در افراد غير وابسته به انسولين ، ورزش عامل اصلي کنترل قند خون است . عامل بعدي مصرف صحيح مواد غذايي است . مطالعات اخير نشان داده است که اجراي برنامه ورزشي منظم ، ارزش بالايي در کنترل غلظت قند خون دارد .
پژوهشها نشان مي دهد که افزايش فعاليت بدني ، در پيشگيري از پيدايش ديابت نوع دو غير وابسته به انسولين نيز موثر مي باشد . اين موضوع به ويژه در افرادي که بيشتر در معرض خطر ابتلا به ديابت هستند ، اهميت بسياري دارد . اين افراد شامل افراد چاق ، فرزندان افراد مبتلا به ديابت و افراد با فشار خون بالا مي باشند .
ورزش در مبتلايان به ديابت نوع 2 باعث افزايش حساسيت سلولهل نسبت به انسولين مي شود ، اما براي رسيدن به پاسخ درماني مناسب ، بايد با رعايت رژيم غذايي صحيح همراه گردد. کاهش ورن و رساندن وزن بدن به حد طبيعي را مي توان مهمترين قسمت درمان در اين افراد را دانست . تحقيقات نشان مي دهد که ورزش باعث حفظ توده عظلاني در حد مطلوب مي شود .نکته مهم اينه اگر کاهش وزن در افراد ديابتي فقط با رژيم غذايي انجام گيرد ، بيش از 25 % وزن از دست رفته ، از توده عضلاني خواهد بود .در حالي که هدف از کاهش وزن ، کاهش بافت چربي است نه از بين رفتن پروتين هاي بدن . بنابراين کاهش وزن با ورزش ، بهتر از کاهش بوسيله رييم غذايي تنهاست . بنظر ميرسد براي رسيدن به هدف بايد ترکيب اين دو رئش بکار رود :
رژيم غذايي + ورزش = کاهش وزن مطلوب

درباره ورزش افراد ديابتي غير وابسته به انسولين

* در اين افراد افت قند خون در طول ورزش کمتر رخ مي دهد ، بنابراين مصرف کربو هيدرات اضافي معمولا لازم نيست .
* انجام ورزش همراه با رعايت رژيم غذايي ، سبب تسريع در رسيدن به اهداف درماني مورد نظر مي شود .
* ورزش بايد جزيي از زندگي روزانه افراد مبتلا به اين نوع ديابت باشد .

عوامل موثر در پاسخ قند خون به ورزش ناگهاني در افراد ديابتي

قند خون کاهش مي يابد اگر :
- غلظت انسولين خون در طول ورزش بالا باشد . ( بطور مثال ورزش کردن زماني که انسولين حداکثر اثر خود را دارد
- ورزش در مدت زمان طو لاني انجام شود .
بيش از 3 ساعت از صرف غذا گذشته باشد.
قند خون بدون تغيير مي ماند اگر :
- مدت زمان ورزش کوتاه باشد .
- ميزان انسولين پلاسما طبيعي باشد
- ميان وعده مناسب قبل از ورزش و در طول فعاليت ورزشي مصرف شود .
قند خون افزايش مي يابد اگر:
ورزش کردن در زمان پايان اثر انسولين تزريقي در بدن باشد.
ورزشهاي سنگين انجام شود .
قبل يا در طول انجام فعاليت بدني ، بيش از حد در مواد قندي استفاده مي شود .

قواعد ورزش کردن :

1-مشورت با پزشک
مشاوره بات پزشک براي افراد ديابتي ، به دليل اثر ورزش برقند خون بسيار مهم است . مواردي چون تعيين دفعات تزريق روزانه انسولين ، مقدار دارو هاي خوراکي ، زمان مناسب براي انجام ورزش و مصرف مواد قندي قبل و بعد از ورزش را بايد با پزشک يا فرد آموزش دهنده در ميان گذاشت . افراد ديابتي با سابقه اعتياد به سيگار ، چربي خون بالا ، پيشينه خانوادگي سکته قلبي و سن 40 سال به بالا بايد قبل از شروع بعه ورزش از نظر قلبي عروقي مورد ارزيابي دقيق قرار بگيرند .
2-شيوع تدريجي وزن
برنامه هاي ورزشي بايد به آهستگي شروع شوند و تدريجا به زمان و شدت آن افزوده گردد. و سرد کردن بدن افراد ديابتي بايد بيش از ر جلسه ورزش ، بدن خود را گرم کنند و پس از انجام فعاليتهاي ورزشي نيژ آن را سرد نمايند . ارزش گرم کردن بدن بعه عنوان يمک عامل تاميني نبايد ناديده گرفته شود . اگر اين حرکات انجام نشود ، توليد اسيد لاکتيک کارايي فعاليت عضلاني را بيش از حد کاهش مي دهد سرد کردن به ورزشهاي آرامتري که پس از انجام فعاليتهاي اصلي صورت مي گيرد اطلاق مي شود . اين کار باعث ايجاد جريان خون مناسب و خروج اسيد لاکتيک از ماهيچه ها مي گردد و از اين طريق مشکلات عضلاني کاهش مي يابد .
3-تداوم
بايد به تدريج به مدت زمان و ميزان حرکات ورزشي افزوده شود ، تا نتايج مطلوب از ورزش حاصل گردد .
4-پيشبرد
بايد بتدريج مدت زمان و ميزان حرکات ورزشي افزوده شود . تا نتايج مطلوب از ورزش حاصل گردد.
5-انتخاب فعاليتهاي جسمي مناسب
با توجه به جثه و خصوصيات افراد مي توان ورزش مناسب آنان را انتخاب نمود .
/خ