تولد اکستازي
اولين بار اين مواد در سال 1914 توسط کشور آلمان ساخته‌شد و به عنوان کم کردن اشتها در جنگ جهاني دوم بر روي سربازان مورد امتحان قرار گرفت. در سال 1985 در کشور هلند به عنوان ضد افسردگي استفاده گرديد. همچنين ماده‌اي ديگر به عنوان توان‌زا به آن افزوده شده و با نام ايکس‌ستيو وارد خاورميانه و ايران گرديد بعد به دليل اينکه بازار خوبي پيدا نکرد، روان گردان نامگذاري شد ولي باز هم در بين جوانان بازاري پيدا نکرد در نتيجه براي اينکه جوانان هم به اين سمت و سياق کشيده شوند ، نام شادي آور يا شادي بخش بدان نهادند.
اشکال مواد شادي آور
قرص و کپسول ، آنهايي که از خارج از کشور وارد مي‌شوند داراي شکل و رنگ هستند، اما آنهايي که در ايران ساخته مي‌شوند فاقد رنگ و شکل خاص هستند و اگر انگشت بر روي قرص‌ها بکشيم و رنگ آنها برود آن موقع مي‌فهميم که آنها قرص اکستازي هستند. به صورت مايع ، به صورت پودري ، به صورت آدامس ، به صورت خوراکي موجود مي‌باشد.
مقايسه مواد مخدر و قرصهاي اکستازي
• هروئين 7 هزار سال قبل هرگونه که کشف شد الان هم همانگونه است اما اين قرص‌ها در عرض 2 سال درايران 200 نوع بود الان تبديل به بيش از1500 نوع شده است و تنوع شکلي پيدا کرده است.
• مزه ساير مواد اعتيادآور ، همچون فلفل تند است ، ولي قرصهاي اکستازي مزه ندارد.
• هر کس يکبار قرص اکستازي مصرف کند کاملا وابستگي رواني پيدا مي‌کند و اگر يک بار مصرف کند 4 الي 7 ساعت اثرش نمي‌رود.
• محل ورود و خروج مواد مخدر به کشور مشخص است اما قرصهاي اکستازي بعضا در خانه همسايه‌مان ساخته مي‌شود و اصلا محل ورود و خروجش به کشور مشخص نيست.
• اثر اين قرص‌ها تا نيم ساعت در بدن معلوم نمي‌شود.مدت اثرش 4 ساعت است و بعد از آن کم مي‌شود و در عرض 12 ساعت اثرش کاملا از بدن خارج مي‌شود.
تأثيرات اکستاسي بر سلامتي (عوارض مصرف مواد جنون آور)
تحقيقات انجام شده با استفاده از تصويربرداري مغز از انسان نشان داده‌است که MDMA در مغز به سلولهاي عصبي که با واسطه شيميايي سروتونين عمل مي‌کنند آسيب مي‌رساند. واسطه شيميايي سروتونين نقش مهمي در تنظيم خلق ، پرخاشگري ، فعاليت جنسي ، خواب و حساسيت به درد ايجاد مي‌کند.
بسياري از استفاده کنندگان از MDMA با عوارضي مشابه عوارض کوکائين و امفتامين به قرار ذيل روبرو خواهند شد :
• مشکلات روانشناختي مانند تيرگي شعور ، افسردگي ، مشکلات خواب ، اضطراب شديد و بدگماني در طي مصرف و گاهي اوقات هفته‌ها بعد از استفاده از MDMA.
• علائم جسماني مانند سفتي عضلاني ، سايش غيرارادي دندانها ، تهوع ، تاري ديد ، حرکت سريع چشمها ، سنکوپ و احساس لرز و تعريق
• افزايش ضربان قلب و فشار خون خطري ويژه براي افرادي با بيماريهاي قلبي عروقي.
• مشاهده شده است افرادي که پس از مصرف MDMA دچار ضايعات پوستي شبه آکنه (جوش) مي‌شوند در معرض عوارض جانبي شديدي مانند تخريب بافت کبد در صورت تداوم مصرف خواهند بود.
