27 خرداد 1388 / 23 جمادي الثاني 1430 / 17 ژوئن 2009

1) 27 خرداد سال 1358 هجري شمسي : به فرمان امام خميني(ره) جهاد سازندگي تشكيل شد. اين نهاد به مشابه حركتي جوشيده ازبطن انقلاب اسلامي و برخاسته از تفكر و ايدوئولوژي اسلامي بود. در پي صدور اين فرمان از سوي حضرت امام(ره) جهادگران مخلص و پرتلاش تمام توان و قابليت هاي خود را در مسير اين هدف عظيم قرار دادند. بدين ترتيب حركتي نوين و سازنده در جهت بهبود وضعيت اقتصادي و اجتماعي روستاها و مناطق عشايري ايجاد شد. حضرت امام خميني در بخشي از پيامشان به مناسبت تأسيس جهادسازندگي فرمودند: ”ان شاء الله خداوند به همه ملت و به همه كساني كه در اين راه تشريك مساعي مي كنند و اين وظيفه اخلاقي ـ شرعي را ادا مي كنند توفيق عنايت كند. همه موفق باشند كه در اين جهاد شركت كنند و اين خرابه ها را بسازند و برادران خودشان را كمك كنند كه شايد هيچ عبادتي بالاتر از اين عبادت نباشد...“

2) درگيري مردم با مأموران در جريان رأي اعتماد مجلس به عبدالحسين هژير (1327 ش)
پس از سقوط دولت ابراهيم حكيمي، دربار كوشش مي‏كرد يكي ديگر از ايادي خود را كه مورد توجه سياست انگليس نيز باشد به عنوان نخست وزير به ملت تحميل كند و عبدالحسين هژير، وزير دارايي احمد قوام براي اين سِمَت نامزد شد. اما مخالفت آيت‏اللَّه كاشاني به عنوان پيشواي مذهبي مردم، مانع اين امر گرديد. چرا كه ايشان با افشاگري عليه دولت‏هاي پس از شهريور 1320، آنها را با شكست روبه رو كرده بود. در اين ميان، مأموران سعي داشتند با تهديد و ارعاب مردم را به سكوت بكشانند. روزي كه قرار بود، هژير كابينه خود را به مجلس معرفي كند، جمع كثيري از مردم در منزل آيت‏اللَّه كاشاني اجتماع كردند و به طرف مجلس به حركت درآمدند. اين تظاهرات به صورت يك راهپيمايي از منزل كاشاني به سوي مجلس شكل گرفت. هنگامي كه آنان نزديك مجلس رسيدند ناگهان صداي گلوله‏ها بلند شد. زد و خورد مأموران با مردم آغاز گرديد و جمعي نيز مجروح و مقتول شدند. با اين شكل، هژير در مجلس حاضر شد و رأي اعتماد گرفت. حادثه اين روز با عكس العمل شديد مردم مواجه گرديد و مبارزه عليه هژير را توده‏هاي مردم به رهبري كاشاني به دست گرفتند. نخست‏وزيري هژير و واقعه 27 خرداد 1327، پيكار ملت مسلمان ايران را در مقابله با نظام ديكتاتوري وابسته به استعمار انگلستان از حالت دفاعي و تبليغاتي به حالت تهاجمي متحول كرد و دولت هژير در برابر اين اعتراضات بيش از يكصد روز تابِ تحمل نياورد.

3) تأسيس دانشگاه آزاد اسلامي (1361 ش)
ايده تاسيس دانشگاه آزاد اسلامي ابتدا در جامعه اسلامي دانشگاهيان مطرح شد و به دنبال آن آقاي هاشمي رفسنجاني رييس وقت مجلس شوراي اسلامي با طرح اين مطلب در شوراي اقتصاد، نظر مساعد شورا را تامين نمود. اين مسأله با حضرت امام خميني(ره) نيز مطرح شد و معظم‏له از اين پيشنهاد استقبال نموده و مبلغي را بدين منظور اهدا كردند. پس از تدوين اساسنامه مقدماتي دانشگاه آزاد اسلامي، آقاي هاشمي رفسنجاني در آخرين جمعه ارديبهشت سال 1361 موجوديت اين دانشگاه را اعلام كرد. سرانجام دانشگاه آزاد اسلامي در 27 خرداد 1361 به طور رسمي تاسيس شد و پس از گذراندن مراحل مقدماتي، آماده پذيرش دانشجو در اواخر آن سال شد. بدين ترتيب كه در اسفند ماه 1361، اولين آزمون دانشگاه آزاد اسلامي در 10 شهر كشور و با حضور 30 هزار شركت كننده برگزار شد كه از اين ميان، 3000 نفر انتخاب و مشغول تحصيل شدند. اساسنامه مصوب سال 1361 تا دي ماه 1364 به تنهايي مبناي كار و حركت دانشگاه بود ولي بعدها اساسنامه جديدي با عنوان قانون تأييد رشته‏هاي دانشگاهي آزاد اسلامي در دهم تيرماه 1369 به تصويب هيئت وزيران رسيد كه به موجب آن، نحوه همكاري استادان و محققان دانشگاه‏ها و پژوهشگاه‏هاي دولتي با اين دانشگاه و همچنين طرز استفاده دانشجويان دانشگاه آزاد اسلامي از آزمايشگاه‏ها، بيمارستان‏ها، كتابخانه‏ها و كارگاه‏ها و فضاي آموزشي مؤسسات آموزش عالي دولتي مشخص شد.

