اگر نگران چاقي بيش از حد و يا سلامت خود هستيد بايد ورزش کنيد اما دقت کنيد که تمرينات ورزشي را در هر شرايطي با به کارگيري نکات ايمني لازم انجام دهيد. اين امر هم درخصوص قهرمانان باتجربه و هم درباره ورزشکاران تازه کار صادق است و وقتي لزوم آن بيشتر مشخص مي شود که قرار باشد در هواي گرم ، تمرينات سنگين ورزشي انجام شود.
عرق کردن هميشه همراه ورزش و فعاليت هاي سنگين بدني بوده است که اگر بيش از حد عادي رخ دهد مي تواند سبب از دست رفتن آب بدن شود، اتفاقي فوق العاده خطرناک محسوب مي شود زيرا بدن نمي تواند بدون ميزان مشخصي آب و الکتروليت به فعاليت هاي خود ادامه دهد.
همان طور که مي دانيد الکتروليت ها، مواد معدني از قبيل سديم است که همراه عرق و ادرار از بدن دفع مي شود. بنابراين، هر فردي بايد دقت داشته باشد که در طول ورزش يا پس از آن، آب بدنش را از دست ندهد و اين موضوع براي ورزشکاران حرفه اي بسيار جدي تر است و بايد احتياط بيشتري را به کار گيرند.

? چگونه متوجه شويم که آب بدنمان کاهش يافته است
 

وقتي ميزان آب بدن به زير حد نرمال کاهش يابد، حالتي است که مي گويند آب بدن از دست رفته است اولين چيزي که شخص در اين حالت تجربه مي کند، تشنگي است. البته رابطه دقيقي بين ميزان تشنگي و از دست رفتن آب بدن وجود ندارد.
گاهي اوقات شخص دچار سردرد مي شود، زبانش خشک مي شود و اگر مشغول تمرينات ورزشي باشد يا وضعيت بدنش را تغيير ناگهاني دهد، احساس سرگيجه مي کند، پوست بدنش داغ تر مي شود.همچنين در اين مواقع توانايي هاي مغزي و فيزيکي فرد هر دو کاهش مي يابند. پس علايم فراواني هستند که مي توانند مشخص کنند آيا فرد دچار کم آبي شده است يا خير.

? چگونه ممکن است، از دست رفتن آب بدن بر سلامت شخص اثر بگذارد
 

اگر ميزان آبي که بدن از دست مي دهد بسيار زياد باشد، مي تواند سبب گرمازدگي شديد و يا شوک هاي گرمايي شود. در چنين حالاتي، تعرق شديد شده، فرد دچار رنگ پريدگي مي شود و يا اين که استفراغ هاي شديدي مي کند.
اگر دماي بدن به بيش از 41 درجه سانتيگراد برسد خطر شوک هاي گرمايي نيز افزايش مي يابد. وقتي آب فراواني از دست برود، احتمال بروز عفونت هاي ادراري و تشکيل سنگ هاي کليه و صفرا زياد مي شود. همچنين حساسيت به سرطان مثانه و روده بزرگ در چنين فردي بيشتر مي شود.
منبع:www.vista.ir