پارکور (به فرانسوي: Parkour) يا هنر حرکت کردن (به فرانسوي: l'art du déplacement) يک راه نوين براي تعامل با محيط اطراف فقط با استفاده از توانايي‌هاي انسان است. داويد بل، بنيان گذار پارکور در فرانسه مي‌گويد: جنبه? فيزيکي پارکور، غلبه‌کردن بر تمامي موانع پيش روست، درست مانند اين‌که در شرايط اضطراري گير کرده باشيد. پارکور فقط صرف حرکات نيست، بلکه مجموعه‌اي هدفمند و داراي فلسفه? خاص خويش است. پس هدف پارکور، رسيدن به مقصد با استفاده از کاراترين، روان‌ترين و مستقيم‌ترين مسير و مناسب‌ترين حرکات است که مي‌تواند شامل دويدن، پريدن، بالا رفتن و خزيدن باشد. «کارايي» يکي از مهم ترين مشخصه‌هاي پارکور است، و به اين معني است که لازم نيست حرکات سريع‌ترين باشند، بلکه بايد مستقيم‌ترين و با صرف انرژي کمتري انجام شوند و همچنين مانع آسيب ديدگي دراز مدت يا کوتاه مدت شوند.
ورزش پارکور (گاهي اوقات به صورت خلاصه PK ناميده مي شود) (هنر جابجايي و انتقال) فعاليتي است که در آن هدف جابجايي از يک نقطه به نقطه ديگر است که اين جابجايي بايد تا جاي ممکن سريع و کافي باشد و در آن اصولاً فقط از توانايي هاي بدن انسان استفاده مي گردد. به عبارت ديگر اين ورزش به فرد کمک مي کند تا بر موانعي که در محيط اطراف وجود دارد ، غلبه کند مثل شاخه و سنگها و ريل راه آهن و ديوارهاي بتوني. اين ورزش در تمام محيط هاي روستايي و حاشيه شهر قابل انجام مي باشد.
به کساني که از اصول پارکور در زندگي خود بهره مي‌برند «تراسور» گفته مي‌شود. ورزشکاران مرد در اين رشته traceurs و ورزشکاران زن traceuses مي نامند.که شبيه نامهاي اساطيري است. ورزش پارکور که در فرانسه توسط ديويد بلي بوجود آمد، بر روي انجام حرکات موثر براي افزايش توانايي بدن و ذهن در جهت غلبه بر موانع در شرايط فوق العاده تاکيد مي کند.
پارکور يک فعاليت فيزيکي است که دسته بندي کردن آن دشوار است. پارکور به عنوان يک ورزش کامل در نظر گرفته نمي شود اما هنر يا رشته اي است که دفاع شخصي در هنرهاي رزمي را تداعي مي کند. بر اساس گفته هاي «ديويد بلي» ، «ماهيت فيزيکي پارکور اين است که در موارد فوق العاده اي که در مسير شما اتفاق مي افتد بتنوانيد بر موانع موجود غلبه کنيد شما با هر نوع حرکتي جابجا مي شويد به گونه اي که مي توانيد پاي خود را بر روي هر چيز يا هر جايي به عنوان تکيه گاه قرار دهيد و از روي آن بپريد و يا از آن بالا بکشيد.» در نتيجه هنگامي که در مواجهه با يک فرد با يک وضعيت وخيم روبرو مي شويد قادر خواهيد بود صحبت کنيد، بجنگيد و يا فرار کنيد . همتنگونه که هنرهاي رزمي ، شکلي از تمرين براي نبرد هستند ، پارکور نيز شکلي از تمرين براي نبرد مي باشد. به دليل ماهيت منحصر به فرد آن ، غالباً گفته مي شود که پارکور فقط مقوله مختص به خودش را دارد و در مقوله ديگري نمي گنجد .« پارکور فقط پارکور است.»
مهمترين ويژگي پارکور، کارآمد بودن آن است. ورزشکاران اين رشته نه فقط تا آنجا که مي توانند ، سريع حرکت مي کنند بلکه با حداقل مصرف ميزان انرژي و صحيح ترين روش ممکن اين حرکت را انجام مي دهند . اين ويژگي ، پارکور را از رشته مشابهي با نام « دوندگي آزاد » مجزا مي کند که در اين رشته بيشترين تاکيد بر روي آزادي عمل در حرکت است مثل حرکات آکروبات. همچنين کارآمد بودن پارکور باعث مي شود که از بروز جراحات کوتاه مدت و بلند مدت جلوگيري شود و اين ويژگي بخشي از دليل شکل گيري و تداوم پارکور مي باشد.
