براي پخت مواد غذايي از ظروف متعددي استفاده مي‌کنيم: پيرکس (که شايد بهترين باشد)، آهني، مسي، تفلون و.... اما ظروف مسي که از قديم مورد استفاده بوده‌اند هم ظروف بدي نيستند چون خود مس يکي از عناصر ضروري بدن ما محسوب مي‌شود.
تفکر غلطي که در اين خصوص وجود دارد اين است بعضي‌ها خيال مي‌کنند از طريق ظروفي که غذا را در آن طبخ مي‌کنند (نظير مس يا آهن) مي‌توانند مواد مغذي به بدن برسانند. واقعيت، اين نيست. ظروف مسي ظروف خوبي هستند اما به شرطي که با استيل‌هاي ضدزنگ يا قلع پوشانده شده باشند؛ چون اگر مس وارد مواد غذايي شود، اولين مکاني که در آن ذخيره مي‌شود، کبد است و در نتيجه، انواع بيماري‌ها مانند مسموميت کبد ايجاد مي‌شود و حتي نارسايي‌هاي کبدي رخ خواهد داد.
پوشاندن ظروف مسي با قلع يا ساير مواد خوب است اما بايد مراقب بود که حتي ظروف قلع‌اندود نيز طي شستشو با کوچک‌ترين خراش قلع‌شان از بين مي‌رود و سبب مي‌شود مس طي پخت و پز وارد ماده غذايي شود. به همين دليل در نگهداري اين ظروف بايد دقت کرد.
نکته ديگر اينکه اگر ظروف مسي خريداري شده قلع‌اندود نباشند نبايد به هيچ عنوان، غذاهاي اسيدي يا غذاهاي حاوي آب‌غوره، آب ليمو، سرکه و... را در آنها ريخت چون موجب ورود مس به غذا شده و قطعا نه تنها بيماري‌هاي کبدي را به دنبال خواهد داشت، بلکه سبب اسهال، استفراغ و تهوع خواهند شد.
اما بهترين ظروف براي طبخ مواد غذايي ظروف شيشه‌اي و پيرکس‌هاي مقاوم به حرارت هستند که هيچ‌وجه مواد سمي را وارد مواد غذايي در حال طبخ نمي‌کنند و در مقابل بدترين ظروف، تفلون‌هايي هستند که دچار خراشيدگي هرچند كوچك شده‌اند. حتي ظروف تفلوني که مجددا تعمير مي‌شوند هم مي‌توانند سرطان‌زا باشند.
پي نوشت ها :
*متخصص تغذيه
منبع:www.salamat.com /ع