ابومحمد مُصلِح بن عَبدُالله مشهور به سعدي شيرازي (حدود 585 يا حدود 606 – 671 يا 691 هجري قمري) شاعر و نويسنده? پارسي‌گوي ايراني است. مقامش نزد اهل ادب تا بدانجاست که به وي لقب استاد سخن داده‌اند. آثار معروفش کتاب گلستان در نثر و بوستان در بحر متقارب و نيز غزليات وي است.
سعدي در شيراز متولد شد. پدرش در دستگاه ديواني اتابک سعد بن زنگي، فرمانرواي فارس شاغل بود.
سعدي هنوز طفل بود که پدرش در گذشت. در دوران کودکي با علاقه زياد به مکتب مي‌رفت و مقدمات علوم را مي‌آموخت. هنگام نوجواني به پژوهش و دين و دانش علاقه فراواني نشان داد. اوضاع نابسامان ايران در پايان دوران سلطان محمدخوارزمشاه و بخصوص حمله سلطان غياث الدين، به شيراز سعدي راکه هوايي جز کسب دانش در سر نداشت برآن داشت ديار خود را ترک نمايد.
پس از پايان تحصيل در بغداد، سعدي به سفرهاي متنوعي پرداخت که به بسياري از اين سفرها در آثار خود اشاره کرده‌است.
سعدي در حدود 655 قمري به شيراز بازگشت در دوران ابوبکربن سعدبن زنگي شيراز پناهگاه دانشمنداني شده بود که از دم تيغ تاتار جان سالم بدر برده بودند. در دوران وي سعدي مقامي ارجمند در دربار به دست آورده بود. در آن زمان وليعهد مظفرالدين ابوبکر به نام سعد بن ابوبکر که تخلص سعدي هم از نام او است به سعدي ارادت بسيار داشت. سعدي به پاس مهرباني‌هاي شاه سرودن بوستان را در سال 655 شروع نمود. و کتاب را در ده باب به نام اتابک ابوبکر بن سعدبن زنگي در قالب مثنوي سرود. هنوز يکسال از تدوين بوستان نگذشته بود که در بهار سال 656 دومين اثرش گلستان را بنام وليعهد سعدبن ابوبکر بن زنگي نگاشت و خود در ديباچه گلستان مي‌گويد. هنوز از گلستان بستان يقيني موجود بود که کتاب گلستان تمام شد.
گلستان کتابي است که سعدي يک سال پس از اتمام بوستان، کتاب نخستش، آن را به نثر مُسَّجَع (آهنگين) فارسي در هفت باب «سيرت پادشاهان»، «اخلاق درويشان»، «فضيلت قناعت»، «فوائد خاموشي»، «عشق و جواني»، «ضعف و پيري»، «تأثير تربيت»، و «آداب صحبت» نوشته است غالب نوشته‌هاي آن کوتاه و به شيوه? داستان‌ها و نصايح اخلاقي است.
متن کتاب "گلستان سعدي"
/س