ورزشکاران اين رشته ادعا مي کنند که پارکور فرآيند تفکر آنان را هم از طريق افزايش مهارتهاي تفکر انتقادي تحت تاثير قرار مي دهد که به آنها اجازه مي دهد بر موانع فيزيکي و ذهني روزمره غلبه کنند.
.jpg)
واژه شناسي:
اولين واژه استفاده شده براي توصيف اين شکل از ورزش لپارکو (هنر حرکت سريع) بود. واژه پارکور (Parkour) توسط ديويد بلي و دوستش هوبرت کاندي بر روي اين ورزش نهاده شد . اين واژه از عبارت فرانسوي Parcour du combatant برگرفته شده است که روش کلاسيک عبور از موانع در تمرينات نظامي تدوين شده توسط جورج هبرت مي باشد. کاندي که خودش يک تراسور (traceur) نيست ، حرف K را جايگزين حرف C در کلمه Parcours کرد زيرا به نظر او حرف K تداعي گر خشونت مي باشد و همچنين حرف S را از آخر آن حذف کرد زيرا به نظر او اين حرف با فلسفه پاکور و کارايي آن مغايرت داشت.
تراسور (traceur) و تراسوس (traceuse) اسامي برگرفته شده از فعل فرانسوي تريسر(tracer) هستند که به معناي مسابقه دادن يا ترسيم کردن مي باشد اما به معناي «سريع رفتن» هم مي باشد.
تاريخچه:
پارکور از زماني که انسان نياز به شکار کردن و شکار نشدن داشته، وجود داشته‌است. انسان‌ها به طور طبيعي گستره‌اي قابل توجه از حرکات و حالات ممکن را براي گذشتن از موانع به وجود مي‌آورد. از آن گذشته، کودکان به سهولت و صورت بديع و با نشاط حرکت مي‌کنند، ولي ما هنگامي که شروع به حرکت آگاهانه مي‌کنيم، آن ويژگي را از دست مي‌دهيم. افراد زيادي در طول تاريخ بر روي حرکت انسان و بهبود آن کار کرده‌اند (از جمله عياران کاغذباز).
پيش از جنگ جهاني اول ، افسر سابق نيروي دريايي فرانسه، جورج هبرت سفري به دور دنيا انجام داد . در طول بازديدش از آفريقا ، تحت تاثير مهارتها و توانايي هاي فيزيکي قبايل بومي قرار گرفت که با آنها ملاقات کرد.
جورج هبرت مي گويد : «بدن هاي آنها فوق العاده ، انعطاف پذير ، زبده ، پراستقامت و مقاوم بود اما آنها هيچ مربي ژيمناستيکي نداشتند بلکه فقط در طبيعت زندگي مي کردند.»
.jpg)
هنگامي که در شهر سنت پير ، ايالت مارتينيک اقامت داشت، حادثه فوران آتشفشان هشتم ماه مي 1902 اتفاق افتاد. او در نجات و فراري دادن 700 نفر از مردم همکاري داشت. اين تجربه اثر بسيار زيادي بر روي او گذاشت و او را ترغيب کرد تا مهارت ورزشي را با شجاعت و احترام به حقوق ديگران تلفيق کند. و بالاخره اين روشها را در غالب اين شعار معرفي کرد: قوي شويد تا سودمند باشيد.
او که ايده خود را از قبايل بومي گرفته بود ، در دانشکده ريم فرانسه، مربي تربيت بدني شد و شروع به تعريف اصول سيستم تربيت بدني مخصوص خودش و همچنين ايجاد و فراهم آوردن تجهيزات و تمرينات تدريس « روش طبيعي » کرد که او آنرا اينگونه توضيح داد:
يک فعاليت قاعده مند ف در حال رشد و مداوم از دوره بچگي تا بزرگسالي که هدفهاي خاص خودش را دارد: تضمين توانايي جسماني ؛ افزايش مقاومت اعضاي بدن ؛ تاکيد بر استفاده از تمام انواع حرکات طبيعي و کاربردهاي غير قابل چشم پوشي آنها (دويدن ، پرش، صعود و ...) ؛ افزايش انرزي فردي و ديگر ويژگي هاي عملکردي و جوانمردي همچون ديگر قابليتها که در آنها جنبه هاي فيزيکي و جوانمردي اولويت دارند؛ يک ايده اخلاقي مهم : احترام به حقوق ديگران.
