فكر مي‌كنيد پيشرفت مطلوبي نداريد؟
اول بايد ببينيد كه درست فكر مي‌كنيد يا نه؟ ملاك شما براي پيشرفت چيست؟ اين ملاك تا چه حد عيني است؟ آيا اصلا ملاكي براي پيشرفت داريد يا فقط بر اساس مقايسه خود با ديگران، تصور مي‌كنيد كه پيشرفتتان خوب نيست؟
در هر حال اگر براي‌تان ثابت شد كه خوب پيشرفت نمي‌كنيد، بايد وضعيت را ارزيابي و تحليل كنيد.
ضعف درآمادگي‌هاي درسي
يك دليل عدم پيشرفت مي‌تواند ضعف پيش‌نيازها باشد. يادگيري‌هاي جديد بر پايه‌ي يادگيري‌هاي قبلي ساخته مي‌شوند پس اگر در درس يا درس‌هايي ضعيف بوده‌ايد و اين ضعف را جبران نكرده‌ايد، توقع نداشته باشيد كه همه چيز خوب پيش برود، يا سطح توقعات خود را پايين بياوريد و يا به صورت جدي به دنبال رفع كمبود پيش‌نيازها باشيد. فبلا به اين نكته اشاره كرده‌ايم كه كلاس رفتن اكثر دانش‌آموزان با هدفمندي همراه نيست. دركلاس‌هاي تقويتي خصوصي و يا كنكور و تست -حتي اگرآموزش‌هاخوب باشند- تفاوت‌هاي فردي رعايت نمي‌شوند. تعداد زيادي در يك كلاس جمع مي‌شوند. در اين كلاس همه نوع دانش آموزي وجود دارد، ازضعيف تا قوي، ولي آموزش يكسان است دركلاس‌هاي كنكور، بيش‌تربراي تشريح مطالب، تست وتمرين و تكرار صرف مي‌شود و دانش‌آموزاني كه ضعف‌هاي اساسي در پيش‌نيازها دارند، فرصتي براي
ترميم اين ضعف‌ها پيدا نمي‌كنند.
دانش‌آموزان مي‌توانند از زمان و هزينه‌هايي كه صرف حضوردركلاس‌ها مي‌كنند، به صورت منطقي‌تري استفاده نمايند.
اولا لزومي ندارد درهمه‌ي كلاس‌ها شركت كنيد. بايدتشخيص دهيد نيازواقعي ما چيست. يعني در كدام دروس وضع پيش‌نيازهاي‌تان خوب است اما نياز به تمرين و تكرار داريد و در كدام دروس بايد وقت‌تان را صرف جبران ضعف‌ها كنيد.
ثانيا براي درس‌هايي كه ضعف داريد، به صورت انفرادي ياگروه‌هاي كوچك (حداكثر 4 نفري) از دبيراني استفاده كنيد كه توانايي تشخيص ضعف‌ها و جبران آنها را دارند. به عبارت سادهتر رفع اشكالي كار كنيد. به جاي اين كه دبير مربوط كليه‌ي مطالب آن درس را آموزش دهد با هم، اما با وقت و دقت بيش‌تر به دنبال رفع اشكال باشيد.
كليد: بدون جبران ضعف‌هاي پايه‌اي در درس‌ها، صحبت از پيشرفت تحصيلي معنايي ندارد.
ضعف درآمادگي‌هاي رواني
آمادگي‌هاي رواني (انگيزه‌ها) علي رغم نقش فوق‌العاده‌اي كه دارند كمتر مورد عنايت قرار مي‌گيرند. در مورد انگيزه‌ها معمولا دو نوع اشكال وجود دارد:
بعضي‌ها انگيزه ندارند و يا انگيزه‌ي آنان كامل نيست. در اين دسته، انگيزه‌ها دچار تغييرات و دگرگوني‌هاي زياد است. زماني ممكن است كاملا سر حال باشند و در آمادگي رواني در سطح بالايي به سر برند و زماني هم هيچ حال وحوصله‌اي براي درس و كنكور ندارند. اين كه چرا تعدادي از دانش‌آموزان انگيزه‌ي كافي ندارند و سطح انگيزه در آنان دائما بالا و پايين مي‌رود، موضوعي است كه در فرصت ديگر بدان پرداخته خواهدشد.
