راهنماي جمع و جوري براي مادراني که بعد از بچه‌دار شدن نمي‌دانند شغل‌شان را ادامه بدهند يا کنار بگذارند
امروزه شمار زناني که بيرون از خانه مشغول به کارند افزايش يافته. آنان بنا به دلايل گوناگون (فشارهاي اجتماعي، خانوادگي و يا مالي) مجبور به انجام کارهاي خارج از خانه و دريافت حقوق هستند. بسياري ديگر هم با وجود اينکه نياز يا فشار مالي يا خانوادگي وجود ندارد، کار بيرون از خانه را انتخاب مي‌کنند تا علاوه بر انجام امور منزل، رشته، تخصص و دانش خود را در انجام امور اداري، اجتماعي و... به کار بگيرند.
در يک سير طبيعي، زنان ازدواج مي‌کنند و بچه‌دار مي‌شوند. براي آن گروه از زنان شاغلي که مجبور به انجام کارهاي خارج از منزل هستند انتخابي وجود ندارد. آنها پس از طي دوره مرخصي زايمان، نوزاد خود را براي نگهداري روزانه به کسي مي‌سپارند و خود به شغل پيش از زايمان، بازمي‌گردند. اما در مورد زناني که قبل از زايمان شاغل بوده‌اند و مجبور به ادامه آن شغل نيستند، تصميم‌گيري کمي مشکل مي‌شود. آنها بايد انتخاب کنند در مدت کوتاهي پس از زايمان، کودک را نزد کسي بسپارند و به شغل سابق خود بازگردند و يا تا مدتي طولاني‌تر (براي چند سال يا هميشه) از شغل خود دست بکشند، در کنار فرزند خود بمانند و نيازهاي جسمي و عاطفي او را برآورده سازند؟
اگر شما از گروه زناني هستيد که بعد از به دنيا آمدن نوزادتان، حق انتخاب ادامه شغل و يا کنار گذاشتن آن را داريد و اگر در گرفتن اين تصميم مردد هستيد، مي‌توانيد با خواندن اين 8 سوال و پاسخ دادن به آنها به خودتان کمک کنيد و تصميم درستي بگيريد.
1.اولويت‌هاي من کدام‌اند؟
اگر به تازگي مادر شده‌ايد، خوب فکر کنيد. مهم‌ترين‌هاي زندگي‌تان را پيدا کنيد و آنها را به ترتيب اهميت روي کاغذ بياوريد. اين مهم‌ترين‌ها بايد شامل خودتان، فرزندتان، خانواده‌تان، وضعيت و امنيت مالي شما و مسايل جانبي زندگي (مثل تعطيلات و تفريح‌هاي خانوادگي) باشد.
اين اولويت‌ها در مادران مختلف فرق دارد. بعد از تهيه اين ليست آن را به دقت بخوانيد. خواندن آن به شما کمک مي‌کند که براي ماندن در خانه و يا برگشت به کار تصميم بگيريد.
2.کار تمام‌وقت يا خانه‌دار بودن تمام‌وقت؟کدام با شخصيت من سازگار است؟
کمي با خودتان فکر کنيد. شما تاکنون، هر روز و تمام‌وقت سرکار و شاغل بوده‌ايد. آيا تحمل ماندن دايم در منزل را داريد؟ يا از طرف ديگر، اگر تمام‌وقت مشغول به کار باشيد، نگراني و اضطراب فرزندتان شما را اذيت نخواهد کرد؟
3.آيا به کسي که از کودکم مراقبت مي‌کند، اطمينان دارم؟
شما براي انجام کار تمام‌وقت، بايد فرزندتان را لااقل روزي 6 تا 8 ساعت به کسي ديگر بسپاريد. آيا شما به او اعتماد داريد يا فکر مي‌کنيد خودتان بهترين کسي هستيد که مي‌توانيد از فرزندتان مراقبت کنيد؟ اگر قرار است در تمام مدتي که فرزندتان پيش مراقب است، نگران او باشيد، فشار و استرس زيادي به شما وارد خواهد شد.
