کم رويي و خجالتي بودن کودکان مشکلي است که بسياري از خانواده ها با آن مواجه هستند و متأسفانه رفتارهاي غلطي که در پاسخ به اين مشکل به کودک داده مي شود نه تنها در رفع آن کمک کننده نمي باشد بلکه باعث پررنگ شدن آن هم مي شود. در اينجا به راهکارهايي بسيار ساده جهت رفع مشکل خجالتي بودن کودکان ارائه مي شود انشاء الله که مفيد است!
1- با او احساس همدردي کنيد. مي توانيد تجربه هاي شخصي خود را که قبلا در اين مورد اتفاق افتاده با او در ميان بگذاريد تا متوجه شود که تنها او نيست که اين مشکل را دارد.
2- به او بياموزيد که تمرين کند تا بيشتر در اجتماع يا جمع هايي که از آن ها مي ترسد يا احساس کم رويي [shyness ] دارد، حضور يابد . البته به اين معني نيست که او را مجبور کنيد؛ زيرا اصرار بيش از حد، خود باعث ايجاد اضطراب مي شود. در ضمن بهتر است خودتان هم همراه او در اين جمع حضور داشته باشيد.
3- به حرف هايش با دقت فراوان گوش کنيد.
4- اجازه ندهيد که کودکتان پشت لقب هايي مثل خجالتي پنهان شود. از اينکه کودکتان با توسل به اينکه خجالتي است، کارهايي را که برايش ضروري است مثل مدرسه رفتن را انجام ندهد، جلوگيري کنيد. به او بگوييد احساس ناراحتي اش را درک مي کنيد؛ اما چون مدرسه رفتن ضروري است، بايد بپذيرد که به مدرسه برود؛ البته مي توان در اين مقطع مدرسه اش را عوض کند.
5- هرگز به کودک برچسب هايي مثل خجالتي، بي عرضه، بي دست و پا و به درد هيچ کاري نمي خوري را نزنيد.
6- در منزل خود براي او مهماني بگيريد و کودکان ديگر را دعوت کنيد.
7- توجه داشته باشيد که نياز فرزندان به تنهايي و گاهي اوقات تنها بودن را با کم رويي و خجالتي بودن اشتباه نگيريد.
8- اگر بعد از طي سال هاي کودکي، هنوز داراي کم رويي منجر به شرکت نکردن در اجتماع است از مشاور کمک بگيريد.
9- گوشزد کردن توانايي ها و نقاط مثبت کودک سبب مي شود که احساس آرامش و توانايي کند و بهتر بتواند در خود ايجاد تغييرات مثبت نمايد.
10- هنر درماني، در از ميان برداشتن کم رويي بسيار مؤثر است. شرکت در کارهاي نمايشي، ورزشي و ي فعاليت هاي اجتماعي بسيار موثر هستند.
11- به کودکتان بياموزيد که از شکست هراسي نداشته باشد، چرا که مي توان از آن درس هاي خوبي گرفت.
12- توجه تان به کودک عادي باشد، از رفتار و حرکات او ، بيش از حد مراقبت نکنيد.
13- وقتي کودک شما احساس مي کند که تمايل و يا آمادگي لازم را ندارد، هرگز او را وادار نکنيد که در برابر ديگران کارهاي مهمي مثل روي صحنه رفتن، شعر خواندن و يا نواختن موسيقي را انجام دهد.
14- هرگز کودکتان را با ديگران مقايسه نکنيد.
15- به اظهارنظرهاي کارشناسانه ديگران توجه نکنيد مگر اينکه در آن مورد خاص، تخصص و تحصيلات داشته باشيد.
16- از افراد منفي باف و نااميد دوري کنيد.
17- به کودک بياموزيد که کودکان درون گرا (مثل او) و برون گرا، هر دو خوبي هايي دارند؛ به طوري کامل در اختيار اوست که چه نوع رفتاري را بپذيريد. وقتي او قدرت انتخاب داشته باشد، برخي رفتارهاي ناشايست را انجام نخواهد داد.
18- به کودک بياموزيد که وقتي بزرگترها از او سوال مي کنند و او تمايل به حرف زدن ندارد، خيلي با ادب بگوييد که در حال حاضر علاقه اي به جواب دادن ندارد و بعدا پاسخ خواهد داد.
منبع: ماهنامه تخصصي در زمينه پزشکي و پيراپزشکي ، دنياي سلامت شماره 32
/س