اما پارکور به معناي خاص آن، توسط ريموند بل (Raymond Belle) که يک سرباز فرانسوي جنگ ويتنام بود پايه‌گذاري شد. او و همراهانش به‌دنبال به وجود آوردن يک روش کارا و مناسب براي «تعقيب و فرار» بودند. اين فعاليت‌ها، سرانجام توسط فرزندش داويد بل (David Belle) بصورت مدوّن درآمد. داويد بيشتر عمر خود را صرف سامان‌دهي اين ورزش کرد و نام «پارکور» را بر آن نهاد. او و دوستانش، از جمله سباستيان فوکان (Sebastien Foucan) که مشهورترين آنهاست، با آموزش‌هاي ريموند بل اين ورزش را از ترکيب ورزش‌هاي مختلفي مانند ژيمناستيک و با هدف کمک‌کردن به ديگران در مواقع اضطراري، در حاشيه پاريس به وجود آوردند.
بنيان گذاران پارکور در گروهي به اسم ياماکازي گرد هم آمدند اما بعدا در طي اختلاف نظر هايي که ديويد بل آنها را هرزه کردن هنر مينامد بر سر توليد فيلم ياماکازي در سال 2001 اتفاق افتاد از هم جدا شدند . ميتوان در اين ميان به شکافي که بين ديويد بل و سباستين فوکان افتاد اشاره کرد
ياماکازي کلمه ايست که از زبان لينگا از کونگو گرفته شده و به معني روح قوي بدن قوي مرد قوي ميباشد
.jpg)
.jpg)
يک تراسور در حال انجام تعادل گربه‌اي (Equilibre de chat).
جورج هبرت و فلسفه پارکور:
پارکور يک رشته? ورزشي است، اما فلسفه‌اي با ارزش‌هاي خاص خود و براي آگاهي از توانايي‌هاي خويشتن، مبارزه عليه خود و پرورش جسم و روح دارد. پارکور گذشته از يک ورزش و هنر، يک شيوه? زندگي کردن و يک فلسفه? روزانه است.
يکي از فلسفه‌هاي اين ورزش، اتکا به توانايي‌هاي جسمي و ذهني افراد براي کمک کردن به کساني است که در شرايط خاصي قرار دارند. به همين دليل است که در اين ورزش خبري از مسابقه و رده‌بندي ورزشکاران و غيره نيست، زيرا هر کسي تنها براي خودش و نه براي اثبات برتري خود، تمرين مي‌کند.
بسياري پس از آشنايي با پارکور، اصول آن را در زندگي خود نيز به کار مي‌برند. به کساني که از اصول پارکور در زندگي خود بهره مي‌برند «تراسور» گفته مي‌شود. هنر پشت سر گذاشتن کاراي موانع، با به چالش کشيدن فيزيکي و جسمي خود باعث مي شود که با موقعيت‌هاي زندگي روزانه آسان‌تر کنار بياييم. وقتي که يک مانع يا به عبارتي وضعيتي دشوار در زندگي ما پديدار شود، يک تراسور همانگونه که در پارکور ياد گرفته، سريع و کارا بر آن غلبه مي‌کند و بدون تغيير مسير به راه خود ادامه مي‌دهد.
جدا از حرفه‌اي شدن در حرکات، قسمت اصلي آموزش و تمرين صحيح پارکور، توانايي غلبه بر ترس و استفاده از آن در زندگي است، چرا که ابتدا بايد بتوان بر ذهن و تفکر خود چيره شد تا توانايي حرفه‌اي شدن در پارکور در ما بوجود آيد. کساني که پارکور تمرين نمي‌کنند معمولا درباره? آين موضوعات چيزي نشنيده يا نديده‌اند؛ در صورتي که به گفته? بنيان‌گذار اين هنر، «فلسفه» جزء دروني پارکور است.
پارکور چه نيست؟
پارکور حرکات آکروباتيک، بدل کاري، رقص، حرکات احمقانه? بدون توجه به عواقب آن و پرش‌هاي بلند بدون دليل نيست. هم چنين پارکور «هر حرکتي که دلت خواست» نيست بلکه مجموعه‌اي از حرکات از پيش تعريف شده و هدفمند است.