تحقيقات اخير نشان داده اند که استفاده از MDMA به موجب تخريب دائمي بخشهايي از مغز که مرتبط با تفکر و حافظه مي‌باشند خواهد شد. MDMA داراي ساختار و اثراتي مشابه متامفتامين مي‌باشد که نشان داده شده موجب تخريب نورونهاي حاوي دوپامين مي‌شود تخريب اينگونه سلولها موجب مشکلات حرکتي مشابه پارکينسون خواهد شد.
قرصهاي اکستازي داراي ناخالصيهاي فراوان و مواد خطرناک همچون ترکيبات آمفتامين ، LSD ، فنيل پروپانول آمين و ... است ، اين ناخالصيها باعث توهم زايي در مصرف کنندگان مي‌شود. مصرف اين قرص‌ها سبب ايجاد بيماريهاي قلبي، کليوي و ريوي شده و قطع يکباره آن پس از استفاده طولاني مدت عوارضي همچون افسردگي شديد، ضعف حافظه و علائم شبيه سرماخوردگي را به همراه مي‌آورد. اين دارو معادل مواد اعتياد آور کوکائين، هروئين و مورفين است.
همچنين، قرصهاي اکستازي سبب افزايش انرژي شده و مصرف هر نوبت آنها مي‌تواند باعث مصرف ذخيره سروتونين مغز شود، بنابراين به دليل اينکه جهت ذخيره مجدد اين هورمون حدود 15 روز به طول مي‌انجامد افراد در اين مدت دچار افسردگي حاد مي‌شوند. شرايط بدني هر شخصي متفاوت با ديگري است . در نتيجه عوارضي که در بدن اشخاص مختلف در اثر صرف اين مواد ايجاد مي‌گردد ، متفاوت از عوارض شخص ديگر است.
در مدت زمان اثر آن، سر شخص (مصرف کننده ) به صورت غير ارادي تکان مي‌خورد.
• بعد از اتمام اثر آن ، بدن را لرزشي فرا مي‌گيرد و فرد ناخودآگاه شروع به لرزيدن مي‌کند.
• تشنج
• اقدام به خودکشي يا ديگر کشي
• مرگ. (مرگ در اثر واکنش بدن نسبت به اين مواد و عدم قبول آن ، يا مرگ در اثر حوادثي که به خاطر از دست دادن موقت توانايي ذهن و به عبارتي در حالت توهم بودن براي شخص رخ مي‌دهد.)
• احساس عطش شديد
• خستگي مفرط
• گرفتگي رگ گردن و پشت
• هيجان زياد
• خواب مفرط
• ديابت
• صرع
• آسم
چرا بعد از مصرف قرصهاي شادي‌آور احساس توهم و از خودبي‌خود شدن بروز مي‌کند؟
مواد روان گردان ( يا به اصطلاح رايج شده ، شادي آور) تاثير مستقيم بر روي سلولهاي مغز دارند. بدين صورت که باعث افزايش حجم سلولهاي مغزي مي‌شوند. سلولهاي مغزي که هر کدام فايلي از اطلاعات گوناگون هستند، در اثر افزاش حجم به هم نزديک و نزديکتر شده و باهم تماس پيدا مي‌کنند. در نتيجه اين رويداد ، اطلاعات هرکدام از اين سلولها با اطلاعات سلولهاي ديگر ادغام شده و موجب بروز مشکل ادراکي براي شخص مصرف کننده مي‌گردد.
به عنوان مثال، سلولي که حاوي اطلاعات راجع به يک ليوان آب است با سلولي که حاوي اطلاعات راجع به درياست مخلوط شده ، در نتيجه شخص يک ليوان آب را ، دريا تصور کرده و مي‌خواهد شيرجه رفته و در آن شنا کند. يا يک آدم چاق را سيبي تصور کرده مي‌خواهد با چاقويي آن را قارچ قارچ کرده و بخورد.
منبع: www.roshd.ir/خ