جنبههاي مختلف زندگي امام خميني(رحمت الله عليه) الگوي مناسبي براي کساني است که ميخواهند در عصر تحول و فنآوري براساس دستورات اسلامي حرکت کنند. زندگي مشترک آن امام فرزانه نيز داراي برجستگيها و نقاط روشني است که ميتواند چراغي فرا روي تمام خانوادهها مخصوصا زوجهاي جوان باشد.
در اين گفتار مختصر برآنيم تا برخي از ويژگيها و الگوهاي رفتاري زندگي مشترک امام خميني(رحمت الله عليه) رحمهالله را بررسي کنيم.
1. تواضع در برابر همسر
يکي از اصول اخلاقي که در زندگي مشترک اهميت دارد آن است که زن و شوهر نسبت به همديگر متواضع باشند. پيامبر اکرم صلياللهعليهوآله وسلم در حديثي فرمودهاند: «افضل الناس من تواضع عن رفعةٍ؛ با فضيلتترين مردم کسي است که در اوج بزرگي و برتري بر ديگران تواضع داشته باشد».
اين حديث شريف بيانگر آن است که تواضع از سوي بزرگان و صاحبان مقام و منصب بسيار لازم و شايسته است. چنانچه نقل است که پيامبر بر زمين مينشست و بر زمين چيز ميخورد و گوسفند به دست خود ميبست و اگر مملوکي او را دعوت ميکرد اجابت ميکرد.
تکلف گر نباشد خوش توان زيست
تعلق گر نباشد خوش توان مرد
در زندگي امام خميني(رحمت الله عليه) رحمهالله نيز ميبينيم که اين شخصيت الهي با وجود اينکه رهبر کشور بودند، در زندگي مشترکشان با خانواده خويش بسيار متواضعانه رفتار ميکردند.
ايشان هيچ گاه در منزل به اهل خانه امر و نهي نميکردند، کارهاي شخصي خود را شخصا انجام ميدادند. ايشان براي يک ليوان آب به کسي فرمان نميدادند و همواره احترام خاصي براي همسرشان قائل بودند ايشان هرگاه به مجلسي وارد ميشدند به همگان سلام ميکردند وحتي اهل منزل ايشان نيز کمتر ميتوانستند دراين کار از امام پيشي بگيرند. در شبهاي غير ماه رمضان که قرار نبود کسي روزه بگيرد، ايشان هيچ کس را بيدار نميکردند. خودشان سماور را روشن ميکردندو چاي درست ميکردند و معمولاً يک تخم مرغ، سحري ايشان بود.
2. احترام زن و شوهر به همديگر
حفظ ارزش انساني از اصول اخلاقي است که در هر محيط و شرايطي بايد اجرا گردد. رعايت اين صفت اخلاقي در محيط خانواده بسيار ضروري است؛ زيرا زن و شوهر همواره با هم در ارتباط هستند و احترام دوسويه ميان اين دو نفر باعث پايداري و شيرين شدن زندگي آنها ميشود. علاوه بر اين اگر زن و شوهر نسبت به همديگر با احترام رفتار کنند، فرزندان آنها هم از پدرومادر الگو ميگيرندو به تدريج اين خصلت در آنها نيز ايجاد ميگردد و هم به پدرو مادراحترام ميگذارند و هم در زندگي آينده خود و در ارتباط با ديگران برخورد محترمانه خواهند داشت.
در زندگي معصومين عليهمالسلام به ويژه در زندگي مشترک حضرت زهرا عليهاالسلام و حضرت علي عليهالسلام اين نکته اخلاقي بسيار قابل مشاهده است. حضرت فاطمه عليهاالسلام خطاب به همسر خويش اميرالمؤمنين عليهالسلام چنين فرمودهاند:
اي ابالحسن من از خداي خود شرم دارم که تو را در چيزي که توانش را نداري به زحمت بيندازم!
اين حديث شريف بيانگر اين مطلب است که حضرت فاطمه نسبت به همسرش درکلام و هم در عمل نهايت ادب و احترام را رعايت ميفرمودند. نمونه بارز اين احترام را در زندگي پربارحضرت امام رحمهالله ميبينيم که نسبت به همسر خودش محترمانه برخورد ميکردند و همسر ايشان ميگويد:
حضرت امام به من خيلي احترام ميگذاشتند و يادم ميآيد که يک روز به دخترانش ـ صديقه و فريده ـ که از پشت بام به منزل همسايه رفته بودند، اعتراض کردند و گفتند: درآن خانه مرد نامحرم بوده است و از اين بابت نگران بودند. ولي من گفتم: کسي آنجا نبوده است و ايشان ديگر هيچ نگفتند. امام در اوج عصبانيت هرگز بياحترامي و اسائه ادب نميکردند. هميشه در اتاق جاي بهتر را به من تعارف ميکردند، تا من نميآمدم سر سفره غذا خوردن را آغاز نميکردند و هرگز حاضر نبودند که در خانه کار کنم.