4.چه‌قدر انرژي دارم؟
خودتان را در حالي تصور کنيد که به شغل تمام‌وقت مشغول شده‌ايد. بايد هر روز صبح کودک‌تان را از خواب بيدار کنيد و به مراقب‌اش بسپاريد، خودتان آماده شده، به محل کار رفته، يک روز کاري کامل را فعاليت کنيد و بعد به خانه بازگشته به نيازهاي کودک‌تان، همسرتان و کارهاي خانه رسيدگي کنيد. انجام همه اين کارها نياز به نيرو و انرژي فراوان جسمي و روحي دارد. خيلي از اوقات اختلاف‌هاي خانوادگي به دنبال خستگي و کمبود انرژي زن و شوهرها اتفاق مي‌افتد. شما بايد ميزان انرژي جسمي و عاطفي خود را محک بزنيد و از آن به‌عنوان يکي از ملاک‌هاي تصميمگيريتان استفاده کنيد.
5.چه کسي اولين‌هاي فرزندم را مي‌بيند؟
اگر شما کودک‌تان را به مراقب بسپاريد و به کار تمام‌وقت مشغول شويد، ممکن است شانس ديدن و شاهد بودن اتفاق‌هاي خاطره‌انگيزي را از دست بدهيد: اولين لبخند فرزندتان، اولين باري که به تنهايي مي‌نشيند، چهار دست و پا مي‌رود و يا چند قدمي به جلو قدم برمي‌دارد. چه‌قدر ناراحت مي‌شويد اگر به جاي شما، اين اولين‌ها را مادربزرگ کودک‌تان، پرستارش يا مربي مهدکودک‌اش شاهد باشد؟ اگر شما شاغل باشيد، ساعت‌هاي کمي را در کنار فرزندتان خواهيد بود و به احتمال زياد بعضي از رويدادهاي خاطره‌انگيز زندگي خودتان و فرزندتان را از دست خواهيد داد.
6.اگر من به کار بازگردم، آيا شوهرم من را حمايت خواهد کرد؟
حتي يک مادر خارق‌العاده هم نمي‌تواند و نبايد انتظار داشته باشد که تمام کارهاي مربوط به خانه و کودک را به تنهايي انجام دهد و حمايت و همکاري همسر در اين امر کم و بيش لازم است. اگر مشغول به کار شويد،
آيا مي‌توانيد روي کمک‌هاي همسرتان در کار آشپزي، خريد، نظافت خانه، مراقبت از بچه و... حساب کنيد؟ بهتر است در اين مورد خيلي رک و بي‌پرده با همسرتان گفتگو کنيد و نظر او را جويا شويد. اطلاعات قبلي شما هم از نحوه رفتار همسرتان، کمک‌کننده است. مجموع اين عوامل را روي هم بريزيد و به فاکتورهاي تصميمگيريتان اضافه کنيد.
7.ترکيب کار و بچه‌داري، چه‌قدر استرس خواهد داشت؟
اگر شغل شما، کاري کم‌استرس و کودک شما نيز کودکي آسان باشد، کار کردن و بچه‌داري هم‌زمان شما، استرس زيادي برا‌يتان در پي نخواهد داشت اما اين قضيه در مورد مادراني که مشاغل پراسترسي دارند و يا کودکان بسيار ناآرام و مشکلي دارند، متفاوت است و ترکيب هم‌زمان آنها فشار روحي زياد به مادر وارد مي‌کند. سعي کنيد واقع‌بين باشيد. در مورد شغل‌تان و وضعيت فرزندتان به درستي قضاوت کنيد و خود را زير بار فشار شديد جسمي و روحي قرار ندهيد.
8.شغل من تا چه حد انعطاف‌پذير است؟
کمي درباره شغل‌تان دقيق‌تر شويد. چه‌قدر انعطاف‌پذيري در آن وجود دارد؟ آيا مي‌توانيد به‌راحتي مرخصي بگيريد؟ اگر کودک‌تان يا پرستارش بيمار باشند، شما بايد در خانه بمانيد و از کودک‌تان مراقبت کنيد. اگر اتفاق ضروري براي کودک‌تان بيفتد، آيا مي‌توانيد به راحتي از کارکنان جدا شده و به کودک‌تان بپيونديد؟ آيا شغل شما مستلزم داشتن شيفت‌هاي کاري شبانه، کار در روزهاي تعطيل و مسافرت‌هاي فراوان است؟ همه اينها هم‌زمان با داشتن نوزادي خردسال مي‌تواند روي انجام صحيح کارتان و يا مراقبت خوب از فرزندتان تاثير بگذارد و شما را دچار اضطراب فراواني بکند.
منبع:www.salamat.com