رسول خدا(صلي الله عليه و آله و سلم): «افضل الصدقه ان يعلم المرء علما ثم يعلمه اخاه». (1) بهترين صدقه آموختن دانش و تعليم آن به برادر دينى است.
رسول خدا(صلي الله عليه و آله و سلم): «يجى الرجل يوم القيامه و له من الحسنات كالسحاب الركام اوالجبال الرواسى فيقول: يا رب انى لى هذا و لماعملها؟ فيقول هذا علمك الذىعلمته الناس يعمل به من بعدك». (2)
روز قيامت مردى مىآيد با حسناتى فراوان هم چون ابر متراكم و يا هم چون كوهسر بر افراشته، مىگويد: پروردگارا اين حسنات را من انجام ندادهام! خطاب مىرسداين، آن دانشى بود كه به ديگران آموختى، پس از تو به آن عمل مىكنند(در نتيجه اين حسنات به تو مىرسد).
رسول خدا(صلي الله عليه و آله و سلم):«من لم يصبر على ذل التعلم ساعه بقى فى ذل الجهل ابدا». (3) آن كس كه تحمل يك ساعت صبر كردن براى آموختن دانش را نداشته باشد براى هميشهدر ذلت نادانى خواهد ماند.
رسول خدا(صلي الله عليه و آله و سلم): «من كتم علما نافعا عنده الجمه الله يوم القيامه بلجاممن نار». (4) آن كس كه دانشى را (كه مورد نياز جامعه است) داشته باشد و كتمان كند،روز قيامت لجامى از آتش بر دهانش زده خواهد شد.
امام على (عليه السلام):«تعلموا العلم فان تعلمه حسنه، و مدارسته تسبيح، والبحث عنهجهاد و تعليمه لمن لايعلمه صدقه». (5) دانش را بياموزيد، آموختن آن حسنه، ادامه دادن آن ذكر خدا، بحث و گفت و گوپيرامون آن جهاد و آموختن آن به آن كس كه نمىداند، صدقه است.
امام على (عليه السلام):«تعلم علم من يعلم، و علم علمك من يجهل». (6) دانش را از آن كس كه دارد بياموز، و به آن كس كه نمىداند ياد بده.
امام على (عليه السلام):«العالم الذى لايمل من تعلم العلم». (7) دانشمند كسى است كه از آموختن دانش ملول و خسته نشود.
امام على (عليه السلام):«العالم من لايشبع من العلم و لايتشبع به». (8) دانشمند كسى است كه از آموختن علم سير نمىشود و وانمود سيرى هم نمىكند.
امام على (عليه السلام):«العالم والمتعلم شريكان فى الاجر و لا خير فيما بين ذلك». (9) ياد دهنده و ياد گيرنده در ثواب همانند و خيرى كه در بين اين دو باشد نيست(يعنى كسى كه نه عالم باشد نه متعلم مردهاى استبين زندگان)
امام مجتبى (عليه السلام):(علم الناس علمك، و تعلم علم غيرك، فتكون قد اتقنت علمك، و علمت ما لمتعلم). (10) دانش خود را به مردم بياموز و از دانش ديگران بهرهبگير، هم پايه علميت محكمشده و هم آن چه را نمىدانى فرا خواهى گرفت.
امام سجاد (عليه السلام):«لو يعلم الناس ما فى طلب العلم لطلبوه ولو بسفك المهج و خوض اللجج». (11) اگر مردم بدانند در طلب علم چه فايدهاى است آن را مىطلبند اگرچه با ريختنخون دل و فرو رفتن در گردابها باشد.
امام صادق (عليه السلام): «ان لكل شىء زكاه و زكاه العلم ان يعلمه اهله». (12) براى هر چيزى زكاتى است كه بايد پرداخت و زكات دانش آموختن آن بهاهلش مىباشد.
امام صادق (عليه السلام): «من تعلم العلم و عمل به و علم لله دعى فى ملكوت السمواتعظيما فقيل: تعلم لله و عمل لله و علم لله». (13) آن كس كه براى خدا دانش فراگيرد و به آن عمل كند و به ديگران بياموزد، در مقامهاى بلند آسمانها عظيمشخوانند و گويند: آموختبراى خدا و عمل كرد براى خدا و تعليم داد براى خدا.
پي نوشت :
1) بحارالانوار، ج2، ص25.
2) همان، ص18.
3) همان، ج77، ص164.
4) كنزالعمال، ح29142. غرر الحكم، ج1، ص357.
5) بحارالانوار، ج1، ص171.6 )
7) همان، ص47.
8) همان، ص69.
9) همان، ص81.
10) بحارالانوار، ج78، ص111.
11) اصول كافى، ج1، ص43.
12) بحارالانوار، ج78، ص247.
13) اصول كافى، ج1، ص35.
منبع: پايگاه حوزه/س