در پارکور خبري از مسابقه و کل‌کل هم نيست. يک کمپين از يکم ماه مه سال 2007 توسط وبگاه رسمي پارکور براي حفاظت از پارکور و فلسفه? آن در مقابل مسابقه و رقابت آغاز شده است. اعضاي اين کمپين اعتقاد دارند که «مسابقه» افراد را تحريک مي‌کند که با ديگران براي رضايت تماشاگران يا اثبات برتري‌هاي خود و يا احيانا سودهاي مالي مبارزه کنند؛ در حالي که در پارکور، افراد در کنار يکديگر و فقط براي خودشان تمرين مي‌کنند. پس پارکور نمي‌تواند تبديل به يک رشته? مسابقه‌اي شود، مگر آن که اساس وجودي آن يعني «پرورش خود» ناديده گرفته شود.
تفاوت دو آزاد و پارکور
دو آزاد (به انگليسي: Free running) در ابتدا معادل انگليسي واژه? پارکور بود، اما اکنون خود به عنوان شاخه‌اي مستقل از ورزش شناخته مي‌شود. دو آزاد در مقايسه با پارکور داراي حرکاتي با جزئيات بيشتر است. حرکات دو آزاد مانند چرخش‌ها و گردش‌ها براي خلاقانه‌تر شدن، زيبايي و جذاب شدن ورزش است.
هدف پارکور رسيدن سريع و کارا و در مسيري مستقيم است، در حالي که دو آزاد هنر حرکت کردن در محيط اطراف، به هر صورت دلخواه و در مسير دلخواه است.
دوندگان آزاد حرکاتي را تمرين کرده و به کار مي‌گيرند که لزوماً براي غلبه کردن بر موانع انجام نمي‌شود. مهمترين عنصر در دو آزاد، هارموني بين دونده و مانع است و حرکات بايد بديع، زيبا و خلاقانه باشد.
پارکور ، بخش اصلي هنر جابجايي سريع (Lart du deplacement) است که اغلب کساني که با پارکور سر و کار دارند، در مورد آن چيزي نشنيده و يا اطلاعاتي ندارند. اما به گفته ويليام بلي بر اساس نظر پايه گذاران ياماکازي (Yamakasi) ، بخشي از هنر منسجم مي باشد، «چرا به مردم آموزش مي دهم؟ فکر مي کنم ادامه دادن به آن مهم است . به نظر من آنها در اين تجربه عملي شريک هستند. به اعتقاد من پارکور فقط سهيم شدن در چيزهاي ديگر است. نبايد آنرا فراموش کنيم. بايد اين فلسفه پايدار بماند.نمي خواهم که خودم فقط آنرا تجربه کنم و آنرا فقط در يک کتاب ثبت کنم چرا که يک تجربه مرده خواهد بود! مي خواهم که اين ورزش زنده بماند! دوست دارم که مردم از آن استفاده کنند ، با آن زندگي مي کنند و آنرا تجربه کنند.»
جنبه ديگر فلسفي اين ورزش ، آزادي آن است ، اغلب گفته مي شود که همه مي توانند پارکور را در هر وقتي و هر کجاي جهان انجام دهند. اين آزادي عمل باعث شده که پارکور، يک نيروي فرهنگي قدرتمند را در اروپا بوجود آورد که تاثير آن در سراسر دنيا در حال گسترش است. چاوبلي دين چيزي فراتر از تعريف آن بيان مي کند:
«هنر جابجايي سريع نوعي از آزادي عمل است، پارکور نوعي از اطمينان و اعتماد در درون شماست. فکر نمي کنم که تعريف آشکاري براي آن وجود داشته باشد. وقتي که آنرا براي مردم توضيح مي دهيد، مي گوييد: بله ، من بالا مي روم ، مي پرم و به حرکت ادامه مي دهم!
