اي عزيزان، براي گرم نگه داشتن کانون خانواده نشاط و آرامش را در منزل حفظ کنيد؛ با فرزندان و همسر خويش با تبسم و در عين حال باوقار برخورد کنيد، و اضطراب خاطر و نگراني را از محيط خانه دور کنيد. هنگام روبرو شدن با مشکلات و غم و غصه هاي بيجا قاطعانه برخورد کنيد و بي درنگ آنها را از بين ببريد. بدانيد اگر غم و غصه و بي نشاطي را، که چون مار و عقرب است، از ميان نبريد، آنها سرانجام شما را از ميان خواهند برد. مواظب زبانتان باشيد. مبادا با يک زخم زبان صميميت و صفا و گرمي را از خانه ي خود دور سازيد. هرگز دل همسر و فرزندان و دوستانتان را نشکنيد.
به همسر و فرزندتان محبت کنيد. با کلمات آتشين و محبت آميز قلوب سرتاسر عاطفه همسران خود را جذب کنيد که رسول گرامي اسلام (صلي الله عليه و آله وسلم) فرموده است:
«قولُ الرّجل لِلمرأتِه إنّي اُحبُّک لا يَذهبُ من قلبها ابداً (1)»
«سخن مرد به همسرش که «تو را دوست دارم» هيچ گاه از قلب او زدوده نمي شود و اثرات مهرآفرين و بسيار مثبت آن همواره باقي مي ماند.»
با گفتن همين يک جمله ي کوتاه مي توان تمام خستگي و مشکلات و سنگيني بار زندگي و مسؤوليت زن را تلافي نمود تا زن با نشاط و آمادگي و نيروي بيشتر به زندگي و تربيت فرزندان ادامه دهد.
بدانيد اساس استحکام و تثبيت نظام خانوادگي بر پايه ي محبت و احترام متقابل زن و مرد است شعله هاي پرفروغ رأفت و مهرباني را در دلهاي يکديگر روشن نگاهداريد. فرزندان آنقدر که از اختلافات و دوگانگي و بي نشاطي و نبودن معنويت و مهرباني و عطوفت و صفا و صميميت رنج مي برند، از کمبود و فقر مادي رنج مي برند، مهرباني و رأفت حتماً جاي فقر و کمبودهاي مادي را پر خواهند نمود.
اي عزيزان بدانيد اگر دوستي و رفاقت و صميميت زن و مرد در زندگي و دلسوزي آنها نسبت به فرزندان و محبت افراد بشر به يکديگر نمي بود بشريت و اجتماعات انسانها سقوط مي کرد و نابود مي شد
چنانکه مي بينيم وجود اين همه جنايات هول انگيز، ظلم ها، تعدّيها، آدم کشي ها، قتل و غارتها، اين همه طلاقها و اختلافات در شرق و غرب و در شرق زده ها و غرب زده ها، به خاطر عدم وجود صفا و صميميت و روح معنويت است. آنها تبديل به اشيايي ماشيني و بي روح شده اند که در وجودشان نه از عشق و صفا و صميمت اثري يافت نمي شود.

محبت، منشائ عفت

اگر دل زن در گرو عشق و محبت همسرش باشد، هيچ عامل و سببي نمي تواند زن را از مسير عفت و پاکي خارج سازد. بسياري از اختلافها و انحرافها و ناسازگاريهاي زنان و فرزندان از همين نقطه آغاز مي شود که مردان نسبت به زن و فرزندان خود محبت لازم را نشان نمي دهند. شکي نيست که هر فردي بر اساس فطرت احتياج به محبت دارد (2) و اين نياز در زن به مراتب بيشتر و قوي تر است. مرد در خانه بايد به اين نکته مهم توجه و عنايت خاص مبذول دارد، از هر طريق ممکن به همسر خود محبت ورزد و اعتماد او را جلب کند، به طوريکه زن، همسر خود را دلسوز و مهربان و فداکار بيابد. اين امر براي تثبيت نظام خانواده بسيار مؤثر است چنانکه پيشوايان ما به آن توجه کامل مي نمودند. امام صادق (عليه السلام) مي فرمايند:
«مِن اخلاق الانبياء حُبّ النّساء» (3)
«محبت ورزيدن به همسران از جمله اوصاف و اخلاق پيامبران است».
در حديثي ديگر اين گونه مي فرمايند:
«هر کسي محبتش به همسر خود بيشتر باشد ايمانش به خدا بيشتر است (4)». و «کسي بر ما اهل بيت مهربان تر است که بر همسر خويش مهربانتر باشد (5)» نيز، رسول گرامي اسلام (صلي الله عليه و آله وسلم) مي فرمايند:
«خَيرُکُم خيرُکُم لأهله و أنا خيرُکُ لأهله (6»
«بهترين شما آنهايي هستند که براي همسران خود بهترند، و من بهترين شما براي زنان خود هستم».
ائمه بزرگوار ما با اين توصيه هاي آموزنده مي خواهند کانون خانه را به محل امن و آسايش تبديل کنند و نظام خانوادگي را استحکام بخشند چه استمرار نظام هاي بزرگ اجتماعي در روي زمين از خانواده ها نشأت گرفته و اضمحلال و فساد و تباهي نظام خانوادگي باعث فساد و از بين رفتن اجتماعات بزرگ بشري است.

پي نوشت :

1-وسايل الشيعه جلد 7، صفحه 10.
2-براي اطلاع بيشتر به مقاله ي (زيبايي) و مقاله ي (عشق و پرستش) از کتاب «فطرت» شهيد مطهري(رحمه الله عليه) مراجعه شود.
3-وسايل الشيعه ج7، ص 9، کتاب نکاح.
4-همان ص 11، کتاب نکاح.
5-صفحه ي 11 .
6-من لا يحضره الفقيه، ص 324، حديث پنجم.

منبع: کتاب خانواده در اسلام
/س