هميشه فرصت هاي آشنايي ازدواج، لحظاتي خوشايند و در عين حال، همراه با استرس و نگراني هستند؛ چرا که فرصت براي مواجهه دو فرد ناآشنا با يکديگر است تا در ساعت هايي که با هم صحبت و تبادل نظر مي کنند، شناخت خوب و مناسبي نسبت به هم پيدا کنند تا بتوانند تصميم بسيار مهمي مثل ازدواج با يکديگر را بگيرند. براي آنکه اين فرصت هاي آشنايي و صحبت کردن، در عين شيرين بودن، بهتر برگزار شود و اطلاعات کاربردي تري بين دو طرف رد و بدل شود، بايد راه و رسم هايي را بياموزيم تا از اين لحظات، بهترين استفاده را ببريم. در «موضوع ويژه» اين هفته قصد داريم برخي از راه و رسم هاي جلسات ملاقات و صحبت کردن دختر و پسري که قصد ازدواج دارند را مطرح کنيم؛ از طرز صحبت کردن، لباس پوشيدن و زمان و مکان ملاقات گرفته تا نکاتي براي اصول يک مکالمه تأثيرگذار.

چه زماني؟ چه مکاني؟

يکي از سخت ترين تصميمات دختر و پسرهايي که قصد ازدواج دارند بعد از هماهنگي با خانواد ها و رعايت مسايل اخلاقي و عرفي رايج در جامعه، پيدا کردن فرصت و مکان مناسبي براي صبحت کردن رو در رو است. اما به خاطر داشته باشيد اولاً قبل از هر جيز، همواره اين امر با اطلاع و اجازه خانواده ها انجام شود و ثانياً مطمئن شويد که طرف مقابلتان حتماً به دنبال ازدواج است. آنچه در اين صفحه مي خوانيد، به اين تصميم گيري کمک خواهد کرد.

کي حرف بزنيم ؟

بهترين زمان ها براي صحبت کردن، بعد از ظهرها (فاصله بين ناهار و شام) است و اگر مقدور نبود، فاصله بين صبحانه و ناهار. ترجيحاً مکالمه پسر و دختر براي ازدواج، خصوصاً اگر ملاقات اول است، بهتر است نزديک به فاصله ناهار و شام نباشد؛ چرا که آن وقت، گرسنگي ممکن است باعث شود که صحبت ها زودتر از موعد قطع شود. البته هيج ايرادي ندارد که قرار ناهار و شام گذاشته شود اما بهتر است صحبت ها چند ساعت قبل از آن شروع شود تا موقع صرف غذا ، حرف هاي اصلي به نتيجه رسيده باشد و آن وقت، دو طرف با آرامش غذاي شان را ميل کنند.
مدت زمان جلسه مکالمه، بستگي به تمايل دو طرف دارد اما توصيه مي شود که حداقل و ساعت و حداکثر سه ساعت باشد و بعدش ادامه دادن يا موکول کردن گفتگو به جلسات بعدي. معمولاً ذهن ما توان هضم کافي براي مطالبي که بيش از سه ساعت به آن وارد شود را ندارد. بهتر است روزي را براي صحبت کردن انتخاب کنيد (يا ساعتي را انتخاب کنيد) که تا حد امکان به دور از شلوغي هاي روزمره و دغدغه هاي کاري و خانوادگي باشد تا بتوانيد باخيال راحت به صحبت هايتان ادامه بدهيد.
حتي الامکان در آن روز يا ساعت، قرار ملاقات يا وعده کاري ديگري تنظيم نکنيد (مثلاً اينکه دنبال خواهر کوچک ترتان که کلاس کنکور است، برويد يا با مادرتان سري به دندانپزشک بزنيد!) و فقط تنها قراري که مي گذاريد، قرار صحبت کردن با هم باشد.

