شعري بخوان که با او رطل گران توان زد

راهي بزن که آهي بر ساز آن توان زد

گلبانگ سربلندي بر آسمان توان زد

بر آستان جانان گر سر توان نهادن

 بر چشم دشمنان تير از اين کمان توان زد

قد خميده ما سهلت نمايد اما

جام مي مغانه هم با مغان توان زد

در خانقه نگنجد اسرار عشقبازي

ماييم و کهنه دلقي کتش در آن توان زد

درويش را نباشد برگ سراي سلطان

عشق است و داو اول بر نقد جان توان زد

اهل نظر دو عالم در يک نظر ببازند

سرها بدين تخيل بر آستان توان زد

گر دولت وصالت خواهد دري گشودن

چون جمع شد معاني گوي بيان توان زد

عشق و شباب و رندي مجموعه مراد است

گر راه زن تو باشي صد کاروان توان زد

شد رهزن سلامت زلف تو وين عجب نيست

باشد که گوي عيشي در اين جهان توان زد

حافظ به حق قرآن کز شيد و زرق بازآي