براي آن كه ميزان آمادگي‌هاي رواني خود را ارزيابي كنيد به سؤالات زير با بله و خير پاسخ دهيد:
آيا از درس خواندن لذت مي‌بريد؟
آيا تلاش شما بيش از آن كه براي خودتان باشد، براي جلب رضايت ديگران است؟
آيا براي شما دل كندن ازمحرك‌هاي خوشايند ديگر مثلا تفريح، تلويزيون، فوتبال و…. كار سختي است؟
آيا اهداف روشني براي درس خواندن و كنكورداريد؟
آيا ازسر اجبار درس مي‌خوانيد و آيا از آمادگي‌هاي درسي لازم برخوردار هستيد؟
بعضي ازدانش‌آموزان هم در مورد انگيزه‌هاي خود دچار اغراق وخودفريبي مي‌شوند. متاسفانه گاه حتي مشاوران نيز متوجه نوع مشكل اين دانش‌آموز نمي‌شوند. همان گونه كه كافي نبودن انگيزه مشكل‌ساز است، بزرگ‌نمايي در اين باره هم موجب پوشيده‌ماندن واقعيت‌ها مي‌شود.
اين دسته ازدانش‌آموزان حتي اگرحركت خود را با شور و حرارت شروع كنند، معمولا درادامه دچار كندي مي‌شوند. مشاوران بايد به اين دانش‌آموزان واقع‌گرايي و نحوه‌ي تقسيم انرژي رواني از ابتدا تا انتهاي كار را آموزش دهند. دانش‌آموزي كه كار خود را با سر و صدا و صرف انرژي زياد
شروع مي‌كند، بايد بداند كه احتمالا در ماه‌هاي بعد نخواهد توانست اين روند را ادامه دهد، پس آهسته و پيوسته رفتن بهتر از تندرفتن است.
توصيه مفيد براي اين دانش‌آموزان استفاده از خدمات مشاوره‌اي است.
كليد: انگيزه‌هاي واقعي خود را بشناسيد و هر چند وقت يك بار آنها را مرور نماييد و در صورت لزوم اصلاح كنيد.
ملاك‌هاي ارزيابي
عامل ديگر براي عدم پيشرفت مشخص نبودن ملاك‌هاي پيشرفت است. دانش‌آموزان در مورد پيشرفت يا عدم پيشرفت احساس كلي و مبهم دارند. مثلا اگر يك روز خوب درس خوانده‌باشند، آن را نشانه‌ي پيشرفت مي‌دانند و يا اگر يكي دو روز فرصت مطالعه را از دست بدهند، فكر مي‌كنند كه
خيلي عقب افتاده‌اند. اما در واقع هيچ يك از اين موارد چيز خاصي را نشان نمي‌دهند. پس، پيشرفت بايد ملاك مشخصي داشته‌باشد. اين ملاك مي‌تواند بر اساس زمان تعيين شود. مثلا مقدار زمان مطالعه‌ي مفيد، در اين صورت شما بايد سعي كنيد با يك برنامه‌ي تدريجي و منطقي ساعات مفيد
خود را افزايش دهيد.
يك ملاك ديگر بر اساس موضوعات درسي است. مثلا شما در محدوده‌ي يك ماهه تصميم مي‌گيريد كه 5 بحث ازفيزيك، 4 بحث ازشيمي، 6 بحث از ادبيات و…. را بخوانيد و در ماه بعد موضوعات و مباحث ديگر را مطالعه كنيد.
توصيه مي‌شود ملاك‌هاي ارزيابي پيشرفت خود را به صورت جزيي مثلا روزانه و يا حتي هفتگي تعيين نكنيد، چرا كه باعث دل‌سردي مي‌شود. در اين خصوص بهتر است كمي كلي عمل نماييد. ارزيابي روند پيشرفت در فرصت‌هاي دو هفته‌اي خوب است. هميشه به خودتان اميد بدهيد كه
مي‌توانيد بهتر از گذشته عمل كنيد.
كليد: با تعيين ملاك‌هاي مشخص، كنترل روند پيشرفت خود را تسهيل كنيد
نتيجه‌گيري:
بدون جبران ضعف‌هاي پايه‌اي در درس‌ها، صحبت از پيشرفت تحصيلي معنايي ندارد.
انگيزه‌هاي واقعي خود را بشناسيد و هر چند وقت يك بارآنها را مرور نماييد و در صورت لزوم اصلاح كنيد.
با تعيين ملاك‌هاي مشخص، كنترل روند پيشرفت خود را تسهيل كنيد.
منبع: www.classkonkoor.com/س