خانواده مهمترين و اصيل‌ترين نهاد در ساخت بنيانهاي شخصيتي کودک و نوجوان است و مهمترين و تعيين کننده‌ترين عامل در پي‌ريزي و چگونگي رشد شخصيتي اوست، چرا که اثرات چشمگير و نفوذ والدين بر تار و پود وجود فرد تنها محدود به دوران کودکي و نوجواني نمي‌شود، بلکه سراسر زندگي بزرگسالي او را نيز فرا مي‌گيرد. به همين جهات مي‌توان منشا و سرچشمه بسياري از ناهنجاريها و انحرافات را در يک محيط و جو ناسالم خانوادگي و ارتباط مخرب و پر تنش اعضاي خانواده که همه و همه ناشي از عدم وجود نظامي صحيح و معني‌دار تربيتي و نبودن پايه‌هاي استوار اخلاقي ، معنوي و مذهبي مي‌باشد، جستجو کرد و در نتيجه والدين در مقابله با مصرف سيگار ، الکل و مواد مخدر توسط نوجوانان و جوانان مهمترين نقش را بر عهده دارند.
با ارائه الگو فرزندان خود را راهنمايي کنيد.
امکان سيگاري شدن نوجواناني که والدين آنها هر دو سيگاري‌اند، دو برابر بيشتر از کساني است که يکي از والدين آنها سيگاري است. اگر سيگاري هستيد به دنبال روشها و راههايي باشيد که در ترک سيگار به شما کمک کند. عادات سيگار کشيدن خود را تغيير دهيد، تا وقتي که موفق شويد بطور کامل آن را ترک کنيد. از سيگار کشيدن در منزل و کنار فرزندان خود اجتناب کنيد. فرزندان خود را در کنار کسي که سيگار مي‌کشد، قرار ندهيد.
برقراري روابط با نوجوانان
لازم است صادقانه و دوستانه با نوجوانان خود در مورد خطرهاي سيگار صحبت کنيد. اين رفتار حتي مي‌تواند زندگي آنها را نجات دهد. به عوارض دراز مدت کشيدن سيگار تاکيد نکنيد، چون براي بچه‌ها مشکل است خود را در سن بزرگسالي تجسم کنند. درباره عوارض کوتاه مدت آن مانند کاهش قدرت بدني ورزشکاران ، به سختي نفس کشيدن و بد رنگ شدن دندانها با آنها صحبت کنيد. اگر درباره کساني مانند خويشاوندان يا دوستان که در اثر سيگار کشيدن بيمار شده‌اند، صحبت کنيد، آثار سيگار واقعي‌تر به نظر مي‌رسد. سيگار کشيدن را به عنوان يک خطر براي سلامت و تندرستي مورد بررسي قرار دهيد، نه به عنوان يک رفتار بد. به اين موضوع که اعتياد داشتن خيلي سخت است، تاکيد کنيد. اگر در حال ترک سيگار هستيد، يا در ترک کردن آن ناموفق بوده‌ايد، درباره سختي آن با فرزند خود صحبت کنيد. مکانهاي عمومي را که سيگار کشيدن در آنها ممنوع است، به نوجوانان خود معرفي کنيد. به نوجوانان خود بياموزيد در برابر فشار همسالان مقاومت کنند.
شناخت خطرهاي سيگار
فرزندان خود را با آثار مخرب اعتياد آشنا کنيم. آنها معمولا سيگار کشيدن را از يازده سالگي شروع کرده و در چهارده سالگي به آن عادت مي‌کنند و در نهايت خطرهايي را براي تندرستي ايجاد مي‌کنند، مانند :
1. ناراحتي تنفسي و تنگي نفس ، تشديد آسم
2. بيماري لثه ، جوشهاي عميق در اطراب لب و کاهش قدرت بهبود يافتن پوست
3. کند شدن رشد ششها و کاهش فعاليت آنها
4. اعتياد به نيکوتين
5. کاهش اکسيژن ماهيچه‌ها و بروز ضعف بدني
6. ناباروري
7. سکته
نوجواناني که سيگار نمي‌کشند، اما بطور غير مستقيم در مجاورت دود سيگار قرار مي‌گيرند، نيز در معرض خطراتي مانند :
1. تشديد آسم ، سرفه کردن و خس خس کردن
2. افزايش ابتلا به سرماخوردگي
3. عفونت گوش
4. سندرم مرگ ناگهاني کودکان
عادات خود را تغيير دهيد.
اگر شما و يا فرزندتان سيگار مي‌کشيد، قبل از اينکه مجبور شويد نسبت به ترک آن اقدام کنيد، تجسم کنيد چه وقت و چرا سيگار مي‌کشيد و براي مقابله با آن محرکها روشهاي ديگري بيابيد. هر روز از يک روش جديد استفاده کنيد، تا وقتي که موفق شويد ترک کنيد. فقط پس از بيست دقيقه بدن فوايد سيگار نکشيدن را حس مي‌کند. پس از يک سال خطر بيماريهاي قلبي به نصف کاهش مي‌يابد و بعد از 5 تا 15 سال خطرهاي ابتلا به سکته ، سرطان و بيماريهاي قلبي با کساني که هرگز سيگار نکشيده‌اند، برابر خواهد شد. براي ترک سيگار از متخصصان و پزشکان کمک بگيريد و در برنامه‌هايي شرکت کنيد شامل اطلاعات غذايي براي کنترل وزن ، ورزش و تکنيکهاي کنترل ترس باشد.
منبع: www.khanevadeyema.com
/س