شما به جاي صلاحيت طرف بايد به سنخيت و جور بودن شرايط دو طرف توجه بکنين. چون خواستگاري يک انتخاب دو طرفه هست. که ممکن است پسر بدون بررسي دقيق شرايط و موقعيت خود و دختر مورد نظر اقدام به خواستگاري کرده باشد. که البته با صحبت و آشنايي حين خواستگاري شرايط طرفين و موقعيت طرفين مشخص مي گردد.شما بايد ابتدا به انگيزه هاي خواستگار توجه بکنين که بدون شک ايشان منافعي را مد نظر قرار داده اند.
آيا چه عللي در خواستگاري طرف از شما موثر بوده؟
مسائلي مانند:
1. سن شما.
2. قيافه و ظاهر شما.
3. اخلاق شما.
4. روابط اجتماعي شما.
5. عقايد ديني و مذهبي شما.
6. ويژگي هاي شخصيتي شما.
7. موقعيت خانوادگي شما از جهت:
تعداد فرزند خانواده
موقعيت و وضعيت برادران و خواهر ان
موقعيت اجتماعي خانواده
موقعيت اقتصادي خانواده
رتبه شما از نظر تولد (چندمين فرزند)
سن والدين و غيره
و مطمئناً شما نيز متقابلاً چنين گزينه هايي را در مورد طرف مقابل در نظر خواهيد گرفت.البته توافق در اين موارد مطلق نبوده بلکه نسبي خواهد بود. و شما مجبور خواهيد بود براي بدست آوردن يک امتياز از امتياز ديگري صرفنظر بکنيد. چون نمي توان دو نفري را پيدا کرد که از همه جهات با هم جور باشند. پس توافق نسبي حاصل خواهد شد. و بعد از ازدواج بايد يه مقدار سازگاري و تعديل در انتظارات صورت بگيره.پس متوجه هستيد که چه توقعات و سوالات و انتظارات و پيش شرط هايي براي خواستگار خودتان مطرح بکنيد.