اين تعريفي براي پارکور است! اما هيچکس نمي فهمد. انها بايد آنرا بطور عملي ببينند. اين فقط يک تصوير ذهني است. و وقتي اين تصوير شکل مي گيرد که به خودتان اعتماد کنيد و انرژي بدست بياوريد. پارکور بدست آوردن دانش بيشتر در مورد بدن شماست تا بتوانيد حرکت کنيد، بر موانع موجود در دنياي واقعي يا دنياي مجازي غلبه کنيد. هر فکري که به ذهن شما خطور کند بعنوان بخشي از آموزش صحيح در اين ورزش تلقي مي شود و بدين ترتيب مي توانيد حرکات را فرا بگيرد که اين کار به شما توانايي غلبه بر ترسها و دردهايتان را مي دهد و مي توانيد مجدداً آنرا در زندگي بکار ببريد و در اين کار هم شما بايد قادر باشيد که ذهنتان را براي يادگيري پارکور کنترل کنيد.
آندريز کاستيس که يک تراسور رشته ياماکازي نمي باشد، گفته هاي مستندي را در کتاب «سفرهاي پارکور» بيان کرده است:
« فهم فلسفه پارکور مدت زماني به طول مي انجامد زيرا در ابتدا بايد به آن عادت کنيد. از آنجائيکه بايد حرکات آنرا بطور واقعي انجام دهيد ، نياز زيادي به درک فلسفه آن احساس نمي کنيد. اما هنگامي که قادر به تحرک به روش خودتان شويد ف مي توانيد ببينيد که پارکور چقدر مي تواند زندگي شما را تغيير دهد ؛ و مثلاً در حين کار به طور متفاوتي براي افراد مختلف اتفاق مي افتد: براي بعضي خيلي زود اتفاق مي افتد، و براي بعضي هم بسيار دير رخ مي دهد. واقعاً نمي توانيد بگوييد که: دو ماه طول کشيد تا معناي پارکور را بفهمم . بنابراين حالا نمي گويم که پارکور انجام مي دهم اما با پارکور زندگي مي کنم زيرا فلسفه آن ، زندگي من شده است، روشي که من کارهايم را با آن انجام مي دهم.»
پارکور در ايران
اولين نشانه از حضور پارکور به صورت حرفه‌اي در ايران، حضور اميرحسين ايماني و کوشا فتحي‌نژاد در مستند لندن بپر (Jump London - 2003) بود. هدف اين فيلم نشان دادن گسترش پارکور در دنيا بود، براي همين منظور از گروه‌هاي مطرح و فعال پارکور در دنيا تقاضاي همکاري نمودند و گروه irPk که بعدا به رها تغيير نام داد نيز در اين پروژه همکاري کرد. در آن زمان(17 سپتامبر 2004) گروه اينترنتي Parkour_Iran توسط گروه irPk تشکيل شد که با وجود غيرفعال بودن هنوز داراي بيشترين عضو در بين گروه هاي پارکور مي باشد،
با گسترده شدن پارکور در ايران و احساس نياز به آموزش حرفه اي تر،اميرحسين ايماني در تابستان سال 2004 براي آموزش ديدن زير نظر يکي از موفق ترين گروه هاي پارکور دنيا به لندن رفت. و سايت www.urbanfreeflow.ir از تاريخ 16 نوامبر 2004 با اجازه آن گروه شروع به کار کرد.
در پاييز همان سال بود که اين گروه به رها تغيير نام داد و اولين دوره کلاس هاي پارکور با هدف انتقال تجربه هايشان در مجتمع ورزشي شهيد چمران (بولينگ عبدو) برگزار کردند و سايت www.parkour.ir نيز شروع به کار کرد. توجه رسانه ها با اجراي نقش دو نفر از اعضاي گروه رها (احسان دادفر و آرمان خاشعي) در کليپي به نام کبوتر (تابستان 1384)، توليد فيلمي کوتاه براي جشنواره پليس ، مصاحبه با نشريات مختلف (مانند 40چراغ و Teenager) و خبرگزاري Ascosiated Press و شرکت در نمايشگاه بين المللي ورزش 2008 ... به اين ورزش بيشتر شده و علاقه مندان بسياري شروع به تمرين کرده اند. هم چنين گروه رها براي آشنا شدن مخاطبان با اين ورزش به دعوت رييس کميته ايروبيک حرفه اي و مهارتي در مراسم افتتاحيه اولين دوره مسابقه ايروبيک حرفه اي کشور (25 آبان 1385) در ورزشگاه شهيد چمران به ايفاي نقش پرداختند.
به مرور زمان گروه هاي ديگري در سطح ايران شروع به فعاليت کردند که مي توان به گروه شفق ،بن هدز ، فراز و ... اشاره کرد که گروه شفق اولين همايش پارکور در تهران با حضور اکثر علاقه مندان به اين رشته را در تابستان 87 برگزار کرد.