3. ساده زيستي درزندگي مشترک
زندگي حضرت فاطمه و حضرت علي عليهمالسلام الگو و نمونه بارز سادگي و بدون تجمل است. روزي حضرت فاطمه به پدر بزرگوارش ميفرمايد:
اي رسول خدا سلمان از سادگي من تعجب نمود سوگند به خدايي که تو را مبعوث فرمود مدت پنج سال است فرش خانه ما پوست گوسفندي است که روزها بر روي آن شترمان علفميخورد و شبها بر روي آن ميخوابيم و بالش ما چرمي است که از ليف خرما پر شده است.
اين احاديث راه عملي ساده زيستن را نشان ميدهند و ما را به اين امر توجه ميدهند که در زندگي مشترک به کم قانع باشيم و سعي در تجملي ساختن زندگي نداشته باشيم.
نقل است که درمنزل امام خميني(رحمت الله عليه) رحمهالله در نجف يک فرش قديمي بودکه روزي آن را شسته و روي پشت بام پهن کردند. وقتي آن را پايين آوردند وسط فرش پاره شد، خانم امام که اين وضع را ديد به امام گفت: آقا! اجازه ميدهيد اين فرش را بفروشيم و به جاي آن فرش نو بخريم؟ امام با همه احترامي که براي همسرشان قائل بودند جواب منفي دادند و فرمودند فرش را بدوزيد در اتاق پهن کنيد.
4. همکاري و همياري در کارهاي خانه
زندگي مشترک يک کار گروهي محسوب ميشود که اگر همکاري مناسبي بين زن و شوهر نباشد کارها به خوبي صورت نميگيرد. در فرهنگ اسلامي کار مرد در خانه و کمک او به همسر بسيار ارزشمند تلقي شده است. حضرت علي عليهالسلام در خانه به همسرشان کمک ميکردند. روزي حضرت فاطمه عليهاالسلام به پدرشان فرمودند: يا رسول اللّه: هر دو دستم به علت آردکردن گندم با آسياب دستي ورم کرده و زخم شده است، ديشب تا صبح به آرد کردن گندم مشغول بودم و علي عليهالسلام فرزندانم حسن و حسين را نگهداري ميکرد.
در زندگي مشترک امام خميني(رحمت الله عليه) رحمهالله هم همکاري در کارهاي منزل بسيار برجسته و قابل توجه است. خانم حضرت امام رحمهالله ميگويد چون بچههايشان شبها خيلي گريه ميکردند و تا صبح بيدار ميماندند امام شب را تقسيم کرده بودند؛ يعني مثلاً دو ساعت خودشان از بچه نگهداري ميکردند و خانم ميخوابيدند و دوساعت خود ميخوابيدند و خانم بچهها را نگهداري ميکرد.
5. امانتداري و رازداري
يکي از عوامل مهم که در تحکيم و قوام هر خانواده نقش مؤثري دارد، امانت داري و رازداري بين زن و شوهر است. آنچه زن وشوهر از همديگر ميدانند رازهايي است که در حفظ آن بايد تلاش کرده و بدون رضايت ديگري آن را بازگو نکنند.
هر گاه تو را دوست کند محرم راز
از دل به زبان و لب ميار آن را باز
هر يک از زوجين بايد ديگري را امين رازها و امانتهاي خود بداند و از خيانت وي در امانت آسوده خاطر باشد
چون امانت کسي نکو دارد
کيمياي سعادت او دارد
نمونه بارز اين صفت اخلاقي را در زندگي خصوصي امام خميني(رحمت الله عليه) رحمهالله ميبينيم و متوجه ميشويم که اعتماد و اطمينان حضرت امام رحمهالله به همسرشان بسيار زياد بود. فرزند ايشان نقل کرده: هنگام تبعيد امام به ترکيه مهر خودشان را که حساسترين و مهمترين چيزها براي يک روحاني سرشناس محسوب ميشود به همسرشان سپردند. ايشان بدون آنکه به ما يا ديگران حرفي دراين مورد بگويد از آن نگهداري کردند تا وقتي که امام از ترکيه به نجف مشرف شدند، ازآنجا پيغام کتبي فرستادند که مهر را توسط فردي که نامش را درآن پيغام ذکر کرده بودند به نجف ارسال دارند و تازه متوجه شديم که حضرت امام رحمهالله چنين امانت سنگيني را به همسرشان سپردهاند.
