چگونه خود را براي کنکور آماده سازيم؟
دلايل عدم اجراء برنامه‌ريزي:
يکي از عوامل استرس‌زا براي هر دانش‌آموز کنکوري، عدم اجراء برنامه‌هاي اوست. دانش‌آموز پيش از ديگران از اجراء نکردن برنامه‌هاي خود دچار نگراني و پشيماني مي‌گردد. هر چند که تکرار اين موضوع به‌تدريج به يک عادت تبديل مي‌شود.
پس لازم است بدانيم چه دلايل مهمي مانع اجراء برنامه‌هاي ما مي‌شود. بديهي است عدم توجه به نکات گفته شده در بحث قبلي از مهم‌ترين عوامل مؤثر در اين مورد هستند، به‌طور مثال دانش‌آموزي که توان مطالعاتي او در روز يک ساعت است به يک‌باره تصميم مي‌گيرد، روزانه شش ساعت مطالعه کند.
براي افزايش ساعات مطالعه بايد به يک مدل افزايش تدريجي متناسب با توان شخصي روي آوريم. ”هفته اول (1 ساعت)، هفته دوم (1 ساعت و نيم)، هفته سوم (2 ساعت و نيم)، هفته چهارم (3 ساعت و نيم)، هفته پنجم (4 ساعت و نيم)، هفته ششم (5 ساعت و نيم تا 6 ساعت).
? دليل ديگر، عدم توجه به واقعيات روزمره و يا ضعف در آينده‌نگري است:
به اين معني که پيش‌بيني نکردن اتفاقاتي که در طول روز يا هفته مي‌تواند مانع اجراء برنامه باشند قطعاً دانش‌آموز را دچار مشکل مي‌سازد.
عدم توجه به واقعيات روزمره و يا ضعف در آينده‌نگري
مثلاً دانش‌آموزي که مي‌داند هفته آينده در روز پنج‌شنبه به عروسي يکي از بستگان نزديک خود دعوت شده است، بايد براي آن روز ميزان ساعت مطالعاتي کمتري را لحاظ کند در غير اين‌صورت او قادر نخواهد بود به آن برنامه عمل نمايد.
تعارف با دوستان و نزديکان نيز يکي ديگر از اين دلايل است. بسياري از دانش‌آموزان ما هنگام اجراء برنامه‌هاي خود با اطرافيان دچار تعارف مي‌شوند. يعني در حالي‌که مي‌دانند امروز نمي‌توانند با دوستان خود به گردش يا تفريح بپردازند، اما با اولين پيشنهاد از طرف آن‌ها ترجيح مي‌دهند براي حفظ دوستي (يا به اصطلاح معرفت!) از اجراء برنامه پرهيز کنند و به خواسته دوستان خود توجه نمايند.
پس بهتر است که به‌طور غير مستقيم برنامه‌هاي تنظيمي خود را به اطلاع دوستان و اطرافيان نزديک خود برسانيم (مثلاً با نصب اين برنامه‌ها در روي ديوار اتاق و يا کمک گرفتن از خود آن‌ها براي برنامه‌ريزي).
ناهماهنگي در اجزاء برنامه نيز مي‌تواند مانع اجراء صحيح برنامه باشد، چرا که بارها با دانش‌آموزاني روبه‌رو شده‌ايم که به‌دليل پراکندگي و از هم گسيختگي در اجزاء برنامه‌هاي خود نمي‌توانند به‌درستي آن را اجراء کنند.
مثلاً يا آن‌قدر تعداد زيادي درس را در يک روز براي مطالعه در نظر گرفته‌اند و يا دروسي را براي مطالعه انتخاب کرده‌اند که با هيچ‌يک از برنامه‌هاي کلاسي فردا و يا امروز خود هماهنگي ندارند. بنابراين اين برنامه حتي در صورت اجراء، بازدهي مطلوبي براي آن‌ها نخواهد داشت.
الف) برنامه‌ريزي گروهي:
گاهي اوقات با مشاوراني روبه‌رو مي‌شويم که به‌دلايل معقول و يا نامعقول براي تمام دانش‌آموزان يک کلاس (با توان‌ها و ويژگي‌هاي گوناگون) يک برنامه درسي واحد را ارائه مي‌دهند.
يک دانش‌آموز بايد بداند اين‌گونه برنامه‌ها، کليات را شامل مي‌شود و لازم است خود او با فکر و انديشه نسبت به تعديل و يا تغييرات لازم در برنامه (براساس شرايط و مشخصات فردي خود) اقدام نمايد يا قابليت اجرائي آن تضمين گردد.
