26 خرداد 1388 / 22 جمادي الثاني 1430 / 16 ژوئن 2009

1) 26 خرداد سال 1344 هجري شمسي : محمد بخارايي ، صادق اماني ، صفارهرندي و مرتضي نيك نژاد از اعضاي هيئت مؤتلفه اسلامي به شهادت رسيدند. اين چهارتن از فرزندان شجاع و برومند اسلام در راه پاسداري از ارزشهاي متعالي اسلام جان خويش را فدا كردند . پس از قيام خونين 15 خرداد و كشتار بي رحمانه مردم مسلمان از سوي عوامل مزدور آمريكا و رژيم سفاك پهلوي مجاهدان و مبارزان جبهه توحيد بيش از پيش بر ضرورت يك حركت انقلابي عليه جباران رژيم آمريكايي شاه تأكيد كردند و بر اين اساس هسته هاي اوليه يك گروه مبارز به نام هيئت هاي مؤتلفه اسلامي را بنيان نهادند. از اقدامات مهم اين گروه اسلامي اعدام انقلابي حسينعلي منصور عامل اجراي كاپيتولاسيون بود و جرم اين جان باختگان مكتب امام حسين(ع) و نهضت امام خميني(ره) آن بود كه به عمر ننگين منصور مهره سرسپرده شاه و شيطان بزرگ خاتمه دادند . منصور از اسفند ماه سال 1342 شمسي تا بهمن ماه سال 1343 نخست وزير ايران بود .او حزب ايران نوين را داير كرد وقانون ننگين كاپيتولاسيون را به مجلس برد. همچنين مجري طرح تبعيد حضرت امام (ره) در سال 1343 شمسي، بود. به همين دليل در روز اول بهمن ماه سال 1343در مقابل مجلس شوراي ملي مورد هدف گلوله انقلابي مسلمان محمد بخارايي قرار گرفت و به هلاكت رسيد. انجام اين طرح را شاخه اجرايي هيئت مؤتلفه اسلامي به عهده گرفت.

2) رحلت مرجع عاليقدر آيت الله العظمي محمد فاضل لنکراني (رحمه الله عليه)

3) رحلت عالم ديني و فقيه اصولي آيت‏اللَّه "ميرزا مصطفي مجتهد تبريزي" (1298ش): آيت‏اللَّه ميرزا مصطفي مجتهد تبريزي در سال 1258ش (1297ق) در خانداني عالم در تبريز به دنيا آمد. وي دروس مقدمات و فقه و اصول را در زادگاهش و در محضر پدر و استادان ديگر فرا گرفت و پس از آن رهسپار نجف گرديد. آيت‏اللَّه مجتهد تبريزي در نجف در محضر عالمان نامداري همچون آخوند ملامحمد كاظم خراساني، شيخ الشريعه اصفهاني، سيدمحمدكاظم يزدي، ميرزا ابوالقاسم اردوبادي و محقق نهاوندي و ديگران حاضر شد و پس از سالياني به عالمي برجسته و فاضلي فرهيخته تبديل گرديد. وي با نشان دادن استعداد فوق‏العاده خويش، در بين بيش از هزار نفر از شاگردان فقه و اصول آخوند خراساني، نظرِ شريف استاد را به خود جلب كرد و مورد عنايت خاص آخوند قرار گرفت. او همچنين در اين مدت علاوه بر فقه و اصول، در نجوم، رياضيات و شعر و ادب به مدارج بالايي دست يافت. آيت‏اللَّه مجتهد پس از چندي راهي مكه منوره گرديد كه در اثناي سفر به بيماري دچار گرديد و در اواخر عمر به بيماري فلج مبتلا شد. وي در طول حيات علمي خويش از تاليف نيز باز نماند و آثار گرانبهايي به يادگار نهاد كه اُرجوزه در عروض و قافيه، حاشيه بر كفايةُالاصول و حاشيه بر لسانُ الخواص، از آن جمله‏اند. اين فقيه جليل سرانجام در بيست و ششم خرداد 1298ش برابر با نيمه رمضان 1337 ق در چهل سالگي در تبريز به لقاءاللَّه رسيد و در نجف اشرف به خاك سپرده شد.

