معني لغوي تکواندو
تکواندو در لغت به معناي "راهي براي ضربه و مشت زدن" است که شامل ضربات زاويه دار مشت مي باشد که ضمن نمايش قدرت، ظرافت و زيبايي را نيز نشان ميدهد.
اين کلمه ترکيبي که متشکل از سه کلمهTAE و KWON و DO مي باشد و معني آن به شرح زير است:
TAE ? = پريدن -جهيدن-ضربه زدن-خرد کردن -شکستن بوسيله پا
KWON ? = ضربه زدن - خرد کردن- شکستن- دفاع کردن بوسيله دست
DO ? = راه و روش
از سويي ديگر تکواندو جدا از اهميت ورزشي اش در نگاه عمومي و کلي يکي از بهترين و کاملترين شيوه هاي دفاع شخصي است که هر کسي با ياد گرفتن آن ميتواند در شرايط ويژه و خاص از خود محافظت کند. همه حرکات اين ورزش بر مبناي موقعيت دفاعي است که در مجموع فرد را در برابر حملات تک نفره دشمن ايمن ميکند و ضريب سلامتي را بالا مي برد.
اين قسمت مخصوص افرادي است که قصد دارند تکواندو را شروع کنند و يا تازه شروع کرده اند.
ابتدا بهتر است که ورزش تکواندو را معرفي کنم اين ورزش در حدود 1400 سال پيش در کشور کره ايجاد و به تکامل رسيد، معني لغت تکواندو "هنر شکستن و خرد کردن اجسام به وسيله دست و پا" است. تکواندو جزء ورزش هاي رزمي شناخته شده است و امروزه در جهان طرفداران بيشماري دارد، اگر تازه شروع کرده ايد ورود تان را خوش آمد مي گويم و اينکه واقعاً ورزش عالي را انتخاب کرده ايد.
از معرفي اين ورزش که بگذريم نوبت به لباس تکواندو مي رسد که لباسي سفيد رنگ است که يقه 7 شکل دارد، براي پوشيدن لباس بهتر است زير لباس، لباس ديگري پوشيده نشود، تا مانع از تبخير عرق روي پوست که براي تعادل گرمايي ايجاد شده نشود. بعد از پوشيدن لباس نوبت به کمربند مي رسد که نحوه بستن آن به شرح زير است:
کمربندهاي تکواندو عبارتند از؛
سفيد - زرد - سبز - آبي - قرمز - مشکي - دان 1و 2و 3 و 4و 5 و6 و7 (در ايران آموزش داده ميشود) و تا دان 10 که در کشور کره آموزش داده مي شود.
براي ورود به تشک تمرين يا همان دوجانگ (معني کره اي محل تمرين) حتما مي بايست از استاد اجازه گرفت يعني کنار تشک ايستاد و دست را بالا گرفت وقتي استاد متوجه حضور شما شد اگر به شما اجازه ورود داد پا ها را به هم مي چسبانيم در حالي که دست ها به کنار ران چسبيده است مقداري خم مي شويم (حالت چاريوت و سپس گينه) و وارد کلاس مي شويم، همچنين وقتي خواستيم از کلاس خارج شويم با روشي که توضيح داده شد احترام مي گذاريم و از کلاس خارج مي شويم.
چند حرکت ساده:
حالت آماده باش (چونبي):
در همان حالت خبر دار که ايستاده ايم وقتي فرمان چونبي شنيده شد، آرام دست ها را به سمت بالا مي آوريم وقتي دست ها به جناق سينه نزديک شد در حاليکه آرام انگشت ها را مشت مي کنيم پا ها را به اندازه يک کف پا از هم دور مي کنيم و همزمان دست ها را پايين آورده تا جاييکه دسته ها به اندازه ي يک مشت از کمربند پايين تر قرار گيرند و از يکديگر به اندازه يک مشت فاصله داشته باشند.
ضربه مشت (جوموک):
مشت يعني همان ضربه با دست در صورتي که انگشتان به صورتي که توضيح داده خواهد شد گره شوند.
چهار انگشت دست را جمع کرده به گونه اي که از نماي بغل تشکيل يک مربع دهد سپس انگشت شصت را جمع کرده و در کنار اين چهار انگشت مي خوابانيم.
مطابق شکل:
دفاع پايين (اَره ماکي):
فرض کنيد مي خواهيم از قسمت ران پاي سمت راست با ساعد دستمان دفاع کنيم، ابتدا هر دو دست را مشت کرده و سپس دست چپ را بالا مي آوريم آنگاه ساعد دست راست را بر روي بازوي دست چپ مي گذاريم، اکنون در حالي که دست چپ را به سمت عقب کشيده دست راست را بر روي آن غلتانده و به کمي شک بر روي پاي راست با فاصله کمي مي گذاريم در اين حالت دست چپ بايد به صورت مشت (پشت دست به سمت پايين) کنار کمربند باشد.
