فقيه بزرگوار و عالم عامل حضرت آيت الله آقاي حاج شيخ محمدتقي صديقين اصفهاني يکي از علماي مشهور حوزه علميه قم به شمار بود.
فقيد سعيد در سال 1342 ق در اصفهان زاده شد. در سال 1360 ق مقدمات علوم را در زادگاهش بازگشت و سطوح را نزد حضرات آيات خادمي اصفهاني، شيخ محمدحسن عالم نجف آبادي، شيخ هبه الله هرندي و سيد علي اصغر برزاني فراگرفت. در 1365 ق براي بار دوم به قم آمد و بخشي از کفايه را در محضر آيت الله مرعشي نجفي و بخش ديگر را نزد آيت الله سيد زين العابدين کاشاني بياموخت. سپس به درس زعيم اعظم آيت الله العظمي بروجردي حاضر شد و همزمان در دروس حضرات آيات سيد محمدتقي خوانساري و سيد محمد محقق داماد حضور يافت و پس از مرحوم خوانساري، چند ماهي به درس اصول آيت الله اراکي نيز حاضر شد. پس از وفات آيت الله بروجردي، حدود دو سال به دروس آيات عظام امام خميني، گلپايگاني و شريعتمداري رفت و همزمان شرح منظومه را هم از علامه طباطبايي بهره گرفت. در ايام تعطيلات حوزه علميه قم به اصفهان مي رفت و در ابحاث حضرات آيات شيخ مهدي نجفي، حاج آقا رحيم ارباب و سيد عبدالله ثقه الاسلام حاضر مي شد و مباني علمي اش را استوار مي ساخت. در سال 1382 پس از وفات آيت الله حاج آقا روح الله کمالوند خرم آبادي و به خواست امام خميني براي اداره حوزه کماليه به خرم آباد رفت و به تدريس خارج فقه و اصول و تأليف پرداخت و پس از چهار سال به قم بازگشت و به تأليف و تدريس اشتغال ورزيد. آن مرحوم در دفاع از حقيقت و مکتب اهل بيت (ع) سري پرشور داشت و در مقابل کژي ها و ناراستي ها برنمي تافت و در همين راستا تأليفاتي به يادگار نهاد. شريف رازي درباره اش مي نويسد « ... از علماي بزرگوار و فضلاي عاليقدر و مبرزين شاگردان آيت الله العظمي بروجردي و داراي مقام علم و کمال و واجد مراتب اجتهاد و فقاهت و مورد وثوق مراجع حاضر و گذشته است ... » (شريف رازي، گنجينه دانشمندان، ج 2، ص 190) . متواضع و فروتن و صاحب خلق خوش و زهد و تقواي فراوان بود و هر شب پنجشنبه مجلس موعظه برگزار مي کرد و خود به منبر مي شد و در پايان به ياد اهل بيت (ع) مرثيه مي خواند و مي گريست.
آثار چاپي وي عبارتند از:
توضيح المسائل؛ معيار الفقاهه؛ شرح استدلالي شرايع الاسلام - کتاب صلاه و حج (9 جلد) ؛ حسين (ع) و پذيرش دعوت - نقد شهيد جاويد؛ الاجماع و الاخبار؛ تفسير آيه جلباب - در حد شرعي و حجاب زنان و وجوب ستر وجه و کفين؛ غناء، موضوعا و حکما؛ شطرنج و منع بازي با آن؛ دين و زن.
و آثار مخطوط وي هم عبارتند از: کتاب الطهاره (از دوره معيار الفقاهه) ؛ کتاب الجهاد (از دوره معيار الفقاهه) ؛ تعليقه بر جلد اول وسيله النجاه؛ تعليقه بر جلد دوم منهاج الصالحين.
آن فقيه بزرگوار، در چهارشنبه بيستم محرم الحرام 1426 ق (12 اسفند 1383 ش) در 83 سالگي بدرود حيات گفت و پس از تشييع و نماز آيت الله صافي گلپايگاني در قبرستان شيخان مدفون شد.
منبع: ماهنامه ي آينه ي پژوهش
/خ