مکان: آرام، جذاب و معتدل

آرام باشد: محيط هاي شلوغ، پر رفت وآمد و پرازدحام، اصلا مکان مناسبي براي طرح موضوعات مرتبط با ازدواج نيست چرا که به دفعات حواس شمار ا از اصل صحبت هايتان دور مي کند.
امکان نشستن داشته باشد: اين نکته خيلي ساده است اما صحبت کردن در خيابان به شکل راه رفتن طولاني، وضعيت مناسبي براي صحبت کردن نيست. بهترين مکان، جايي است که امکان نشستن طولاني براي شما و طرف مقابل تان فراهم کند.
خصوصي نباشد: مکان هاي که خيلي خلوت به حالت خصوصي هستند، مکان مناسبي براي طرح موضوعات مرتبط با ازدواج نيستند، خصوصاً اين قضيه براي دختر خانم ها مهم است و آنها بايد با دقت بيشتري نسبت به اين موضوع واکشن نشان دهند.
نور کافي داشته باشد: محيط هاي کم نور و دلگير و يا با طراحي تيره و تار، محيط مساعدي براي صحبت کردن دختر و پسر نيستند. موضوع ازدواج بهتر است در محيط هاي پرنور، روشن و دلباز مطرح شود، چرا که خود محيط روي روحيه طرفين تأثير مي گذارد و باعث مي شو که بعضي از مسايل را راحت تر يا سخت تر به زبان بياورند.
به دور از قطع شدن صحبت باشد: هر شرايطي که صحبت طرفين را قطع کند، باعث مي شود که رشته کلام از دست دو طرف خارج شود و بعضاً نکاتي که راجع به آن حرف مي زنند، فراموش شود.
شرايط پذيرايي داشته باشد: اصلي ترين دليل اين است که به هر حال ذهن انسان پس از چند ساعت کار فکري و صحبت کردن، نياز به انرژي دارد، ضمن آنکه خوردن و آشاميدن يک طرف، به طرف ديگر فرصت مي دهد تا راحت تر صحبت کند. البته حتي الامکان بهتر است محيط صحبت کردن، به حالت غذاي ناهار و شام نباشد تا بوي غذا و سرخ کردني و غيره، مزاحمتي براي صحبت کردن به وجود نياورد.
جذابيت داشته باشد: مي شود روي دو تخته سنگ هم نشست و صحبت کرد! اما بهتر اين است که محيط صحبت کردن، حداقل جذابيت هاي لازم را داشته باشد تا در اين فرصت صحبت کردن، به طرفين خوش هم بگذرد.
هواي مناسبي داشته باشد: نه آنقدر گرم که فرد عرق کند و نه آن قدر سرد که فرد به لرز بيفتد!

چه لباسي بپوشم؟

شيک بپوشيد: منظور از شيک پوشيدن، به تن کردن لباس پلوخوري و ميهماني عروسي نيست! منظور اين است که لباس بايد برازنده شخصيت شما (و طرف مقابل) باشد، ساده باشد، تناسب رنگ داشته باشد، تميز باشد، صاف يا اتو کشديه باشد، تا حد امکان ست شده باشد و مواردي از اين دست لزومي ندارد که حتمالً لباس تان گران قميت باشد.
با عرف خانواده تان سازگار باشد: بهتر است لباسي را به تن کنيد که به عرف خانواده نزديک است چون به طور غيرمستقيم و ناخودآگاه به طرف مقابل اين قضيه را منتقل مي کنيد که نحوه لباسي پوشيدن درخانواده تان به چه شکل است. بد نيست که سؤالاتي هم درباره نحوه لباس پوشيدن طرف مقابل يا موضوعاتي مثل حجاب در ذهن داشته باشيد تا در موقع مناسب، آنها را مطرح کنيد.
به روحيات خودتان نزديک باشد: وقتي آقا پسري که برون گرا و شوخ مزاح است، يک کت و شلوار سنگين و رنگين بپوشيد و يک پيراهن مردانه سن بالا، آن وقت ديگر ممکن است خيلي «خودش» نباشد! يا اگر دختر خانمي که روحي شادابي ندارد، به عوض مانتو و روسري رنگ شاد و جذاب، رنگ تيره را ترجيح بدهد، ممکن است تصور خوبي از شخصيت خودش به طرف مقابل منتقل نکند. به هر حال لازم است نوع لباس و رنگي که انتخاب مي کنيد، انعکاسي از نگرش دروني شما باشد.
شاد بپوشيد اما جيغ نپوشيد: استفاده از رنگ هاي شاد متعارف اما نه خيلي تند و اصطلاحاً جيغ بايد حتماً مدنظرتان باشد. رنگ هاي خيلي تند، حواس طرف مقابل را از صحبت هايتان پرت مي کند و بيشتر به سمت لباس تان مي کشاند تا حرف هايتان.

