سيگار و تنباكو بعنوان دومين علل مرگ و مير در دنيا شناخته شده است. آمار نشان مي دهد نصف افراد معتاد به سيگار كه رقمي در حدود 650 ميليون نفر را تشكيل مي دهند؛ در اثر كشيدن سيگار جان خود را از دست مي دهند. ولي آمار وحشتناك تر حاكي از آن است كه سالانه؛ صدها هزار انسان غير سيگاري در اثر استنشاق دود سيگار مبتلا به مرگ مي شوند. مضرات محيط هاي آلوده به دود سيگار تا حدي است كه سازمان بهداشت جهاني شعار امسال روز جهاني بدون دخانيات را محيط هاي عاري از دخانيات انتخاب نموده است. محيط آلوده به دود سيگار در كودكان و افراد بالغ باعث بيماري هايي چون سرطان و ديگر بيماري هاي تنفسي بدخيم مي شود كه در نهايت منجر به مرگ آنان مي شود.
در كشور عزيزمان ايران نيز همگام با ديگر كشورهاي جهان روز جهاني بدون دخانيات برگزار مي گردد. در اين روز موضوعاتي مانند حمايت هاي سياسي و اجتماعي و قانون جامع کنترل دخانيات، محيط هاي آموزشي عاري از دخانيات، خانه و خانواده عاري از دخانيات، اماکن عمومي عاري از دخانيات، سازمانهاي مردم نهاد، روز جهاني محيط هاي عاري از دخانيات و محيط هاي ورزشي عاري از دخانيات با اجراي قانون جامع کنترل و مبارزه با دخانيات بررسي خواهد شد.
روز جهاني بدون دخانيات هر سال در 31 مي مصادف با 10 خرداد برگزار مي شود. در سال 1987 كشورهاي عضو سازمان بهداشت جهاني با تعيين يك روز با عنوان روز جهاني بدون دخانيات؛ توجه همگان را به مضرات و خطرات استفاده از دخانيات جلب نموده و بررسي راهكارهاي جلوگيري از مرگ و مير ناشي از آن مي پردازند.
سيگار کشيدن، مسئله بسيار مهمي است که امروز حتي کساني که به خوبي به زيان آن براي خود و اجتماعشان آگاهند، به آن روي ميآورند.
مصرف دخانيات و تاريخچه سيگار
مصرف دخانيات سالانه ميليونها نفر از مردم جهان را به کام مرگ ميکشد و مايه رنج بسيار و تحميل هزينههاي بيشمار اقتصادي و اجتماعي ميشود. با توجه به اينکه هر نُه ثانيه، يک نفر به دليل مصرف دخانيات ميميرد، آثار مصرف دخانيات به يک همهگيري جهاني تشبيه شده است. دخانيات مهمترين عامل قابل پيشگيري مرگ زودرس در بسياري از کشورهاست، ولي در بيشتر موارد، حتي خطرهاي بهداشتي آن کمتر تخمين زده ميشود.
در آلمان نخستين کارخانه سيگارسازي در سال 1862 به کار افتاد. در کشورهاي انگلستان و امريکا صنعت سيگارسازي در سال 1866 به وجود آمد. البته مصرف سيگار از اوايل قرن بيستم به شدت رو به گسترش نهاد. امروزه در جهان ساليانه صدها ميليارد سيگار تهيه و مصرف ميشود.
نارضايتي مردم
اجتماع، جنبه عمومي دارد و متعلق به همه است. پس نبايد افرادي در جامعه، موجب نارضايتي مردم شوند. از اين رو، جامعه بايد طوري از نظر فرهنگي رشد کند که شخص سيگاري در هر جامعه و هر شرايطي ـ به ويژه در محيطهاي بسته مانند تاکسي و اتوبوس ـ نتواند سيگار بکشد و از اين کار خجالت زده شود.
نظرات آگاهان درباره زيان هاي دخانيات
- سيگار عامل اصلي و يا کمکي در پيدايش بيش از 50 نوع بيماري و 20 نوع سرطان در بدن ميباشد .
- ساليانه 5 ميليون نفر به علتبيماريهاي ناشي از سيگار جان ميسپارند . (يعني بيش از تلفات جنگ جهاني اول; چون در طول چهار سال 10 ميليون نفر در آن جنگ کشته شدند ولي تلفات سيگار در چهار سال به 20 ميليون نفر ميرسد).
- در سال 2020 ميلادي، 10 ميليون نفر در سال به علتبيماريهاي ناشي از سيگار فوت ميشوند، با اين تفاوت که 7 ميليون آن در کشورهاي در حال پيشرفت و 3 ميليون آن در کشورهاي پيشرفتهاند!
- به علتسودآوري صنعت دخانيات براي کمپانيهاي چند مليتي به ويژه شرکتهاي آمريکائي، و با توجه به محدوديتهاي جدي در عرضه و مصرف سيگار در کشورهاي غربي، به ويژه آمريکا، ميزان مصرف در اين کشورها روز به روز در حال کاهش است و لذا با ترفندهاي مختلف به طور رسمي و غيررسمي (قاچاق) بازار مصرف به سوي کشورهاي فقير و در حال توسعه سوق داده شده است!
- در کشور ايران نزديک به 10 ميليون سيگاري، روزانه بيش از سه ميليارد تومان! خرج سيگار ميکنند . (يعني در هر سال بيش از يک هزار ميليارد تومان!)
- به طور متوسط دولت ها بيش از دوبرابر مبلغ مصرف سيگار صرف «هزينه بيماريها و درمان عوارض ناشي از سيگار» مينمايند; يعني رقمي نزديک به 6 ميليارد تومان در ايران در هر روز (و در سال بيش از دو هزار ميليارد تومان) .
- ساليانه 54 ميليارد نخ سيگار در ايران مصرف ميشود که نزديک به 12 ميليارد نخ آن توليد داخل و بقيه عمدتا از طريق قاچاق وارد و توزيع ميشود . (يعني بيش از 75 درصد پول سيگار به خارج ميرود).
- جوانان کشور و نوجوانان گروههاي سني 10 تا 15 سال هدف اصلي براي ترغيب به کشيدن واعتياد به سيگار ميباشند .
- سيگار در نوجوانان دريچه ورود به اعتياد و ساير بزه کاريهاي اجتماعي است .
- افراد غيرسيگاري به ويژه کودکان و همسران افراد سيگاري به اندازه خود افراد سيگاري در معرض مضرات دود سيگار هستند، و اين افراد بي گناه به طور اجباري سلامتي خويش را از دست ميدهند .
- کمپانيهاي آمريکائي ساليانه بالغ بر شش هزار ميليارد نخ سيگار توليد ميکنند که نزديک به 3 درصد آن در آمريکا مصرف ميشود و مابقي آن (97درصد) به خورد مردم ساير کشورها به ويژه کشورهاي فقير ودر حال توسعه داده ميشود; و از اين رهگذر سالانه بيش از 300 ميليارد دلار سود شرکتهاي آمريکائي است که معادل 20 سال فروش نفت ايران است!
منابع :
ماهنامه گلبرگ
http://www.nezammohandesi.ir
http://www.hawzah.net/خ