مقدمه
کشيدن سيگار يکي از بزرگترين مشکلات بهداشتي قابل پيشگيري در جوامع مختلف ميباشد. مصرف سيگار بهصورت يک عادت در جوامع و گروههاي سني مختلف درآمده است. در تحقيقات اغلب ثابت شده است که شروع و سرآغاز مصرف دخانيات يک جنبه رواني دارد. جزء اعتيادآور سيگار نيکوتين است که با اثر بر دستگاه اعصاب مرکزي موجب اعتياد ميشود. اعتياد به سيگار زمينه اعتياد به ساير مواد مخدر ميباشد. در بسياري از کشورها استعمال دخانيات در سطوح وسيع مانع ارتقائ سطح سلامت و افزايش طول عمر شده است. کنترل تدخين هدف اوليه پزشکي پيشگيري است و انتظار ميرود که فوايد وسيع و گوناگوني به همراه داشته باشد. تعداد مرگ و مير افراد سيگاري در ايران روزانه 140 نفر و سالانه به 000/50 نفر ميرسد. سيگاريهاي ايران سالانه 365 ميليارد تومان پول سيگار ميدهند و 12 ميليوننفر ايراني که ميانگين سني آنان بين 30-11 سال است آلوده به سيگار هستند.
علل اعتياد به سيگار
1- کمبود اطلاعات بهداشتي.
2- پذيرش از طرف دوستان و همسالان.
3- الگوبرداري از اطرافيان.
4- حس استقلال و بزرگنمايي.
5- کمبود مهارتهاي زندگي مانند نداشتن مهارت «نه» گفتن.
مضرات سيگار
سموم موجود در دود سيگار باعث افزايش خطر ابتلاء به سرطان ريه، گلو، دهان، مثانه، خون و... ميشود.
مواد موجود در دود سيگار باعث افزايش ضربان قلب و فشار خون ميشود و خطر سکته مغزي را افزايش ميدهد.
سيگار باعث بيماريهاي مزمن ريوي از قبيل آمفيزم، برونشيت مزمن ميشود.
سيگار بروز پوکي استخوان را تسريع ميکند.
دود سيگار باعث بيماري لثه، خرابي و زرد شدن دندانها و بوي بد دهان و خشکي دهان ميشود.
سيگار گردش خون را ضعيف ميکند و باعث چروکيدگي و بدرنگي پوست صورت ميشود.
سيگار از علل ناتواني جنسي در مردان است.
احتمال يائسگي در زنان سيگاري بيشتر است.
نشانههاي خطر در معتادين به سيگار
1- اشکال در بلع بهويژه مواد غذايي جامد.
2- پيدايش برجستگي يا لکه يا خونريزي در حفره دهان يا وجود زخم طولاني مدت.
3- سرفههاي مزمن يا خلط خوني، گرفتگي يا تغيير صدا.
4- افزايش دفعات سرفه يا پيدايش تغيير صدا.
5- کاهش وزن زياد، بياشتهايي و تبهاي مزمن.
6- پيدايش توده هاي بزرگشونده در هر جاي بدن.
«سيگار کشيدن نه تنها سلامتي خود فرد را بهخطر مياندازد، بلکه تجاوزي آشکار به حقوق ديگران بهخصوص کودکان است.»
چگونه سيگار را ترک کنيم؟
ترک سيگار راحت است، يک فرد ممکن است بارها سيگار را ترک کند. ولي مهم اين است که فرد در ترک سيگار باقي بماند تا بتواند از اثرات مفيد ترک سيگار بهرهمند شود.
مهمترين عامل در ترک سيگار، اراده و تصميمگيري خود فرد است و روشهاي ترک سيگار از ديدگاه اهميت دوم برخوردار است.
با توجه به اينکه سيگار ,نيازهاي دهاني را ارضاء ميکند بنابر اين با مصرف تنقلات و آدامس ميتوان اين نياز را برآورده ساخت.
با فرا گرفتن راههاي ايجاد آرامش و کاهش استرسها مانند پيادهروي، دوچرخهسواري، شنا و کوهپيمايي ميتوان مصرف سيگار را کنترل کرد.
در طول ترک سيگار سعي کنيد روشهايي براي حل مشکلات خود فراهم آوريد تا دوباره به سيگار روي نياوريد.
يکروز تصميمبگيريد که اصلاً سيگار نکشيد و اين تاريخ را بهخاطر بسپاريد ولي اگر ترک يکباره سيگار برايتان مشکل است سعي کنيد ابتدا تعداد آن را کم کرده و هر سيگار را نصفه خاموش کنيد. هر روز نسبت به روز قبل تعداد سيگار کمتري بکشيد.
زماني که ميل شديد به کشيدن سيگار پيدا ميکنيد، از جا بلند شويد، نفس عميق بکشيد، چند قدم راه برويد يا يکنوشيدني مثل آب ميوه ميل کنيد و مطمئن باشيد اگر بتوانيد يکبار مبارزه کنيد ميتوانيد براي هميشه با عادات بد خود مبارزه کنيد.
منبع: www.javanesalem.ir/خ