته‏اي در بمب هسته‏اي بود كه در جريان جنگ جهاني دوم، جان هزاران نفر را در هيروشيما و ناكازاكي گرفت. انيشتين از اين واقعه بسيار ناراحت شد چرا كه آرزو داشت نيروي هسته‏اي در راه بهبود زندگي بشر به كار افتد. اما برخلاف نظرش اين آرزو هرگز به حقيقت نپيوست. با اين حال، انيشتين تا آخرين روزهاي حيات از يادآوري اين حادثه رنج مي‏برد و خود را سرزنش مي‏كرد. آلبرت انيشتين سرانجام در 18 آوريل 1955م در 76 سالگي در امريكا ديده از جهان فروبست.

12) درگذشت "جورج ايستمن" مخترع امريكايي (1932م)
جورج ايستمن مخترع امريكايى در سال 1854 به دنيا آمد و از جواني به صورت عملي وارد مقولات مرتبط با فيلم و عكاسي شد. وي در 34 سالگي با ساخت دوربين كداك، انقلابي در فن عكاسي ايجاد نمود. دوربين كداك يك دوربين ساده دستي بود و قابليت استفاده همگاني داشت. نوار فيلم جاي صد قطعه عكس داشت اما كار گذاشتن فيلم در دوربين و ظهور و چاپ آن دشوار و مستلزم مهارت بود. ايستمَن در سال 1889 پايه‏اي سلولوئيدي را جانشين پايه كاغذي نوار فيلم كرد كه اين پايه از نوعي پلاستيك مصنوعي تهيه شده بود. در نتيجه در چاپ كردن عكس پيشرفت حاصل شد. اختراع فيلم شفاف عكاسي، نوار فيلم نرم، دوربين عكاسي كداك و فيلم سينمايى 35 ميلي‏متري و... نيز از ديگر اختراعات ايستمن به حساب مي‏آيد. وي كه از صاحبان صنايع در امريكا به شمار مي‏رفت، مؤسس كارخانه ايستمن - كداك نيز بود و آزمايشگاه‏هاي آن، محل اختراع و عرضه بسياري از كارهاي عكاسي بود. جورج ايستمن سرانجام در سن هفتادوهشت سالگي به تاريخ چهارده مارس 1932م درگذشت.

13) آغاز نبرد "دين بين فو" بين انقلابيون ويتنام و استعمارگران فرانسوي (1954م)
منطقه هندوچين كه از نيمه دوم قرن نوزدهم به تصرف نيروهاي استعمارگر فرانسوي درآمده بود، طي سال‏هاي طولاني تا پس از جنگ جهاني دوم، به صحنه مبارزات مسلحانه مردمي عليه استعمارگران بيگانه تبديل شد. پس از جنگ جهاني دوم، اگرچه شرايط براي حضور نظامي آماده نبود، اما نيروهاي اشغال‏گر فرانسوي، بر ادامه حضور خود در منطقه پاي مي‏فشردند. در اين ميان درگيري‏هايى بين نيروهاي مقاومت مردمي در قالب گروه‏هاي چريكي ويتْ‏مين به رهبري هوشي‏مينه با فرانسويان روي داد كه بزرگ‏ترين آن نبرد دين‏بين فو در تاريخ 14 مارس 1954م بود. در اين جنگ، نيروهاي چريكي ويت مين كه براي استقلال ويتنام مي‏جنگيدند، با ارتش استعماري فرانسه كه در دژِ به ظاهر تسخيرناپذير دين بين فو سنگر گرفته بود، درگير شدند و سرانجام در روز هفتم ماه مه همان سال، با تسليم شدن ژنرال "دوكاسْپِري" فرمانده فرانسوي دژ دين بين‏فو و پيروزي ويت مين‏ها، جنگ تمام شد. در جريان اين جنگ شش هزار فرانسوي كشته و ده‏ها هزار نفر ديگر نيز اسير شدند. در نهايت، قرار بر اين شد كه مذاكرات صلح صورت گيرد. در نهايت در بيستم ژوئيه 1954م قرارداد صلح ژنو امضا شد كه به موجب آن، دولت فرانسه از كليه منافع خود در سرزمين ويتنام چشم پوشيد. با شكست خفت‏بار نظاميان فرانسوي و نيرنگ آنان، اين كشور به دو منطقه شمالي و جنوبي تقسيم شد و زمينه دخالت نظامي امريكا و وقوع جنگ بزرگ ويتنام فراهم گرديد.

14) تجاوز ارتش رژيم صهيونيستي به جنوب لبنان (1978م)
در چهاردهم مارس 1978م ارتش رژيم صهيونيستي به بهانه عمليات رزمندگان فلسطيني در حومه تل آويو، تجاوز به خاك لبنان را آغازكرد. در اين تجاوز كه با كشتار وسيع غير نظاميان لبناني و فلسطيني همراه بود، ارتش رژيم صهيونيستي، جنوب لبنان را تا رودخانه ليتاني اشغال كرد. پس از اين تجاوز، شوراي امنيت سازمان ملل، خواستار خروج فوري نظاميان اين رژيم از جنوب لبنان شد و يك نيروي چهار هزار نفري را براي حفظ صلح به اين منطقه فرستاد. با وجود اين، صهيونيست‏ها قبل از خروج از جنوب لبنان، نيرويي از مزدوران محلي دست نشانده و وابسته به خود را تحت رهبري سرگرد سعد حداد، نظامي شورشي لبناني در اين منطقه تشكيل دادند. رژيم صهيونيستي در ششم ژوئن 1982م نيز بار ديگر جنوب لبنان را اشغال كرد تا اين كه در سال 2000 م بر اثر ضربات متوالي رزمندگان حزب اللَّه لبنان، مجبور به عقب‏نشيني خفت‏بار از مناطق اشغالي جنوب اين كشور شد.

/س