6. صبر و شکيبايي
هر زندگي به صورت طبيعي با مشکلات و شکستها و فراز و نشيبهايي روبه رو ميشود و در اين تلخيها و مشکلات اگر زن و شوهر صبر و شکيبايي نداشته باشند، زندگي برايشان بسيار مشکل و تلخ ميشود و صفا و صميميت بين آنها هم از بين ميرود. آنها بايد مشکلات را يک امتحان الهي بدانند و با متانت آن را تحمل کنند تا زندگي براي آنها گوارا گردد.
حضرت فاطمه عليهاالسلام به پيامبر اکرم صلياللهعليهوآله ميفرمايند:
پدر جان! صبح کرديم در حاليکه چيزي در خانه ما نيست تا رفع گرسنگي نماييم و ما در هر حال خداي بزرگ را سپاسگزاريم.
بود صبر بار درخت کمال
ز بي صبري آيد بسي اختلال
در زندگي امام ميبينيم که امام و همسرش در برابر مشکلات و سختيهايي که داشتند چقدر مقاوم بودند، به عنوان نمونه در قضاياي 15 خرداد 1342 هنگامي که حضرت امام را دستگير کردند اين زن قهرمان با کمال خونسردي مديريت داخل منزل را عهدهدار گشت و به زناني که از شدت ناراحتي بيهوش ميشدند دلداري ميداد.
7. خانهداري
در دنياي ما چيزي که بياهميت شده است خانهداري است. بسياري از خانمها خانهداري را کاري بيارزش تلقي ميکنند و ترجيح ميدهند که بيشتر اوقات خود را در کارهاي خارج از منزل مشغول کنند و خود را از ثواب خانه داري محروم سازند، ولي بايد توجه داشته باشيم که آنچه براي يک زن نمونه ارزش دارد، اين است که به بچهداري و شوهرداري و کارهاي منزل بپردازد.
روايت شده پيامبر اسلام صلياللهعليهوآله از ياران خود پرسيد: در کدام لحظه، زن به خدا نزديکتر است؟
پاسخ مناسبي مطرح نشد تااينکه حضرت زهرا عليهاالسلام سؤال پدر را شنيد و پاسخ داد: آن لحظهاي که زن در خانه خود ميماند و به امور زندگي و تربيت فرزندان ميپردازد به خدا نزديکتر است. امام خميني(رحمت الله عليه) همواره به نقش مادر در محيط خانه تذکر داده و گاهي که اطرافيان به امام ميگفتند چرا زن بايد در خانه بماند؟ جواب ميدادند: خانه را دست کم نگيريد. تربيت بچهها کم نيست اگر کسي بتواند فردي را پرورش دهد خدمت بزرگي به جامعه کرده است. عاطفه در زن قويتر است و قوام و دوام خانواده براساس محبت ميباشد.
8. تربيت فرزند
فرزند صالح بهترين ثمره يک زندگي است. آنچه براي يک پدر و مادر اهميت دارد. اين است که نسبت به تربيت فرزندان خود توجه خاصي داشته باشند و در تربيت آنها کوشا باشند، مشکلات زندگي و مشغله کاري آنها باعث نشود که از توجه به تربيت آنها غافل شوند. «پيامبر گرامي اسلام صلياللهعليهوآله فرمودهاند:
فرزند صالح، گلي از گلهاي بهشت است. پس لازم است که پدرو مادر در شادابي و شکوفايي گلهاي آسماني خانه کوشاباشند.
امام خميني(رحمت الله عليه) در مورد تربيت فرزندحساسيت و دقت فراواني داشتند.
ايشان به يکي از فرزندان خود که از شيطنت بچه خود گله ميکرد ميگفتند: من حاضرم ثوابي را که از تحمل شيطنت او ميبري باثواب تمام عبادات خودم عوض کنم و عقيده داشتند که بچه بايد آزاد باشد، تا وقتي که بزرگ شد آن وقت بايد برايش حدي تعيين کنند. همچنين فرمودند: با بچهها رو راست باشيد تا آنها هم رو راست باشند، الگوي بچه پدرو مادر هستند. اگر بابچه درست رفتار کنيد بچهها درست بار ميآيند. هر حرفي را که با بچهها زديد به آن عمل کنيد.
منبع: ماهنامه گنجينه/خ