4) عضويت ايران در سازمان خوار و بار جهاني (1336 ش)

5) شهادت مجاهدان مؤتلفه اسلامي، عاملين اعدام انقلابي "حسنعلي منصور" (1344ش): پس از حادثه فيضيه و قيام خونين 15 خرداد 1342، عده‏اي از متدينين و چهره‏هاي موجّه بازار تهران به اين نتيجه رسيدند كه مبارزه سياسي با رژيم شاه بي فايده است و بايد فكري براي براندازي آن كرد و تنها راه آن نيز اقدام مسلحانه عليه رژيم و عناصر اصلي آن است. لذا تعدادي از اين افراد شامل حاج صادق اماني، حاج مهدي عراقي، حبيب اللَّه عسكر اولادي، عباس مدرسي فرد، احمد شهاب، صادق اسلامي و سيد اسداللَّه لاجوردي و... دست به تركيب و تلفيق شش هيئت مذهبي مهم و داراي گرايش سياسي از ميان هيئت‏هاي عزاداري سنّتي تهران زدند كه نتيجه آن، پديد آمدن سازمان يا گروه "هيئت‏هاي مؤتلفه اسلامي" با مشي مسلحانه بود. اكثر اعضاي اين هيئت‏ها از مقلدان حضرت امام خميني(ره) و وجه مشترك آنان، پذيرش اسلام به عنوان يك ايدلوژي سياسي و رهبري و مرجعيت امام خميني(ره) بود. پس از مدتي جمعيت مؤتلفه اسلامي، قصد آغاز مبارزه مسلحانه عليه رژيم پهلوي را داشتند كه در ابتدا امام آن را نهي نمودند. تا اين كه حضرت امام به تركيه تبعيد شدند و ياران مؤتلفه، پس از كسب اجازه از آيت‏اللَّه مرتضي مطهري و اذن آيت‏اللَّه العظمي سيد محمد هادي ميلاني، تصميم به ترورِ انقلابي حسنعلي منصور نخست وزير سپرده شاه گرفتند. حسنعلي منصور كسي بود كه براي تصويب و اجراي قانون ننگين كاپيتولاسيون تلاش زيادي از خود نشان داد و فرياد حق‏خواهي امام خميني(ره) در اعتراض به اين قانون را با تبعيد آن حضرت به تركيه پاسخ گفت. با اعدام انقلابي منصور در اول بهمن 1343، شهيد محمد بخارايي عاملِ اعدام منصور به دست مأموران ساواك افتاد و سپس ديگر يارانش نيز دستگير شدند. پس از مدتي، رژيم پهلوي در يك دادگاه فرمايشي اعضاي اين گروه را به اعدام و زندان طولاني مدت محكوم كرد. به طوري كه برخي از آنان تا پيروزي انقلاب اسلامي در زندان ماندند و در بين زندانيان سياسي به قَتَله (كشندگان) منصور معروف بودند. شهيد صادق اماني در دادگاه دلاورانه از خود و راهي كه در پيش گرفته بود دفاع كرد و با اشاره به حوادث خونين 15 خرداد 42 گفت: ما با بررسي اوضاع به اين نتيجه رسيديم كه پاسخ به اين مسأله از لوله تفنگ مي‏تواند خارج شود. سرانجام در سحرگاه 26 خرداد 1344 ش، حاج صادق اماني، محمد بخارايي، مرتضي نيك‏نژاد و رضا صفارهرندي اين چهار فرزند شجاع و برومند اسلام، در راه پاسداري از ارزش‏هاي متعالي اسلام و در مسير پربركت نهضت امام خميني(ره) جهت برپايي حكومت اسلامي در ايران، عاشقانه شربت شهادت نوشيدند و به لقاءاللَّه نائل آمدند.

6) آزاد شدن منطقه "دهلاويه" از لوث وجود مزدوران بعثي عراق (1360ش): شهيد چمران به عنوان فرمانده ستاد جنگ‏هاي نامنظم كه از ركود حاكم بر جبهه‏ها به سبب وجود پاره‏اي از خيانت‏ها و كارشكني‏هاي بني صدر و وابستگانش به شدت رنج مي‏بُرد، درصدد تحرك بخشيدن به جبهه‏ها و عملياتي كردن نيروها بود. وي پس از عزل بني‏صدر از رياست جمهوري، طرح حمله به ارتفاعات اللَّه اكبر و بستان را ريخت و تصميم گرفت تا ارتباط شمالي و جنوبي نيروهاي دشمن را قطع كند. چون در اين حمله، امكان آزادي بستان فراهم نشد، لذا شهيد چمران، طرح آزادسازي دهلاويه را بررسي كرد. فتح دهلاويه در نوع خود عملي جسورانه، خطرناك و غرورآفرين بود. براي اين كار، نيروهاي مؤمن ستاد جنگ‏هاي نامنظم با نصب پل بر روي رودخانه كرخه و عبور از آن، به دشمن بعثي حمله برده و منطقه دهلاويه را آزاد كردند. اين عمليات، اولين پيروزي بعد از عزل بني صدر بود كه طليعه پيروزي‏هاي ديگر به حساب آمد و باعث شادي مردم مسلمان ايران گرديد.