آقايان آرايش موي خوبي انتخاب کنند:

چنانچه آرايش مويتان هم غيرمتعارف و غيرمرسوم باشد، باز هم تصور صحيحي از خودتان منتقل نخواهيد کرد. امروزه استفاده از آرايش موهاي عجيب و غريب، خيلي رايج شده است، اگر نوع آرايش مو برايتان مهم است، عيبي ندارد اما حداقل در جلسات اول خيلي احساساتي نشويد که بخواهيد از همان ابتدا، طرف مقابل را تحت تأثير قرار دهيد يا واکنش اش را ببينيد. بهتر است آرايش موهايتان يا لباس هايي که مي پوشيد و با خصوصيات شخصيتي که داريد، سازگار باشد.
چيزهاي اضافه همراه نبريد: بهتر است براي جلسات آشنايي ازدواج، اقلام اضافه اعم ازکيف و دسته کليد و تلفن همراه و خرت و پرت، کمتر همراه داشته باشيد. اينها هم دست و پا گير هستند و هم توجه تان را تا حدودي معطوف به خودشان مي کنند که مثلاً آنها را کجا بگذاريد يا فرامش شان نکنيد.
جواهرات بيش از حد، مطلوب نيست: خصوصاً براي دختر خانم ها، آويزان کردن تمام آنچه که در صندوق جواهرات شان است و يا براي آقا پسرها، انداختن اقلام آراستني که غيرمتعارف است، خوب نيست و تصور مناسبي در ذهن طرف مقابل ايجاد نمي کند. اين قاعده طلايي را فراموش نکنيد: «زيبايي در سادگي و آراستگي است»!

چگونه تأثيرگذارتر باشيم؟

اگر نکاتي را که تاکنون به آنها اشاره شد، رعايت کنيد، تأثير قابل توجهي بر طرف مقابل خواهيد گذاشت اما يک سري مسايل ريزه کاري ديگر هم هست که در اين قضيه به شما کم کمک مي کند:
تلفن همراه را خاموش کنيد: بهتر است تلفن همراه تان را خاموش کنيد يا روي حالت بي صدا يا پيام گير بگذاريد. اگر اين کار را جلوي طرف مقابل انجام دهيد و بگوييد براي تمرکز بيشتر بر صحبت هاي او اين کار را انجام مي دهيد، تأثير خوبي خواهد گذاشت.
فاصله محل نشستن با طرف مقابل را رعايت کنيد: نزديک شدن بيش از حد در محلي که نشسته ايد به سمت طرف مقابل برخلاف تصور، اصلاً احساس خوبي ايجاد نمي کند. با رعايت فاصله مناسب، به طرف مقابل مي فهمانيد که حريم شخصي او و احترام او برايتان چه قدر با ارزش و محفوظ است.
بااحترام صحبت کنيد: از جملات «خواهش مي کنم»، «ببخشيد، خوشحالم که...» و اصلاً جملات مثبت، بيشتر استفاده کنيد. البته نه در حد زياده روي و تعارفات دست و پاگير!
صورت حساب پذيرايي را بپردازيد: اين قضيه، معمولاً براي آقاپسرها صادق است. بهتر است شما سر جمع صورت حساب پذيرايي را پرداخت کنيد. مي توانيد با دادن يک انعام مختصر، وجهه خوبي از دست و دلبازي تان به طرف مقابل نشان دهيد!
اجازه صحبت به طرف مقابل تان هم بدهيد: وقتي سؤالاتي را مي پرسيد يا او به نکته اي اشاره مي کند، دوباره صحبت را به خودتان يا جوابي که خودتان براي آن موضوع داريد، برنگردانيد. با پرسيدن سؤالات بيشتر سعي کنيد تشويق اش کنيد راجع به خودش بيشتر حرف بزند. مثلاً اگر مي پرسيد اهل کجا هستيد و او مي گويد تهران، شما هم بلافاصله نگوييد چه خوب من هم اهل تهرانم! و صحبت را به سوي خودتان بکشايند... بلکه بهتر است مثلاً بپرسيد چند وقت است که در تهران هستيد... يا پدر و مادرتان اهل کجا هستند. به هر حال با همين ترفندهاي ساده مي توانيد طرف مقابل تان را بهتر بشناسيد.
يک هديه همراه ببريد: همراه بردن يک دسته گل، يک کتاب خوب، يک شکلات خوش مزه، يک تابلوي نقاشي زيبا و يا هر هديه ديگري که ماندگار و جذاب باشد (نه لزوماً گران قيمت)، يکي از بهترين راه هاي جلب نظر طرف مقابل و انتقال احساس مثبت به اوست.