دفاع وسط (مومتنگ آن ماکي):
اين بار تصور کنيد که مي خواهيد از پايين قفسه سينه خود (که جاي بسيار حساسي از لحاظ ضربه پذيري در بدن است) با ساعد دست خود محافظت کنيد، براي دفاع وسط از سمت چپ ابتدا دست چپ را در حاليکه انگشتان دست مشت است کنار بدن در سمت چپ مي بريم در اين حال زاويه آرنج (ساعد نسبت به بازو) در حدود 50 درجه است، همزمان با حرکت دست چپ دست راست را نيز به سمت چپ مي بريم به گونه اي که مچ دست راست نزديک شانه دست چپ قرار گيرد سپس با قدرت دست چپ را جلوي سينه آورده به گونه اي که ساعد دست چپ مقدار کمي از پايين قفسه سينه عبور کند و مشت دست از زير چانه بالاتر نيايد (مچ تقريباً هم سطح گردن باشد) توجه کنيد که همزمان با حرکت دست چپ، دست راست نيز بايد بصورت مشت شده کنار کمربند و سمت راست بدن قرار گيرد.
دفاع بالا (الگول ماکي):
دفاع بالا نيز مانند دو دفاع ديگر که قبلاً توضيح داده شد با ساعد دست انجام ميشود البته با قسمت نرم ساعد دست، براي انجام اين دفاع از سمت چپ (با دست چپ) مي بايست در حاليکه هر دو دست به صورت مچ است دست چپ را با کمي چرخش کمر به سمت راست نزديک کمربند برد در اين حال مچ دست راست را بر روي مچ دست چپ گذارد حال با سرعت دست چپ را به سمت بالا کشيد و همزمان دست راست را کنار کمربند و در سمت راست برد، در اين حال ساعد دست چپ بالا و جلوي سر شماست و پشت مچ دست به سمت عقب است، توجه کنيد که ساعد دست به اندازه يک مشت از جلوي صورت شما جلو تر باشد.
پا (بال):
در مبارزات تکواندو برخورد قسمت مچ پا به پايين (که ترجمه آن به زبان کره اي بال است) با قسمت کمربند به بالا (به جز دست ها و شانه ها) موجب اخذ امتياز مي شود، از همين رو در تکواندو تکنيک هاي پا از اهميت بالايي بر خوردار هستند که من در اينجا به چند تکنيک ساده، که براي گرفتن کمربند زرد، بايد فراگيري شود مي پردازم:
تکنيک آپ دوليو چاگي:
اين تکنيک به گفته خيلي ها پر کاربرد ترين و در عين حال شايد ساده ترين تکنيک هم است (من که اين طوري فکر نمي کنم) به هر حال براي اجراي اين تکنيک در حاليکه گارد دست خود را حفظ مي کنيم پا را به اندازه کمرمان بالا مي آوريم و به صورت شلاقي (سريع و بدون مکث) ضربه مي زنيم و دوباره جمع کرده و پايين مي آوريم، اين تکنيک بر روي هوگو (پوشش محافظ استخوان هاي سينه) اجرا مي شود پس دقت داشته باشيم که از حد کمر پايين تر اجرا نکنيم، مگر به قصد ياد گيري باشد.
تکنيک آپ چاگي:
آپ چاگي به ضربه اي گفته مي شود که با سينه پا و به سمت جلو زده شود، اين تکنيک شايد در مبارزات کاربرد شاياني توجهي نداشته باشد ولي ضربه زيبا در عين سادگي نياز به کشيده بودن عضلات پشت پا دارد،نکته قابل توجه در اجراي اين تکنيک عدم شلاقي بودن آن است يعني اين ضربه بعد از رها شدن بايد براي لحظه اي قفل شود. در حاليکه گارد بسته خود را حفظ کرده ايم و پا از زانو شکسته است پا را بالا آورده و از زانو ميشکنيم و سپس با قدرت با سينه پا ضربه زده و براي يک لحظه کوتاه در همان حالت باقي ميمانيم ،سپس دوباره پا را از زانو جمع کرده و سر جاي قبل مي گذازيم.
تکنيک دوليو چاگي:
ضربه دوليو چاگي تکنيکي است که به قسمت بالاي بدن (سر) اصابت مي کند .
فرض کنيد مي خواهيم با پاي راست اين تکنيک را انجام دهيم در اين حالت مقداري (در حد يک سانتيمتر) بر روي پنجه پاي چپ بلند مي شويم سپس پاي چپ را 180 درجه مي چرخانيم در اين حالت پنجه پاي چپ به سمت عقب و پاشنه آن به سمت جلو است حال پاي راست را بالا آورده و از زانو به سمت سر حريف پرتاب مي کنيم و با سينه پا ضربه را به صورت شلاقي به سر حريف مي زنيم و سريع پا را از زانو جمع کرده و سر جاي قبل مي گذاريم.