.jpg)
چند ساعتي را در ميان جمعي پنج نفره بودم که شش سال پيش در ايران، پارکور را آغاز کردند. همگي آنها دانشجو هستند. امير حسين ايماني از سال 1381 و زودتر از بقيه گروه، پارکور را شروع کرده است. بقيه افراد گروه هم سه يا چهار سال پيش پارکور را شروع کردند. همه آنها داراي سابقه ورزشي هستند. در حرف هايشان مي‌گويند که تلاش کرده‌اند پارکور را متناسب با فضاي شهر و محيط اشاعه بدهند و پارکور را به صورت ايراني آن درآورند.
پارکور از کجا و چگونه شکل گرفت؟
امير حسين ايماني: «پارکور به معناي خاص آن، توسط «ريموند بل» که يک سرباز فرانسوي در جنگ ويتنام بود، پايه‌گذاري شد. او و همراهانش در‌پي به‌وجود آوردن يک روش مناسب براي «تعقيب و فرار» بودند. اين فعاليت‌ها، سرانجام توسط فرزندش «ديويد بل» ادامه پيدا کرد. ديويد بيشتر عمر خود را براي پيشرفت اين ورزش صرف کرد و اسم پارکور را براي آن انتخاب كرد. او و دوستانش، از جمله «سباستيان فوکان» که مشهورترين آنهاست، با آموزش‌هاي ريموند بل، اين ورزش را از ترکيب ورزش‌هاي مختلفي مانند ژيمناستيک و با هدف کمک کردن به ديگران در مواقع اضطراري، در اطراف شهر پاريس به وجود آوردند.»
.jpg)
آرمان خاشعي: «بعد از پيدايش پارکور هم افرادي که کارهاي ژيمناستيکي و ورزش‌هاي خياباني انجام مي‌دادند (که بيشتر هم حالت تفريحي داشت) شاخه‌اي در پارکور به وجود آوردند به نام «دو آزاد» که در ابتدا دو آزاد و پارکور مفهوم يکساني داشتند، اما در ادامه از هم جدا شدند. در پارکور شما بايد به سريع‌ترين شکل از نقطه‌اي به نقطه ديگر برويد، اما در دو آزاد زيبايي حرکت مهم است و اصراري نيست که سريع‌ترين حرکت را داشته باشيد. در دو آزاد بيشتر حرک‌هاي ژيمناستيکي اضافه شد.»
حرکت‌ها در پارکور چگونه است؟
ايماني: «در پارکور هم مانند تمام ورزش‌ها حرکت‌هايي وجود دارد که هر شخص بايد در ابتدا آنها را خوب ياد بگيرد، اما مانند دو آزاد نمايشي نيستند. مثلاً حرکت «فرود» که انواع مختلفي دارد، مهمترين بخش پارکور است؛ چون بعد از انجام حرکت‌هاي مختلف بايد با فرود مناسب، فشار و ضربه به پاها را کنترل و کم کرد. و يا حرکت پرش که شامل پرش از يک نقطه به نقطه ديگر است، با توجه به شرايط پرش و نوع آن، انواع مختلفي دارد.»
.jpg)
بدون حضور مربي و گذراندن دوره‌هاي آموزشي، انجام اين حركت ها - آن هم در جاهاي
غير استاندارد - بسيار خطرناك است
آيا ورزش پارکور مثل ورزش‌هاي ديگر به‌صورت مسابقه هم برگزار مي‌شود؟
ميلاد جعفري: «پارکور رقابت و مسابقه ندارد، تنها علاقه است که فرد را براي ادامه دادن پارکور تشويق مي‌کند. در اين ورزش مسابقه نمي‌دهي، مدال نمي‌گيري، مقام نمي‌آوري، بلكه تنها با توانايي جسمي و فکري خودت آشنا مي‌شوي.»
اميرحسين متين: «در پارکور هر کس به اندازه توانايي‌اش بايد از خودش انتظار داشته باشد و نبايد در فكر اين باشد كه بخواهد توانايي خود را به ديگران اثبات كند. حتي براي سرگرم کردن ديگران و انجام کارهاي نمايشي هم نبايد پارکور کار کرد. اساس شکل‌گيري پارکور مسابقه نيست، بلكه علاوه بر ورزش بودن، براي استفاده در شرايط خاص و حياتي زندگي است؛ مثلاً در هنگام بروز حادثه براي نجات جان يک انسان و...»