چگونه صحبت کنيم؟

در جلسات آشنايي ازدواج، دختر و پسر بايد يک سري اصول را در طرز صحبت کردن شان رعايت کنند تا صحبت هاي شان بسيار تأثيرگذار شود، خصوصاً اگر دفعه اول است که با يکديگر قرار است صحبت کنند:
با لحن آرام صحبت کنيد: لحن صحبت شما در جلسه آشنايي ازدواج، بايد آرام و متين باشد از هيجان زياد و يا بلند صحبت کردن و يا کلام همراه با تحکم و تأکيد بيش از حد، جدا بپرهيزيد چون تأثير خوبي نخواهد داشت.
شمرده صحبت کنيد: تند تند و نجويده صبحت کردن، نشانه بي قراري و استرس و کم توجهي به طرف مقابل است. بايد کاملاً شمرده صحبت کنيد و کلمات را کامل ادا کنيد. اين کار حس اعتماد به نفس و تسلط بر فکر و انديشه و رفتار را به طرف مقابل منعکس مي کند.
صبحت هايتان را از قبل تمرين کنيد: لازم است تعدادي (يا بسياري) از جملاتي را که قصد داريد حتماً بيان کنيد و يا فکر مي کنيد که گفتن آنها ضرورت دارد و يا خالي از لطف نيست، حتماً از قبل تمرين کنيد. اين جملات را بنويسيد و چند بار تکرار کنيد. مي توانيد جلوي آينه بايستيد و به خودتان موقع گفتن اين جملات نگاه کنيد تا حالت بيان تان را هم بهتر متوجه شويد. حتماً به معني جملاتي که مي خواهيد بگوييد، فکر کنيد. شايد که برخي از جملات، معاني دوپهلو يا غيرمعمول داشته باشند که در وهله اول به ذهن نمي رسند ولي وقتي آنها را مي نويسيد و يا چند بار براي خودتان مي خوانيد، متوجه برداشت هاي ديگر از آن جملات مي شويد.
براي صبحت هايتان برنامه ريزي کنيد: مشخص کنيد که در باره چه چيزهايي قرار است صحبت کنيد. روي کاغذ، عنوان يا سر فصل هايتان را بنويسيد. سؤالات احتمالي را هم که به ذهن تان مي رسد و يا بريتان اهمتي دارد، ياداشت کنيد. به هر حال صحبت از ازدواج است... شوخي که نيست! بايد با آمادگي سر جلسه ملاقات برويد!
پر حرفي نکنيد: بايد سعي کنيد حتي الامکان طرف مقابل را بشناسيد نه اينکه با پرحرفي، فرصت حرف زدن را از او بگيريد. نبايد اين طور باشد که او يک دقيقه صحبت کند و شما 10 دقيقه جواب بدهيد! سؤالات تان هم بايد به گونه اي باشد که ابتدا به او امکان بدهد يا تشويق اش کند که بيشتر راجع به خودش و خانواده اش صحبت کند.
زياد از کسب وکار حرف نزنيد: خيلي وقت ها اين اشتباه پيش مي آيد که صحبت راجع به ازدواج، کاملاً تبديل مي شود به سؤالاتي راجع به شغل و مهارت هاي طرف و اينکه چه قدر کار مي کند و در آمدش چه قدر است و اينها. بهتر است از طرح اين دست سؤالات خصوصاً در آشنايي اول، بپرهيزيد. درست است که مسايل شغلي مهم است اما بعضي ريزه کاري ها و موشکافي ها در باره آن، احساس خوبي به طرف مقابل نمي دهد.
به صحبت هاي طرف مقابل اشتياق نشان بدهيد: «گوش دادن فعال» هنري است که خيلي از دخترها و پسرهايي که براي ازدواج با يکديگر صحبت مي کنند بايد با آن آشنا باشند. اين نحوه گوش دادن يعني اينکه شما با چهره و رفتار خود، به طرف مقابل مي فهمانيد که تمام توجه تان به اوست و به علاوه، موقع گوش دادن، توجه تان به کلمات و واژه هاست و صحبت او را قطع نمي کنيد. هر جا هم که جايي برايتان ابهام و مورد سؤال بود، با دقت و در موقع مناسب سؤال کنيد. نگاه کردن به چهره طرف مقابل، به او اين احساس را منتقل مي کند که حرف هايش برايتان جذاب است. البته نگاه کردن مستقيم و خيلي طولاني، نبايد اين احساس را هم به وجود آورد که فقط داريد به چهره اش زل مي زنيد و حرف هايش در درجه دوم اهميا قرار دارند!
