بررسي هاي اخير، آمار شگفت انگيزي از چگونگي، مکان و نحوه ايجاد آسيب ديدگي هاي سنگنوردي را نشان مي دهد. روز خوبي را در حال صخره نوردي بسر مي بريد. ولي ناگهان ترق! يکي از تاندونهايتان کشيده مي شود و مجبور مي شويد چندين ماه از تمرين دور باشيد...
بررسي هاي اخير، آمار شگفت انگيزي از چگونگي، مکان و نحوه ايجاد آسيب ديدگي هاي سنگنوردي را نشان مي دهد.
روز خوبي را در حال صخره نوردي بسر مي بريد. ولي ناگهان ترق! يکي از تاندونهايتان کشيده مي شود و مجبور مي شويد چندين ماه از تمرين دور باشيد. اکثر سنگنوردان -بنا به تحقيق منتشر شده در شماره دسامبر 2006 مجله ( Trauma, Injury, Infection & Critical care ) حدود 82 درصد- با اين واقعيت آشنايند. نتايج حاصله شگفت آور نبودند! در اين تحقيق منحصر بفرد از الگوهاي آسيب ديدگي سنگنوردي، اين نتايج حاصل شد که معمول ترين آسيب ديدگي ها، رگ به رگ شدن و کشيدگي (40 درصد)، استعمال مفرط مزمن (20 درصد)، (جراحت (12 درصد) و شکستگي (8 درصد) مي باشد.

اريک ژردس محقق برجسته، پزشک اطاق اورژانس در سياتل و در عين حال کوهنورد، انجام اين تحقيق را تقبل نمود، زيرا بنا به گفته خودش: « تحقيق و بررسي کمي در مورد موضوع آسيب ديدگي هاي سنگ نوردي صورت گرفته است.» در سال 2004 ژردس به همراه محقق «جان هافنر» پزشک عمومي و «ژين آلداگ» پرستار رسمي، پرسشنامه اي سه صفحه اي و بدون نام را در رابطه با تاريخچه آسيب ديدگي برروي چندين وب سايت سنگنوردي معروف فرستادند.
در طي دو ماه حدوداً 1887 جواب از سوي سنگنوردان اکثراً متوسط و پيشرفته دريافت کردند. اين پاسخها شامل جزئياتي همانند نوع آسيب ديدگي، مکان وقوع حادثه و تعداد افرادي که تحت تأثير مواد و الکل (6/27 درصد) صعود کرده اند، بود. «در عين شگفتي از اينکه چه تعداد از اين افراد مست و لايعقل دست به سنگنوردي زده بودند، شگفت زده نبودم. گمان مي کنم صعود با اين حالت با مشقت بسياري همراه است.» در حقيقت افرادي که تحت تأثير الکل صعود کرده اند، بيشترين آمار آسيب ديدگي را بخود اختصاص مي دهند: نسبت 1/3 آسيب ديدگي در برابر 08/2 براي کساني که از نوشيدن اجتناب کرده اند. هرچند بنا به گفته ژردس اين موضوع کاملاً روشن نيست که علت بروز حادثه، تحت تأثير بودن، در زمان بروز حادثه يا زمان انجام رفتار مخاطره آميز بوده باشد.
به نوع شگفت آوري، اين بررسي نشان مي دهد که 77 درصد از آسيب ديدگي ها زماني رخ مي دهد که افراد در سطح آمادگي نرمال يا زير نرمال خود صعود مي کنند. دليلي که شايد بدليل طبيعت خاص خود سنگنوردي حاصل مي شود: سنگنوردان اکثراً در سطح آمادگي متوسط خود مي مانند، نه در سقف آن.
دليل ديگر اطمينان بيش از حد به خود مي باشد. ژردس مي گويد: «ممکن است در حاليکه روي يک مسيري که صدها بار آن را صعود کرده ايد، بدليل صحبت با حمايتچي يکي از رولها را فراموش کنيد. هنگامي که روي يک مسير جديدتر و سخت تر قرار داريد، حواستان متمرکزتر است.» اين تحقيق همچنين اينگونه عنوان مي نمايد که: «ميزان آسيب ديدگي ممکن است بدليل پافشاري سنگنوردان در باقي بودن در شرايط عالي و سطوح مهارت به حداقل برسد.» نکته ديگري که ژردس عنوان مي کند: «تلاش براي بالا نگه داشتن روحيه ، در هر گونه شرايط جسماني ، از ديگر عوامل کاهش احتمال آسيب ديدگي مي باشد.»
در شرايط مصنوعي هم اين قضيه صحيح مي باشد. بيشتر از 52 درصد از آسيب ديدگي ها (رگ به رگ شدن، کشيدگي، آسيب ديدگي حاصل از استعمال بيش از حد) داخل سالن اتفاق مي افتند، در جاييکه زياده روي در تمرين براحتي انجام مي گيرد. توصيه ژردس، استراحت مناسب، بالانس کردن عضلاني [زيرا عضلات پشت و ماهيچه دوسر قوي تر از سينه و ماهيچه سه سر نيستند.] و عدم ادامه به صعود در عين درد (يا بر طرف کردن آن توسط قرص ايبوپروفن) مي باشد.
اين تحقيق داراي چندين مشکل اساسي مي باشد. يکي از اين مشکلات اين است که سنگنوردان مبتدي در آن شرکت ننموده اند. علاوه بر اين افرادي که دچار آسيب ديدگي مرگبار يا جدي اي شده اند بطوري که از انجام اين ورزش بازمانده اند؛ و کساني که بندرت اين سايتها را چک مي نمايند، در اين تحقيق شرکت ننموده اند. به هر حال اين تحقيق برخي عرصه ها را مطرح نموده که نياز به تحقيق بيشتري دارند.
مورد خاصي که در اين تحقيق مطرح شده است، کلاه ايمني سنگنوردان است. نکته اي که کاملاً قابل تعمق است [مترجم: چندي پيش يکي از سنگنوردان مشهدي به علت عدم بسر داشتن کلاه ايمني، پس از سقوط دچار ضربه مغزي شد و فوت نمود.] فقط 36 درصد از افراد شرکت کننده دراين تحقيق بيشتر اوقات از کلاه ايمني استفاده مي کنند! (19 درصد هرگز اين کار را انجام نمي دهند!) نکته دردسرساز اين قضيه زماني است که سنگنورد بدترين چيز ممکن را بشنود: «سنگ!»

? تعداد ميانگين آسيب ديدگي براي هر شخص:2.3
? تعداد ميانگين آسيب ديدگي در سنگنوردان کلاسيک : 2.5
? تعداد ميانگين آسيب ديدگي در سنگنوردان بدون طناب انفرادي: 3.3
? 57.6درصد از تمامي آسيب ديدگي ها در شرايط بسيار دشوار اتفاق افتاده اند.
? 79.2 درصد از آسيب ديدگي ها در مکاني اتفاق افتاده اند که سنگنورد با آن آشنا بوده است.
? 34.4 درصد از افراد آسيب ديده مراقبت پزشکي ديدند.
? 56.3 درصد از افراد حداقل چندين هفته بهبودي شان طول کشيد.
? 30.2 درصد مردان تحت تأثير الکل صعود کرده اند.
? 12.5 درصد زنان تحت تأثير الکل صعود کرده اند.
? 17.2 درصد تحت تأثير ماري جوانا صعود کرده اند. /س