در پژوهشي در ايران شيوع عوامل استرس زاي شغلي در بين مربيان دانشگاه ها بيش از حد متوسط بوده است. از بين عوامل استرس زا، عامل هاي رشد و پيشرفت شغلي، کيفيت و حساسيت کار، فشار زمان، کميت يا حجم کار و تکنولوژي شغل از ديدگاه مربيان به ترتيب شايع ترين عوامل بوده است...
سلامت رواني و کيفيت زندگي مربيان ورزش کشور در تحقيقي توسط صادق نصري و سيدکاظم واعظ موسوي بررسي شد.
در اين تحقيق آمده است: مربيان و مدرسان ورزش، بخش عظيمي از بنيه علمي و عملي سازمان تربيت بدني را تشکيل مي دهند. مسلم است که بدون فعاليت و اهتمام مربيان، چرخ ورزش چه در بعد سالم سازي افراد جامعه و چه در بعد قهرماني به خوبي حرکت نخواهد کرد.
اين عقيده مورد تأکيد قرار گرفته است که به طور کلي مربيگري به خاطر فشار موفقيت و شرايط آن مي تواند تنش زا باشد. خوشبختانه آگاهي روبه رشدي در زمينه سلامت رواني مربيان حرفه اي و مربيان غير حرفه اي وجود دارد. به دليل شرايط سخت کاري و فرسودگي شغلي برخي از مربيان تصميم به ترک آن مي گيرند. اگرچه برخي مطالعات حاکي از آن بوده که مربيان در مقايسه با افراد ساير حرفه ها استرس کمتري را تجربه مي کنند. ولي مشخص شده است که آنها در معرض سه گروه از عوامل استرس زا هستند:
الف) شخصي، مانند فقدان تجربه، ترديد درمورد خود، حفظ سلامت بدني و مهارت هاي مربيگري ناکافي، ب) اجتماعي، مانند تعاملات ضعيف با ورزشکاران، اعضاي باشگاه و ساير افراد.
ج) سازماني، شامل ساعات کاري طولاني، نبود حمايت سازمان، مسؤوليت هاي سنگين، مشکلات مديريتي و مشکلات مالي و فشار زماني.
در پژوهشي در ايران شيوع عوامل استرس زاي شغلي در بين مربيان دانشگاه ها بيش از حد متوسط بوده است. از بين عوامل استرس زا، عامل هاي رشد و پيشرفت شغلي، کيفيت و حساسيت کار، فشار زمان، کميت يا حجم کار و تکنولوژي شغل از ديدگاه مربيان به ترتيب شايع ترين عوامل بوده است. مربيان زن، مربيان با تحصيلات تربيت بدني و مربيان متاهل در وضعيت بهتري قرار داشتند. به طور کلي نتايج حاصل از اين تحقيق نشان داد مربيان کشور از نظر روابط خانوادگي و اجتماعي نسبت به گروه هاي ديگر، وضعيت بهتري دارند و در مقايسه با ساير اقشار و مشاغل جامعه شرايط کنوني اميدوارکننده تر است. از جنبه شرايط شغلي، ويژگي هاي شغلي و ميزان رضايت، با تأکيد بر جنبه هاي غير مادي شغل نيز وضعيت مربيان جالب توجه است. هر چند تفاوت هاي زيادي بين مربيان و استان هاي مختلف در اين خصوص وجود دارد.
مطالعه وضعيت سلامت رواني نشان داد که در مجموع شرايط مربيان مناسب است. مربيان نسبت به بيشتر افراد و مشاغل موجود در جامعه سلامت رواني بهتر و مشکلات رواني کمتري دارند. ميزان سلامت رواني کمتر در بين تعدادي از مربيان به بافت و شرايط خاص برخي از استان ها مربوط است. يافته مربوط به تفاوت مربيان زن و مرد از لحاظ برخي از جنبه هاي سلامت رواني و شرايط شغلي نشان دهنده تفاوت هاي فردي دو جنس از نظر تفکرات، نگرش ها، مسؤوليت ها و شرايط زندگي است. مردان بيشتر در معرض استرس هاي دروني و بيروني هستند.
به خاطر ماهيت شغلي مربيگري و فعاليت در حوزه ورزش، مربيان کشور در مقايسه با بيشتر افراد جامعه از نظر روابط خانوادگي، شرايط وپ ويژگي هاي شغلي و سلامت رواني وضعيت بهتري دارند. تلاش سازمان تربيت بدني براي آموزش مهارت هاي اجتماعي و روانشناسي به مربيان مي تواند ميزان موفقيت آنها را در حرفه مربيگري افزايش دهد. ضمن اينکه برنامه ريزي آموزش هاي پيشگيرانه به ويژه در زمينه بهداشت رواني نيز بايد مورد تأکيد باشد. شناسايي متغيرهاي مهم موجود در مربيان موفق تر و استان هاي داراي شرايط مطلوب تر مي تواند در تعيين برنامه ها مفيد باشد. ضمن اينکه نتايج نشان داد مربيان برخي از استان ها به خدمات مشاوره اي و آموزشي بيشتري نياز دارند. /س