در رشته رزمي تکواندو که ورزشکاران بايد با انگشتان پاي خود به ضربه گير حريف ضربه وارد کند و در عوض با گارد دستانش جلوي ضربه هاي حريف را بگيرد، بيش از هر عضو ديگر ساعد، مچ و انگشتان دست و همچنين زانو، ساق و انگشتان پا در معرض آسيب ديدگي قرار مي گيرند.
البته احتمال کشيدگي و گرفتگي عضلات ران و کتف نيز وجود دارد، اما عمده مصدوميت هايي که براي ورزشکاران تکواندو کار ايجاد مي شود مربوط به مفاصل و استخوان هاي دست و پا هستند.

کبودي شايع ترين آسيب تکواندو:

رييس کميته پزشکي فدراسيون تکواندو در اين خصوص مي گويد: دلايل اصلي صدمات ورزشي عدم آمادگي بدن، گرم نکردن پيش از شروع فعاليت، استفاده از تکنيک هاي نادرست و نيز ماهيت رشته ورزشي است. در رشته ورزشي تکواندو استفاده کردن از تکنيک هاي صحيح مي تواند به شکل قابل توجهي از ايجاد مصدوميت بکاهد، اما بايد به خاطر داشته باشيم که با توجه به اينکه در اين ورزش ورزشکار مدام در حال وارد کردن ضربه به حريف است، در صورتيکه يک بار مصدوم شود احتمال آسيب ديدگي هاي مجدد افزايش مي يابد.
دکتر مير ابوطالب مي گويد: طبق تحقيق 5 ساله سازمان تربيت بدني آمريکا، شايع ترين آسيب ها در تکواندو، اکيموز يا کبودي است، به طوريکه 40 درصد از مصدوميت هاي اين رشته را تشکيل مي دهد. با مقايسه اين رشته ورزشي و ديگر ورزش هاي رزمي در مي يابيم که آسيب هايي مانند شکستگي و ترک خوردگي کمتر در ورزشکاران تکواندو کار ديده مي شود. البته 70 درصد آسيب ها گريبان افرادي را مي گيرد که تمرينات نا منظم داشته و با بدن گرم و آماده به مصاف حريف نرفته اند.

گرفتگي عضلات ران:

وي اضافه کرد علت اصلي گرفتگي عضلات قبل از شروع ورزش نا کافي بودن جريان خون در عضله است. در هنگام استراحت، قطر براي رساندن خون به عضلات بسيار مناسب است اما در زمان ورزش اما در زمان ورزش عضلات به مقدار بيشتري خون پر اکسيژن نياز دارند.
اگر قطر شريان ها براي رساندن خون به حد کافي نباشد، عضله به علت کمبود اکسيژن، دچار گرفتگي مي شود. به همين خاطر است که هميشه تاکيد مي شود قبل از تمرين يا مبارزه ابتدا بدن خود را به اندازه کافي گرم کرده و سپس با انجام حرکات کششي، عضلات را آماده کنيد.
وي اظهار داشت: بعد از انجام مبارزه، اغلب در اثر از دست دادن آب بدن نيز گرفتگي عضلات ايجاد مي شود. با فعاليت طولاني در هواي گرم مقدار زيادي مايعات به صورت عرق از بدن دفع مي گردد، در اين صورت حجم خون کاهش يافته، غلظت آن افزايش مي يابد و در نتيجه خون کافي براي رساندن به عضلات وجود ندارد. با نوشيدن آب قبل از فعليت و در صورت تعريق زياد هر 15 دقيقه يک بار، مي توان از بروز گرفتگي عضلات پيشگيري نمود.
دکتر مير ابوطالب ابراز کرد: اگر قبل از تمرين، بدن به اندازه کافي گرم و آماده نشده باشد، کشش و فشار بيش از حد روي عضلات (به خصوص عضلات بزرگ ران) موجب پارگي رشته هاي عضله و آسيب ديدگي آنها مي شود. کشيدگي عضلات ران، به سادگي با احساس درد و سفتي در محل، قابل تشخيص است. هنگام اجراي ضربات پا مانند آپ چاگي و آپ دوليو چاگي احساس درد در ناحيه آسيب ديده بيشتر خواهد شد.
منبع: هفته نامه ميلاد مرکز استان مرکزي
/خ