چرا پارکور کار مي‌کنيد؟
احسان دادفر: «با اين ورزش احساس مي‌کنم كه کاملا آزاد هستم و به چيزي و جايي تعلق ندارم، اين برايم لذت بخش است.»
ايماني: «به اين دليل پارکور را دوست دارم که يک ورزش کاملاً شخصي است؛ کسي براي شما تعيين نمي‌کند که چکار انجام بدهيد. ورزشي است که کاملاً با درون انسان ارتباط دارد.»
آرمان خاشعي: «بخش فکري پارکور برايم لذت‌بخش است. تمام موانعي که در سطح شهر مي‌بينيم ذهن را خلاق مي‌کند. تعادل بين منطقي بودن و ريسک‌کردن در پارکور زيبايي خاصي به آن داده است. بايد آن‌قدر منطقي باشيد كه حركت بي‌موردي انجام ندهيد و وقتي كه توانايي كاري را نداريد نبايد ريسك كنيد تا آسيب ببينيد. موانعي که قبلاً برايم عادي بود، الان برايم معنا پيدا کرده اند.»
اميرحسين متين: «انرژي‌ام را تخليه مي‌کند . در پارکور هرکس توانايي‌هايش را مي‌شناسد و از آنها استفاده مي‌کند.»
چگونه مي توان پارکور را شروع کرد؟
خاشعي: «کساني که علاقه‌مند هستند مي‌توانند با ديدن فيلم‌ها و سايت‌ها، اطلاعاتي را از اين ورزش به‌دست بياورند و با آن آشنا شوند . بايد بدن آماده‌اي داشته باشند و به جاي هيجان و يا لذت انجام دادن کارهاي سخت، اول زير نظر افرادي که تجربه خوب و حرفه‌اي در اين ورزش دارند، آمادگي اوليه را پيدا کنند و بعد حرکت‌هاي پيچيده‌تر را ياد بگيرند.»
ايماني: «پارکور اصلاً محدوده سني ندارد، هم به صورت گروهي و هم انفرادي انجام مي‌شود.»
دادفر: «ورزشي است که خودنمايي ندارد. در بين کساني هم که اين ورزش را کار مي‌کنند نه برتري‌اي وجود دارد و نه رئيسي.»
ميلاد جعفري: «پارکور هنر حرکت کردن است.»
خاشعي: «پارکور يک جورهايي روش زندگي است؛ مواجه شدن با موانع و گذشتن بدون ترس نمونه‌اي از برخورد با مشکلات زندگي است. البته نبايد فراموش کرد،پارکور بدون خطر هم نيست، به همين دليل بايد براي آغاز اين ورزش بدني آماده و انعطاف‌پذير داشته باشيد. از همان آغاز تمرين‌ها بايد از وسايل ايمني استفاده كرد. همچنين بدون حضور مربي و طي دوره‌هاي آموزشي اين رشته، انجام حركت‌هاي اين ورزش مي‌تواند خطرات جبران‌ناپذيري داشته باشد. بهتر است ابتدا يك محل مناسب براي آموزش پيدا كرد و بعد حركت‌هاي ورزشي را شروع كرد
حرکات:
در مقايسه با ژيمناستيک ، حرکات از پيش تعيين شده کمتري در پارکور وجود دارد و يک فهرست مناسب از حرکات در آن وجود ندارد.
تراسور در مواجهه به هر مانع نياز به تلاش خاصي دارد ، تا بتواند بر آن مانع غلبه کند که اين تلاش بستگي به نوع بدن ، سرعت و زاويه تماس ، وضعيت قرار گرفتن مانع و ... دارد. پارکور در حقيقت تمرين ذهن براي غلبه بر موانع با استفاده از تکنيک هاي مناسب مي باشد. در اغلب موارد نياز به نامگذاري آن تکنيک نمي باشد. در بسياري از موارد ، تکنيکهاي موثر پارکور بستگي به توزيع سريع وزن بدن در قسمتهاي مختلف و استفاده از لحظه براي انجام حرکات سريع و دشوار دارد. جذب و توزيع انرژي هم يک عامل مهم مي باشد، همانطور که چرخشهاي بدن در هنگام پايين آمدن ، نيروي تماس را بر روي پاها و ستون فقرات کاهش مي دهد و به تراسور اجازه مي دهد از ارتفاعات بسيار بلندتر از حد معمول بپرند.