4) عمليات نامنظم فتح 6 در شمال اربيل عراق، توسط سپاه (1366ش)

5) عمليات نصر 3 در دهلران توسط ارتش (1366 ش)

6) آغاز به كار نخستين نمايشگاه بين‏المللي ارتباطات در تهران (1369ش)

7) روز جهاني بيابان زدايي : پيشروي بيابانها، فروسائي زمين در نواحي خشك، نيمه خشك و مناطق نيمه مرطوب را دربرمي گيرد و عوامل دخيل در پيدايش آن در وهله اول فعاليتهاي انساني و تغييرات آب و هوا مي باشد. شايان ذكر است كه پيشروي بيابانها به مفهوم توسعه بيابانهاي از پيش موجود نيست. اين فرآيند در حقيقت به اين دليل رخ مي دهد كه اكوسيستمهاي نواحي خشك كه بيش از يك سوم كره زمين را در بر مي گيرند شديداً در معرض استفاده بيش از حد و عدم بهره برداري صحيح از زمين قرار دارند. فقر، عدم ثبات سياسي، جنگل زدايي و تخريب جنگلها، چراي بيش از حد دامها و روشهاي نامناسب و نادرست آبياري همگي مي تواند به كاهش ميزان حاصلخيزي زمين بيانجامد. پيشروي و توسعه بيابانها زندگي بيش از 250 ميليون نفر را در سراسر جهان مستقيماً تحت تاثير قرار داده و در عين حال زندگي قريب يك ميليون نفر را در بيش از صد كشور به مخاطره مي اندازد، مردمي كه اكثراً در فقيرترين، محرومترين و ضعيفترين كشورها به لحاظ مسائل سياسي به سر مي برند. 17 ژوئن به عنوان روز جهاني بيابان زدايي در سراسر جهان نام گذاري شده است و اين روز در کشورهاي مختلف گرامي داشته مي شود.

8) 23جمادي الثاني سال 207هجري قمري: « طاهرذواليَمينِين» از پشتيبانان مأمون عباسي به دستور مأمون در مرو مسموم و كشته شد. طاهربه هنگام درگيري امين و مامون برسركسب مقام خلافت؛ امين را كشت وسرش را براي مأمون به خراسان فرستاد. طاهرظاهرادر دربار مأمون از احترامي بسيار برخوردار بود اما درواقع مأمون كينه او رابه علت كشتن برادرش در دل داشت . طاهرپس ازآگاهي از رنجش مأمون براي دوري از خليفه ، ازمأمون حكومت خراسان را تقاضا و مامون هم پذيرفت ولي طاهر روزي به هنگام خواندن خطبه در مقام حكمراني خراسان ؛ نام خليفه رااز خطبه انداخت و بدين ترتيب استقلال خراسان را از دولت عباسي اعلام كرد . مأمون پس از اين ماجرا دستورقتل طاهر را صادر كرد.