دور و برتان را کمتر نگاه کنيد: اگر محيطي که براي صحبت کردن انتخاب کرده ايد، برايتان جديداست، بهتر است همان ابتدا (اگر ضرورت دارد) مختصري راجع به جاذبه هاي آن محيط با هم صحبت کنيد سپس سر اصل مطلب برويد. حواس تان را در وسط بحث، روي زيبايي هايي که دور و برتان روي ديوار و سقف و تابلوها نقش بسته متمرکز نکنيد. ضمن آنکه چشم تان نبايد خيلي اين طرف و آن طرف بچرخد و دور و بر را نگاه کنيد. اين قضيه، به طرف مقابل اين حس را منتقل مي کند که تمرکز نداريد يا دچار استرس هستيد و حواس تان به صحبت ها نيست ضمن آنکه نگاه کردن به دخترها و پسرهاي ديگر و تيپ و قيافه آنها، خيلي وقتها اصلاً تصور خوبي در ذهن نفر مقابل تان ايجاد نمي کند!
زياد شوخي نکنيد: خصوصاً اگر جلسه اول يا جلسات اول آشنايي است و هنوز با خصوصيات طرف مقابل کاملاً آشنا نيستيد، از شوخي و مزاح بي مورد پرهيز کنيد. گفتن لطيفه هاي ساده ممکن است به آرام ودلپذير شدن و يارفع خستگي تان کمک کند اما مطمئن باشيد که اگر حواس تان نباشد و لطيفه و جوکي بگوييد که فراتر از حد متعارف است، آن وقت شخصيت خودتان را ضايع کرده ايد. ممکن است طرف مقابل واکشن مستقيمي نشان ندهد اما مطمئناً يک نمره منفي برايتان منظور خواهد کرد.
از گلايه گويي و نگرش منفي پرهيز کنيد: صحبت از اينکه چرا اين قدرساکتي، چرا حرف نمي زنيد، چرا توي همي، چرا تلفن ها را جواب نمي دي و خلاصه انواع و اقسام گلايه گذاري ها که هيچ وقت هم تمامي ندارد، بايد به زمان هاي ديگر موکول شود. بدترين چيز در جلسات آشنايي ازدواج که طرف مقابل را حسابي به لاک دفاعي مي برد، صحبت از همين نکات منفي است که ديده ايد يا شنيده ايد و حالا ميخواهيد به آنها اشاره کنيد. تا حد امکان بر نکات مثبت و توافق ها تأکيد کنيد. فراموش نکنيد که اختلافات دو نفر، خيلي وقت ها در واقعيت کمتر از چيزي است که در ظاهر و در صحبت ها جلوه مي کند و نبايد از آنها هراس داشته باشيد.
خودتان باشيد: درست است که بازي کردن نقش يک پسر مؤدب و آقا و يا دختر با وقار و متين، در جلسات آشنايي ازدواج يک اصل است اما بهتراست طوري صحبت ها را پيش ببريد که شخصيت واقعي خودتان را به درستي نشان دهيد، يعني در واقع سعي کنيد خودتان باشيد با صفات مثبت تان... نه خداي نکرده صفات منفي!
طرف مقابل را مجبور به صحبت نکنيد: نبايد طرف مقابل را مجبور به صحبت کردن يا ملزم به جواب دادن به برخي سؤالات تان کنيد. لزومي ندارد که در پايان جلسه، پاسخ تمام سؤالاتي که در ذهن داريد، پيدا کرده باشيد. خيلي از موضوعات را مي توان به جلسات بعد يا صحبت هاي روزهاي آينده موکول کرد.
منبع:روزنامه سلامت - ش 229 /س