7) 22جمادي الثاني سال 391 هجري قمري: « ابن حجّاج» شاعر شيعه مذهب در قريه نيل در بغداد درگذشت. ابن حجّاج از ديوانسالاران آل بويه بود اما سرانجام كار ديواني را رها كرد و به شاعري روي آورد زيراشاعري گرايش و علاقه قلبي او بود. . ابن حجّاج در اين دوره از زندگي خود با مهّلبي شاعر توانا و وزير معزّاّلدوله ديلمي دوستي و معاشرت كرد. ابن حجّاج از سال 362هجري قمري محتسب بغداد شداما پس از چند سال بار ديگر به شعر روي آورد و از مشاغل اجتماعي دوري جست . آنچه در شعر ابن حجّاج جلب نظر ميكند شمار بسياري از واژه هاي غير عربي به ويژه واژه هاي فارسي است . ابن حجّاج لغت هايي را از دورترين زمان يا از آغاز اسلام كه در شعر عربي رايج بوده همچنين لغاتي كه در سده اول به تدريج به عربي راه يافتند و بالاخره واژه هائي از زبانهاي عاميانه بغداديان و ايرانيان را در شعر خود وام گرفته است . از ابن حجّاج ديوان شعري در 10 جلد باقيست.

8) درگذشت "ابوبكر ابي‏قحافه" خليفه‏ي اول مسلمانان(13 ق): هنوز جسد مطهر پيامبر اكرم(ص) رابه خاك نسپرده بودند كه بر سر جانشيني او بين اصحاب اختلاف افتاد. ايشان در محلي به نام "سقيفه‏ي بني‏ساعده" گرد آمده و درباره‏ي جانشيني رسول خدا به گفت‏وگو پرداختند. سرانجام آن افراد، علي‏رغم آن همه تأكيد و سفارشي كه پيامبر اسلام(ص) درباره‏ي وصايت و جانشيني امام علي(ع) بيان كرده بود، با ابوبكر بن ابي قحافه كه از ياران قديمي پيامبر(ص) و پدر همسر رسول خدا بود، بيعت كردند. از آن پس او را به خلافت انتخاب كرده و به وي، لقب خليفه‏ي رسول اللَّه يعني جانشين رسول خدا دادند. پس از به خلافت رسيدن ابوبكر، وي به فكر گسترش اسلام و لشكركشي به خارج از سرزمين اسلامي افتاد. در جنگ‏هاي اين دوره، سربازان اسلام بر نيروهاي روم و ايران غلبه كرده و مناطق زيادي را به تصرف خود درآوردند. ابوبكر بن ابي قحافه سرانجام پس از حدود 2 سال و 4 ماه خلافت و پس از پانزده روز بيماري، در سن 63 سالگي درگذشت و عمر بن الخطاب را به خلافت پس از خود تعيين نمود. به ابوبكر و عمر و عثمان و امام علي(ع) كه پس از پيامبر به خلافت رسيدند، خلفاي راشدين يعني جانشينان پيغمبر مي‏گويند.

9) پذيرش دين مسيح(ع) توسط امپراتور روم و پايان كشتار 300 ساله مسيحيان (313م)

10) تولد "كلاوس اسلوتر" هنرمند معروف فرانسوي (1347م): كلاوس (كلوس) اسلوتر هنرمند فرانسوي در 16 ژوئن 1347م در اين كشور به دنيا آمد. در زمان وي هنر حجاري و مجسمه‏سازي به مرتبه‏اي از كمال رسيده بود. از مشخصه‏هاي اصلي تنديس‏گري در آن عصر، غلبه روح ديني در اين آثارمي باشد. اسلوتر نيز كه از جواني در اين رشته به مقام استادي رسيده بود، از سال 1368م وارد دربار فرمان‏روايانِ هلند شد و حدود 40 سال به اين هنر و عرضه آثاري متعدد و متنوع پرداخت. اسلوتر در يكي از آثار معروف خود مجسمه تمام قد 6 نفر از پيامبران عهد عتيق از جمله حضرت موسي(ع)، دانيال نبي(ع) و اشعياي نبي(ع) را ساخت كه دور تا دور پايه‏اي ايستاده بودند. پيكره‏هاي مزبور از لحاظ مشاهده، بازنمايى دقيق كليات و جزئيات از واقعي‏ترين پيكره‏ها نيز برتر است. اين مجسمه‏ها كه به اندازه طبيعي ساخته شده‏اند در ميان رداهاي سنگين و پرچين، كه از مختصات هنر اسلوتد مي‏باشد، پيچيده شده‏اند. اسلوتر در اين اثر بديع خود توانسته است سطوح اندام‏هاي آنها را به صورت واقعي بنماياند. اين اثر به عنوان نمونه‏اي شگرف از واقع‏گرايي تلقي شده است. كلاوس اسلوتر تا سال 1404م در دربار به فعاليت اشتغال داشت و دو سال بعد از آن در 2 مارس 1406م در سن 59 سالگي درگذشت.