ب) عواطف و احساسات:
بارها شاهد بوده‌ايم که به‌دليل وابستگي‌هاي عاطفي دوران جواني برنامه‌هاي مطالعاتي اجراء نمي‌شوند. مثلاً به‌راحتي برنامه يک دانش‌آموز به سبب يک اتفاق ناگوار عاطفي نظير دعوا دچار اختلال مي‌گردد و به اصطلاح معروف براي دانش‌آموز هيچ حس و حالي براي درس خواندن باقي نمي‌ماند.
براي ايجاد يادگيري، آزمون يکي از عوامل تاثيرگذار است بنابراين در اين زمينه به نکات زير توجه کنيد:
الف) هدف خود را در آزمون‌هاي موضوعي، پيدا کردن نقاط ضعف و نواقص علمي خود قرار دهيد، به‌عبارت ديگر با گرفتن کارنامه، در پي درصدها و رتبه‌ها نباشيد، بلکه مشخص نمائيد که در چه سئوالاتي دچار اشتباه شده‌ايد و يا در چه سئوالاتي ضعف علمي داشته‌ايد. سپس نسبت به رفع اين مشکلات اقدام کنيد (هر چند که دانش‌آموزي قوي و عالي قبل از گرفتن کارنامه نيز به اين‌کار اقدام مي‌کنند).
اما در آزمون‌هاي جامع که معمولاً در اواخر دوره آمادگي کنکور برگزار مي‌شود، به‌دنبال کسب درصد و رتبه‌هاي مناسب باشيد تا بتوانيد تا حد مناسبي رتبه واقعي خود را در آينده پيش‌بيني نمائيد و از خطاهاي تاکتيکي جلوگيري کنيد.
اين در حالي است که اکثر دانش‌آموزان در هدف‌گذاري برعکس عمل مي‌کنند به اين معني که با کسب درصدهاي پائين در آزمون‌هاي موضوعي به‌تدريج نااميد مي‌شوند و در انتها نيز معمولاً در آزمون‌هاي جامع شرکت نمي‌کنند.
در حالي‌که کسب درصدهاي پائين در آزمون‌هاي ابتدائي بايد منجر به تلاش دانش‌آموزان براي رفع نواقص شود که نهايت اين تلاش‌ها در طول دوره، منجر به افزايش توان علمي او خواهد شد، به‌عبارت ديگر آزمون، خود يک جلسه آموزشي محسوب مي‌گردد.
ب) از شرکت در آزمون‌هاي متعدد و گوناگون پرهيز کنيد چرا که اگر تعداد آزمون‌ها زياد باشد، منجر به کاهش انگيزه مي‌گردد و ارزش شرکت در آزمون براي دانش‌آموز کم‌رنگ خواهد شد تعداد مناسب و متعادل آزمون‌ها در طول دوره آمادگي کنکور بين 12ـ10 آزمون است که از اين تعداد 3ـ2 آزمون بايد به‌صورت جامع برگزار شود.
ج) اگر حداقل 80ـ70 درصد موضوعات آزموني را مطالعه نکرده‌ايد در آن آزمون شرکت نکنيد زيرا کسب هر نتيجه‌اي (چه خوب و چه بد) کاذب است. به‌عبارت ديگر اين نتيجه نمي‌تواند آينده را براي شما پيش‌بيني کند.
د) دفترچه سئوالات و پاسخ‌هاي تشريحي هر آزمون را حفظ کنيد تا در هنگام مرور مطالب، مجدداً به آن‌ها رجوع نمائيد و نسبت به پاسخ‌گوئي سئوالاتي که قبلاً در آن‌ها دچار مشکل بوده‌ايد، اقدام کنيد.
و) براي شرکت در آزمون و در حين برگزاري آزمون، از تغذيه مناسبي بهره‌مند شويد (حداقل در آن روز صبحانه مناسبي ميل کنيد).
ه) از مسئولان برگزارکننده آزمون بخواهيد تشويق‌هاي مناسبي را براي نفرات برتر هر آزمون در نظر بگيرند.
ي) از شرکت در آزمون‌هائي که طراحان سئوالات آن، به ت?ليف تست‌هاي سخت و دشواري مي‌پردازند، پرهيز کنيد.
منبع:www.shamimm.com/س