پياز خويشاوند نزديك سير از قرن ها پيش توسط مصريان باستان به عنوان سمبل نيروى زندگى و درمانى مفيد براى همه بيمارى ها شناخته شد. مصريان حدود چهار هزار سال پيش از ميلاد مسيح خواص درمانى پياز را باور داشتند و آن را در آيين مذهبى خود گرامى مى داشتند. به صورت سنتى مردم پياز را يك ضدعفونى كننده قوى مى شناسند كه خون را تصفيه مى كند و دوست قلب است. تحقيقات جديد نيز نشان مى دهد پياز خام به ميزان چشمگيرى كلسترول بد خون LDL را كاهش مى دهد و از اين رو از سكته قلبى پيشگيرى مى كند. همچنين پياز هم به صورت خام و هم پخته فشارخون را كاهش داده و خون را رقيق مى كند در نتيجه از تشكيل لخته هاى خونى پيشگيرى مى كند.
پياز به ويژه به صورت خام محرك دستگاه هاضمه است و مشكلات كبدى، نفخ شكم و يبوست هاى مزمن را بهبود مى بخشد. پياز هضم و جذب غذا را بهبود مى بخشد و در دوره نقاهت پس از بيمارى ها و يا هنگام خستگى و كم خونى انرژى بخش است. پياز ضدعفونى كننده اى قوى است كه ضمن بهبود گردش خون موجب كاهش تب و افزايش تعريق شده در نتيجه به درمان سرماخوردگى و آنفلوآنزا كمك مى كند. پياز براى بهبود گلودرد، فازنژيت، زكام و سينوزيت فوق العاده مفيد است و موجب تخليه ترشحات حلق و بينى شده، به درمان سرفه و برونشيت كمك شايانى مى كند. اين سبزى مفيد پاك كننده خون و مدر است از اين رو در دفع سنگ مثانه و بهبود دردهاى آرتروز و نقرس موثر است.
در طول تاريخ از پياز براى پيشگيرى از اپيدمى هايى چون اپيدمى وبا و طاعون استفاده شده است. در زمان جنگ جهانى دوم نيز به عنوان ضدعفونى كننده زخم هاى سربازان مورد استفاده قرار مى گرفت. در زمان هاى قديم مرسوم بوده است كه برش هايى از پياز را در اتاق بيمار قرار مى دادند تا تبخير آب پياز موجب ضدعفونى شدن هواى اتاق شود. تحقيقات دانشمندان نيز خاصيت ضدعفونى كنندگى پياز را مورد تاكيد قرار مى دهند و نشان مى دهد پياز مى تواند بسيارى از باكترى ها از جمله باكترى سالمونلا را از بين ببرد.نسخه هاى سنتى قرار دادن برش پياز روى محل گزيدگى زنبور را در بهبود آن مفيد مى دانند همچنين بر پايه اين نسخه ها براى درمان زگيل مى توانيد روى پياز خرد شده مقدارى نمك بريزيد تا سطح پياز را بپوشانيد و بگذاريد يك شب بماند. سپس آب پياز را در ظرفى ريخته و روزى دو بار با يك قطعه پنبه از اين مايع بر روى زگيل بزنيد. آب پياز را براى درمان سوختگى، بريدگى و گازگرفتگى نيز مفيد مى دانند.
در گذشته قراردادن پنبه اى آغشته به آب پياز را بر روى دندان دردناك موثر مى دانستند. درمان هاى سنتى قديمى توصيه مى كنند براى بهبود كليه عفونت هاى تنفسى مقدارى عسل روى پياز خام خرد شده بريزيد و بگذاريد يك شب بماند سپس مايع حاصل را كه تركيبى از آب پياز و عسل است در ظرفى ريخته و هر دو ساعت يك بار يك قاشق مرباخورى از آن را ميل كنيد.پياز رنده شده نيز مى تواند ضمادى مفيد براى بهبود سرمازدگى باشد.بر مبناى تحقيقات جديد آب پياز و پياز پخته قندخون را كاهش مى دهد و اين امر به صورت تجربى نيز بر گذشتگان ما ثابت شده و آنها از سال ها پيش از اين ويژگى پياز سود مى بردند. اين تحقيقات همچنين نشان مى دهند در صورت مصرف نصف يك پياز خام به صورت روزانه كلسترول خون به نحو چشمگيرى كاهش مى يابد. ضمن اينكه تركيبات سولفور موجود در پياز نيز مى تواند در پيشگيرى از ابتلا به سرطان ها مفيد باشد.با توجه به خواص بى شمار پياز عجيب نيست كه گذشتگان ما آن را گياهى معجزه آسا براى درمان همه بيمارى ها مى دانستند.