9) رحلت فقيه فرزانه آيت‏اللَّه "ملاحبيب‏اللَّه كاشاني" عالم رباني و دانشمند كامل(1340 ق)
ميرزا حبيب اللَّه شريف كاشاني در سال 1262 ق در كاشان به دنيا آمد. در كودكي پدر را از دست داد و زير نظر آيت اللَّه سيدحسين كاشاني به تحصيل علوم حوزوي همت گماشت. در پرتو اين تلاش پيگير، در شانزده سالگي گواهي نقل روايت و در هجده سالگي گواهي اجتهاد دريافت نمود. ميرزا حبيب اللَّه در سال‏هاي بعد به تهران رفت و در محضر درس شيخ محمد اصفهاني، ملاهادي مدرس تهراني، ملاعبدالهادي تهراني و حاج ميرزا ابوالقاسم تهراني كلانتر استفاده‏ي وافر برد. در 1281 ق جهت حضور در درس شيخ مرتضي انصاري راهي عراق شد، اما ورود او به كربلا با رحلت آن استاد يگانه همزمان گرديد. پس از چند سال توقف در عتبات، به زادگاه خود، كاشان، بازگشت و به تاليف، تدوين و تكميل تحقيقات خود پرداخت. ميرزاي كاشاني همزمان در مسند عظيم مرجعيت، به انجام وظايف شرعي خويش اشتغال داشت و به ارشاد و هدايت مردم مشغول بود. از ويژگي‏هاي برجسته‏ي ميرزاي كاشاني، تنوع تاليفات و فزوني آن‏هاست. آثار وي را تا سيصد جلد كتاب و رساله نوشته‏اند، اما تنها حدود دويست جلدِ آن‏ها شناخته شده است. مُنْتَقِدُ المَنافِع في شرحِ المُختَصَر النّافع به عنوان دائرةُالمعارف فقه شيعه، منظومةٌ في الفقه و ده‏ها اثر ديگر از اوست. سرانجام اين عالم كبير و محقق دقيق در 78 سالگي در كاشان دارفاني را وداع گفت و در آن شهر به خاك سپرده شد.

10) وفات آيت‏اللَّه "سيدهاشم نجف آبادي ميردامادي" (1380 ق)

11) 17ژوئن سال 1945ميلادي : سران كشورهاي انگليس ، آمريكا و شوروي سابق كنفراس پوتسدام را در شهري به همين نام در آلمان تشكيل دادند . در اين كنفرانس وزيران خارجه اين كشورها معاهده پوتسدام را منعقد كردند كه در آن اختياراتي به شوراي نظارت متفقين و فرماندهي نظامي سه كشور شركت كرد در كنفرانس وهمچنين فرانسه واگذار شد . بر طبق اين اختيارات ،هر يك از اين كشورها موظف به اداره امور مناطق تحت اشغال خود در آلمان بودند ؛ هم چنين لغو قدرت سياسي و نظامي آلمان ؛ كنترل نظارت بر اقتصاد و توليد آلمان از ديگر موارد اين موافقت نام بود . سرانجام اختلافات ميان شوروي سابق و دول غربي مانع از اجراي كامل موافقت نامه پوتسدام گرديد .

12) 17ژوئن سال 1968ميلادي : حزب بعث عراق به رهبري احمد حَسنُ البَكر قدرت را در اين كشور بدست گرفت و عبد الرحمن عارف رئيس جمهور عراق از كار بركنار شد . در پي روي كار آمدند حزب بعث ، تصفيه هاي خونين مخالفان آغار شد و كُردهاي مخالف اين حزب ، مورد تهاجم وحشيانه عُمّال رژيم بعث واقع شدند . اين حزب كه در ظاهر مخالف سياستهاي استعماري آمريكا و رژيم اشغالگر قدس بود در جنگ عربها و رژيم صهيونيستي ماهيت واقعي خود را آشكارا كرد حزب بعث كه قدرت حاكمه مطلق در عراق بشمار مي رفت پس از پيروزي انقلاب اسلامي در ايران با تجاوز به نقاط مرزي ايران ، جنگ گسترده 8 ساله را به جمهوري اسلامي ايران تحميل كرد و اين خود دليل بارز ديگري براي وابستگي و سر سپردگي حزب بعث عراق به آمريكا بود .