تکنيک يوپ چاگي:
اين تکنيک مانند دوليو چاگي اجرا مي شود ولي با چندين تفاوت، اول اينکه اين ضربه شلاقي نيست و مانند آپ چاگي نياز به يک مکث کوتاه دارد، اين ضربه بر خلف دليو چاگي که با سينه پا اجرا ميشد با تيغه خارجي پا (همانطور که در شکل بال مشاهده نموديد) انجام ميشود اين ضربه تنها به سر نمي خورد بلکه به هر کجاي بدن از کمربند به بالا.
نشست (سوگي):
چاريوت سوگي: پاها هم از جلو و هم از عقب کاملاً جفت و چسبيده به هم مي باشد و وزن بدن بطور مساوي روي هر دو پا تقسيم مي شود، دستها نيز بر کنار ران پا در حاليکه انگشتان به هم چسبيده و شصت دست به صورت جمع شده کنار انگشتان واقع ميشود.
آپسوگي: پا ها به اندازه يک پا (طول يک کف پا) باز وزن بدن 70% پاي جلو و 30% پاي عقب مي باشد.
آپکوبي سوگي: پا ها به اندازه دو برابر طول کف پا از جلو و پا عقب باز و تقسيم وزن بدن در حدود 70% پاي جلو و 30% پاي عقب مي باشد.
چوچوم سوگي: پا ها به اندازه دو طول کف پا از طرفين باز و وزن بدن بطور مساوي تقسيم مي شود.
نكتههاي كوچك تمرين
1) سعي نمائيد باشگاهي را که امکانات کافي، مطلوب و فضاي مناسب دارد، انتخاب نمائيد.
2) باشگاهي را انتخاب نمائيد که افرادش در تمرينات جدي باشند تا روند پيشرفت شما کند
نشود.
3) فراموش نکنيد بهترين اوقات يک ورزشكار زماني است که در باشگاه تمرين ميکند.
4) قبل از تمرين بدن را به صورت مطلوب گرم نمائيد.
5) از انجام تمرينات اضافه پرهيز نمائيد و شدت تمرين را بيش از حد بالا نبريد.
6) حرکات کششي را در فاصلة بين تمرينات انجام دهيد.
7) همواره فراگيري تکنيکهاي صحيح را افزايش و گسترش دهيد.
8) از ياري که از تمرينات فرار ميکند و سعي در سست کردن عزم و ارادة شما را دارد، دوري نمائيد.
9) قبل، حين و بعد از تمرين، آب و مايعات كافي مصرف كنيد.
10) استراحت مناسب و خواب خوبي را در شب تدارک ببينيد تا بدن بهتر آماده تمرينات
بعدي شود. بعدازظهر هم کمي استراحت نمائيد.
11) يک هفتة استراحت فعال را پس از هر دورة پرفشار داشته باشيد.
12) از تکنيکهاي ريلکسيشن جهت ريکاوري استفاده نمائيد
تقسيم بندي اوزان در مسابقات:
اوزان آقايان
وزن اول: کمتر از 54 کيلوگرم
وزن دوم: کمتر از 58 کيلوگرم و بيشتر از 54 کيلوگرم
وزن سوم: کمتر از 62 کيلوگرم و بيشتر از 58 کيلوگرم
وزن چهارم: کمتر از 67 کيلوگرم و بيشتر از 62 کيلوگرم
وزن پنجم: کمتر از 72 کيلوگرم و بيشتر از 67 کيلوگرم
وزن ششم: کمتر از 78 کيلوگرم و بيشتر از 72 کيلوگرم
وزن هفتم: کمتر از 84 کيلوگرم و بيشتر از 87کيلوگرم
وزن هشتم: بيشتر از 87 کيلوگرم
اوزان بانوان
وزن اول: کمتر از 47 کيلوگرم
وزن دوم: کمتر از 51 کيلوگرم و بيشتر از 47 کيلوگرم
وزن سوم: کمتر از 55 کيلوگرم و بيشتر از 51 کيلوگرم
وزن چهارم: کمتر از 59 کيلوگرم و بيشتر از 55 کيلوگرم
وزن پنجم: کمتر از 63 کيلوگرم و بيشتر از 59 کيلوگرم
وزن ششم: کمتر از 67 کيلوگرم و بيشتر از 63 کيلوگرم
وزن هفتم: کمتر از 72 کيلوگرم و بيشتر از 67 کيلوگرم
وزن هشتم: بيشتر از 72 کيلوگرم
توجه داشته باشيد اوزان مسابقات جهاني يا المپيک ممکن است با اوزان ذکر شده کمي متفاوت باشد ولي حدود کلي همين مقادير است.
/س