نويسنده: باقر شريف قرشي
باسمه تعالي
امام حسين عليه‏السلام در روز طف، کرامت انسانيّت را ساخت که هر انساني بدان مي‏بالد. همين او را بس که وي به تنهايي، در تاريخ اين دنيا، در راه آنچه ضميرش از گسترش حق و عدالت ميان مردم مي‏پذيرد، والاترين فداکاريها را تقديم نمود.
نمونه‏هاي فداکاري که امام براي به پا کردن زندگي شرافتمندانه در اسلام، تقديم کرد، حيرت‏آفرين و شگفتي‏زا بود؛ زيرا وجدان جهان در برابرش به لرزه درآمد و اثري عميق از اندوه در درون دلها باقي گذاشت و حتي در دل کم احساس‏ترين انسانها، مؤثّر واقع شد.
مطلب مهمّي که مسأله‏ي حضرت حسين به آن ممتاز گرديد، پايداري اعجاب‏انگيز آن حضرت در برابر حوادث هولناک مي‏باشد؛ زيرا امام با صبري بي‏کران مسلّح بوده و آنگونه که مورخان مي‏گويند، محنتهاي کوبنده را که پي‏درپي به سوي آن حضرت روي مي‏آوردند، با رضايت و تسليم در برابر امر خدا،استقبال مي‏نمود، بدون اينکه هيچگونه نشانه‏اي از نشانه‏هاي ضعف و درماندگي بر او ظاهر شود و هرگاه فاجعه‏اي صبرشکن بر او وارد مي‏شد، لبانش به سخن ايمان عميقي که از برجسته‏ترين ذاتيات آن حضرت گرديد، باز مي‏شدند و مي‏گفت:
«هوَّنَ ما نزل بي انّه بعين اللَّه...؛ بودن در ديد خداوند، آنچه بر من وارد شده است را آسان کرده است»...
اين ايمان، همان راز اعجاز و سرّ جاودانگي در کار حسين است که با نمونه‏هاي والايش مدرسه‏اي براي نسلها باقي مي‏ماند تا راه را براي آنها روشن کند و عطيه‏اش را فراوان گرداند،، در حالي که همچنان سخاوتمندانه، سرچشمه‏هاي خير و اصلاح را جوشان سازد تا آنگاه که خداوند، زمين و آنچه را که بر آن است، وارث شود.
متن کتاب "زندگاني حضرت امام حسين (جلد 3)"
/س