طبق نظر ديويد بلي، در هنگام فرار از چيزي ، قصد آنرا داريد که بگونه اي حرکت کنيد که بيشترين سطح تماس را با زمين داشته باشيد. اگر از نقطه A به نقطه B مي رويد، بايد اين توانايي را داشته باشيد که از نقطه B مجدداً به نقطه A بازگرديد اما لزوماً داشتن همان سرعت در حين بازگشت ضروري نيست.
باوجود اين ، تکنيکهاي زيادي وجود دارند که براي سرعت و تاثير افراد مبتدي بسيار مفيد مي باشند. مهمترين آنها عبارتند از تکنيکهاي پرش و تماس با زمين. چرخش که براي به حداقل رساندن فشار تماس بعد از سقوط مورد استفاده قرار مي گيرد، اغلب بعنوان مهمترين تکنيک قابل يادگيري ناميده مي شود. بسياري از تراسورها دچار جراحات مفصلي ناشي از سقوط از ارتفاعات بلند و عدم استفاده مناسب از چرخش مي گردند. بدليل اين سقوط هاي با ارتفاع بلند ، مسئله ايمني حرکات پارکور زير سوال رفته است. در بعضي از کشورهاي بريتانياي کبير اين مسئله بوسيله قوانين باز دارنده و سازمانهاي آتشنشاني و امداد نجات اخطار داده شده است. اگر چه ديويد بلي هرگز در هنگام تمرين بطور جدي آسيب نديده است، اما هيچ مطالعه دقيقي در مورد خطرات سقوط از ارتفاع و مشکلات بعدي آن انجام نشده است.
حرکات پايه
واژه | توضيح |
فارسي | انگليسي | |
فرود آمدن | Landing | خم کردن زانو هنگامي که انگشتان پا با زمين برخورد مي‌کنند ( هرگز با تمام پافرود نياييد( |
تعادل | Balance | راه رفتن متعادل روي لبه‌ي بالايي يک مانع |
تعادل گربه‌اي | Cat balance | حرکت چهارپا‌گونه روي لبه‌ي بالايي يک مانع |
زيرميله | Underbar,jump through | پريدن يا تاب خوردن از بين و زير موانع براي رد‌کردن فاصله |
ول‌شدن ،جدا شدن | Dismount,swinging jump | |
جهش وارونه ،جهش 360 | Reverse vault | پريدن از روي مانع با کمک دو دست همراه باچرخش 360 |
قابل توجه است که براي بسياري از اين حرکت ها در فارسي نيز از کلمه انگليسي آن استفاده مي شود هم چنين تمامي اين حرکت ها به صورت تنها يک تکنيک خاص نيستند بلکه زير مجموعه يک تکنيک مي باشند که در شرايط متفاوت اجرا مي شوند.
محل تمرين
بر خلاف بسياري ورزش هاي ديگر پارکور تا کنون در زمين يا ورزشگاه اختصاصب تمرين نمي شود ، البته تلاش هايي در اين رابطه صورت گرفته است تراسورها در محيط هاي شهري مانند سالن هاي ورزش ، پارک ها ،زمين هاي بازي و سازه ها و ساختمان هاي رها شده تمرين مي کنند که باعث به وجود آمدن نگراني هايي مانند تجاوز به حريم شخصي ،آسيب رساندن به اموال عمومي و تمرين در مکان هاي نامناسب شده است .
وسايل و تجهيزات
پارکور وسيله و تجهيزات خاصي احتياج ندارد و تراسور ها معمولا لباس هاي ورزشي يا معمولي سبک و راحت مي پوشند . تنها چيزي که توصيه شده است يک کفش ورزشي سبک با چسبندگي زياد است بعضي از تراسورها از مچ بند براي محافظت از مچ هايشان استفاده مي کنند . برخي نيز از دستکش هاي نازک ورزشي براي حفاظت از کف دستهايشان استفاده مي کنند که به علت کم کردن چسبندگي و حس باعث موضع منفي بعضي از تراسورها مي شود.
منابع:
ويکي پديا
www.iransrc.com
www.parkour.ir
وبگاه پارکور ايران.
گروه هاي پارکور ايران
خودآموز راه رفتن روي ديوار
http://parkour.blogfa.com
سايت موسسه همشهري
/س