اميد و آرزو در گفتار بزرگان
-(8 Body)
|
اميد و آرزو در گفتار بزرگان
Visitor
667
Category:
دنياي فن آوري
- طعم زندگي جز به اميد و آرزو نيست و اميد، بهترين توشهى مسافر است. - اميد ما در ايمان است. -اين جملهى کوتاه، حاوي تمامي نصايح است: اميدوار باش! اميد در زندگاني همان قدر اهميت دارد که بال براي پرندگان. - مردم بينوا و تيره بخت، درماني جز اميد ندارند. - يگانه تسکين دهندهى آرزوهاي طلايي دو چيز است: صبر و اميد. - شخص شجاع و يا تصميم، هر وقت به مانع و مخالفتي برخورد، هرگز نا اميد و مأيوس نمي شود و از تصميم خود منصرف نمي گردد. - دنيا با اميد برپاست و آدمي به اميد، زنده است. - در ژرفاي اميدها و آرزوها، شناخت خاموش و بي صداي شما با تکيه بر زندگي ايستاده است و قلب هاي - شما، همچون بذرها که در زير انبوه برف و يخ نيز خواب بهار را مي بينند، به رؤياهاي بهاران خويش چشم دوخته اند. - مأيوس مباش؛ چون ممکن است آخرين کليدي که در جيب داري، قفل را بگشايد. انسان، در عين نوميدي، اميدوار است. - اميد، مانند قلابي است که هرچيز را به سوي ما تواند کشيد. - آن کس که اميد را از دست مي دهد، خيلي چيزها را از دست داده است. - اگر روزگاري شأن و مقاومت پايين آمد، نااميد مشو؛ چون آفتاب، هر روز هنگام غروب، پايين مي رود تا بامداد روز ديگر، بالا بيايد. - اميد، نصف خوش بختي است. - چون زندگي ما درياست، اميد، به لنگرگاهي تشبيه شده است که در مواقع توفاني بدان پناه مي بريم تا بتوانيم به روي پاي خود بايستيم. - حيات بي اميد، همدوش و هم سفر ممات است. - راه زندگي پر از موانع و مشکلات است؛ تنها کسي مي تواند از اين راه پرخطر عبور کند که روحش از اميد، لبريز باشد و نوميدي در وي نفوذ نکند. - عاملي که اين گونه زندگي را بر ما غم انگيز ساخته، پيري و پايان لذت ها نيست، بلکه قطع اميد است. - متانت، ريشهى اميد است و اميد، کليد کاميابي. - آدمي وقتي پير مي شود که آرزوهاي خود را از دست داده باشد و ديگر چيزي نداشته باشد که چونان آرزو بدان بينديشد. - تنها آن گونه اميدي بر آستانهى پيروزي است که مردمان را به عمل برانگيزد. تمامي جنبش هاي پيروز مردمي، اميدهاي بلندمدت مخصوص به خود داشته اند. منبع: مجله ي حديث زندگي /خ
|
|
|