13) مرگ "ادوارد لِيتون" رمان‏نويس و سياست‏مدار انگليسي (1873م)
ادوارد بولور لِيْتون، اديب و سياست‏مدار انگليسي در 25 مه 1803م در لندن به دنيا آمد. وي از كودكي به مطالعه عشق مي‏ورزيد و در شعر و ادب استعدادي زودرس از خود نشان داد. به طوري كه در هفده سالگي اولين ديوان خود را با عنوان، اسماعيل، داستاني شرقي سرود. ليتون در 25 سالگي رمان سرگذشت يك نجيب زاده را منتشر كرد كه يكي از بهترين آثار او به شمار مي‏رود. اين داستان كه توصيفي طنزآميز از جامعه اشرافي بود، به سرعت مورد پسند عامه مردم قرار گرفت و ليتون را به شهرت رساند. وي در كنار فعاليت‏هاي ادبي، به مجامع سياسي راه يافت به طوري كه در سال‏هاي بعد به نوشتن داستان‏هاي تاريخي پرداخت كه اين آثار نيز به محض انتشار، پيروزي بسيار يافت. ليتون در ادامه كار خود، رمان‏هاي داستاني شگفت‏انگيز، من و نژاد آينده را نگاشت و بر موفقيت‏هاي خود افزود. وي در كنار فعاليت‏هاي ادبي، به مجامع سيايس راه يافت به طوري كه در 28 سالگي به نمايندگي مجلس انگلستان انتخاب شد. ليتون طي ده سال، به سبب ايراد نطق و خطابه‏هاي فراوان كه همه با زبردستي همراه بود و نيز به دليل فعاليت‏هاي گوناگون سياسي، در شمار شخصيت‏هاي برجسته كشور قرار گرفت. هرچند در اين مسير و به ويژه در منصب وزير مستعمرات انگلستان، در تحت استعمار قراردادن كشورهاي ضعيف دنيا از هرگونه تجاوز و غارتي ابا نكرد. بولور ليتون در آميختن زندگي و مشاغل سياسي قدرتي شگرف داشت. وي از طرفي در خلق آثار گوناگون از شعر و رمان و نقد و تحليل و نمايش‏نامه‏نويسي، آن‏چنان كه مورد پسند مردم قرن نوزدهم قرار گيرد هيچ فرصتي را از دست نمي‏داد و از طرف ديگر به موازات اين تلاش، در زندگي پرمشغله سياست و اجتماع نيز شخصي فعال به شمار مي‏آمد. استادي ليتون در ساختمان و تركيب داستان و انتخاب موضوع مطابق ذوق و پسند عامه و هم‏چنين در ايجاد شور و هيجان و شيوه نگارش صريح و روشن، موجب پيروزي مداوم آثارش گشت و او را از مشهورترين نويسندگان انگلستان ساخت. بولور ليتون سرانجام در 17 ژوئن 1873م در هفتاد سالگي درگذشت.

14) امضاي قرارداد منع استفاده از سلاح‏هاي ميكروبي و شيميايي در جنگ‏ها (1925م)
بر اساس معاهده منع استفاده از سلاح‏هاي ميكروبي و شيميايى كه هفدهم ژوئن 1925م در ژنو به امضا رسيد، استفاده از هرگونه سلاح ميكروبي، گازهاي كشنده، سموم شيميايى و نظاير آن‏ها در جنگ ممنوع شد. امضا كنندگان اين معاهده 29 كشور بودند كه بعدها تعدادشان افزايش يافت. از دلايل مهم انعقاد پيمان منع استفاده از سلاح‏هاي ميكروبي و شيميايي، استفاده گسترده آلمان از سلاح‏هاي شيميايي در جريان جنگ جهاني اول بود. با اين حال اين پيمان تاكنون توسط بسياري از كشورها نقض شده است. از جمله امريكا در جريان جنگ ويتنام و رژيم بعث عراق در ايام تجاوز نظامي به ايران، اين معاهده را به شدت نقض كردند.

15) روز ملي و استقلال "ايسلند" (1944م)
جزيره ايسلند در دهم ژوئيه 874م كشف شد و از آن پس، مهاجران نروژي، اسكاتلندي و ايرلندي در آن سكني گزيدند. اين جزيره تا قرن سيزدهم ميلادي، كشوري مستقل بود اما بعدها به نروژ و سپس دانمارك ملحق شد. در سال 1874م دانماركي‏ها اجازه تشكيل مجلس قانون‏گزاري در ايسلند را صادر كردند. در سال‏هاي بعد، ايسلند حقوق مستقل و متحد با دانمارك شناخته شد. اما در 17 ژوئن 1944م، پس از مراجعه به آراء عمومي، اتحاد دانمارك و ايسلند لغو گرديد و ايسلند كشوري مستقل با رژيم جمهوري اعلام شد. از آن پس مردم جزيره ايسلند، چنين روزي را به عنوان روز ملي اين كشور جشن مي‏گيرند. ايسْلَنْد با 102/819 كيلومتر مربع مساحت در شمال غربي اروپا و در اقيانوس اطلس واقع شده است. جمعيت آن در حدود 280 هزار نفر است كه پيش بيني مي‏شود اين تعداد تا سال 2025م در حدود 330 هزار نفر گردد. اكثريت مردم ايسلند پيرو آيين پروتستان بوده و مليت ايسلندي دارند و به زبان ايسلندي نيز صحبت مي‏كنند. پايتخت ايسلند ريكياويك و واحد پول آن كرون مي‏باشد. از شهرهاي مهم اين كشور گاردهابر و كوپاووگور است. نظام سياسي در اين كشور، جمهوري چند حزبي با يك مجلس قانون‏گزاري است.