11) كشف سرزمين آرژانتين توسط دريانوردان اسپانيا (1515م)

12) آغاز بمباران هوايي شهرهاي ژاپن توسط امريكا در جريان جنگ جهاني دوم (1944م): در جريان جنگ جهاني دوم، نيروي هوايى امريكا در 16 ژوئن 1944م، حمله به شهرهاي ژاپن را با بمباران شهر فوكولا در جنوب ژاپن آغاز كرد. اين بمباران‏ها به منظور وادار نمودن توكيو به تسليم شدن انجام مي‏شد. در جريان حمله‏هاي هواپيماهاي امريكايي به شهرهاي ژاپن، ده‏ها هزار تن از غير نظاميان اين كشور كشته و كارخانه‏ها و مزارع آن نابود شدند. اين حملات، در نهايت، با بمباران هسته‏اي دو شهر ناكازاكي و هيروشيما در ماه اوت 1945 و تسليم ژاپن، خاتمه يافت.

13) پرواز "والنتينا ترشكوا" نخستين زن كيهان‏نورد به فضا (1963م): در 16 ژوئن 1963م والنتينا ترشكوا اولين زن فضانورد جهان از شوروي، پرواز فضايى خود را با سفينه‏اي به نام وستوك 6 آغاز نمود. او زماني در مدار زمين قرار گرفت كه بيكوفسكي، فضانورد ديگر شوروي، مشغول گردش به دور كره زمين بود. والنتينا ترشكوا كه دو سال بعد از پرواز يوري گاگارين اولين مرد فضانورد جهان به فضا رفت، در مدت 70 ساعت و 50 دقيقه، چهل و هشت بار كره زمين را دور زد.

14) آغاز قيام "سووتو" عليه نژادپرستان افريقاي جنوبي (1976م): كشور افريقاي جنوبي در دوران حاكميت نژادپرستان، داراي قوانين ضد بشري و خلاف عقل بود. نتيجه اين وضعيت، پيدايش تنفر، وحشت و حقارت در ميان جامعه‏اي بود كه 20 درصد سفيد پوست بر اكثريت سياه پوست حاكميت داشتند و تمامي قدرت، ثروت، حقوق و مزاياي اجتماعي را در اختيار گرفته بودند. هم‏چنين قانون آپارتايْدْ يا جدايى نژادها روز به روز گسترده‏تر مي‏شد. در افريقاي جنوبي، محصلين سياه پوست، خواندن و نوشتن را به زبان مادري خود فرا مي‏گرفتند و در دوره متوسطه، يكي از دو زبان رسمي انگليسي يا افريقايى انتخاب مي‏شد. در ابتداي سال تحصيلي 1976م، مؤسسات تحصيلي، بخشنامه‏اي دريافت كردند كه براساس آن بايد زبان رسمي مصوب 1974م كه زبان افريقايى و محلي بود تدريس مي‏گرديد. از آنجا كه سياهپوستان زبان انگليسي را انتخاب كرده بودند. اين مسئله خشم دولت نژادپرست را برانگيخت و از طرف ديگر نوعي رقابت نامحسوس بين سياهان بومي و اقليت سفيدپوست به وجود آمده بود. هم‏چنين دستورالعمل صادره، به پايين آمدن سطح آموزشي محصلين سياه‏پوست منجر مي‏گرديد. از اين رو، اعتراضاتي از طرف جامعه معلمين و مديران مدارس آغاز گرديد و سپس به جامعه دانش‏آموزي كشيده شد. تا اينكه در 16 ژوئن 1976م هزاران دانش‏آموز در خيابان‏هاي سووتو از شهرهاي اطراف دست به راهپيمايى زدند. اما اين تظاهرات باتيراندازي پليس به آشوب كشيده شد و طي روزهاي بعد، صدها نفر كشته و زخمي شدند. با اين حال، گروه‏هاي ضدنژادپرستي، در سال‏هاي پاياني عمر رژيم آپارتايد، هر سال در ماه ژوئن، ياد كشته شدگان سووتو را كه عمدتاً دانش‏آموز بودند، گرامي مي‏دارند.

/خ