آنچه اوليا و مربيان بايد درباره ورزش کودکان بدانند
کودکان و نوجوانان مي‌توانند از رقابت در ورزش لذت ببرند و همچنان به آموختن مهارت‌هاي تازه بپردازند. بيشتر افرادي که از دوران کودکي به فعاليت و ورزش عادت مي‌کنند، در سنين بزرگسالي نيز، به‌رغم مشغله و نوع کار خود، زماني را به ورزش اختصاص خواهند داد. ورزش‌هاي همراه با بازي، بهترين روش براي تبديل کردن تمرين‌هاي بدني به کاري مفرح است.
پرداختن به ورزش مي‌تواند آمادگي جسماني کودکان و نوجوانان را افزايش دهد. کسب مهارت و موفقيت اعتماد به نفس آنها را افزايش مي‌دهد و به آنها مي‌آموزد که چگونه محرک‌هاي آني را در خود کنترل کنند که اين توانايي نه‌تنها در ورزش که در مناسبات اجتماعي نيز مفيد خواهد بود و به يافتن دوستان تازه کمک مي‌کند. در کشف علايق و شيوه صحيح زندگي به کودک کمک مي‌کند. به کودک مي‌آموزد که قوانين را رعايت کرده و منصفانه عمل کند. کنار آمدن با پيروزي و شکست را به او مي‌آموزد. يک نکته مهم ديگر اينکه چاقي مفرط در سراسر جهان به يک معضل اجتماعي تبديل شده است و اگر کودکان از سنين کمتر به کشف لذت ورزش و بازي‌هاي ورزشي پي ببرند و کمتر به انجام بازي‌هاي کم‌تحرک يا بي‌تحرک (مانند بازي با کامپيوتر) بپردازند، در آينده نيز سالم و تندرست خواهند بود.
سن شروع ورزش
کارشناسان ورزش و روان‌شناسي کودک توصيه مي‌کنند که کودکان تا قبل از رسيدن به سن 8 تا 10 سالگي نبايد در ورزش‌هاي رقابتي سازمان يافته که در آن امتياز محاسبه مي‌شود و به خصوص بزرگسالان در اجراي آن نقش دارند، شرکت کنند زيرا اگر کودکان قبل از رسيدن به سني که از نظر احساسي و فيزيکي آماده شده باشند به ورزش‌هاي رقابتي بپردازند، احتمال اينکه فشار رواني دوران تمرين و زمان مسابقه و همچنين يأس ناشي از باخت تاثيرات ناگواري بر آنان بگذارد، بسيار زياد است و مي‌تواند به کنار گذاشتن دايمي ورزش منتهي شود.
زير 8 سال
بايد در بازي، کشف و يادگيري مهارت‌هايي که از طريق پرتاب کردن و گرفتن، ضربه زدن به توپ، بالا و پايين پريدن، دويدن و شنا کردن حاصل مي‌شود، کاملا آزادانه رفتار کنند و اين مهارت‌ها را به شادي‌بخش‌ترين روش بياموزند.
واضح است که آموختن اين موارد به آنها کمک مي‌کند تا با اعتماد به نفس بيشتر وارد مرحله بعد شوند. والدين مي‌توانند نقش مهمي در بازي با کودکان ايفا کنند. به ياد داشته باشيد که کودکان قبل از اينکه مفاهيم برد و باخت را بياموزند، به تمرين فراوان احتياج دارند.
8 تا 10 سال
کودکان 8 تا 10 ساله، بسته به ميزان رشد خود مي‌توانند در مسابقات سازمان‌يافته شرکت کنند مانند مسابقات داخلي در مدارس. آنها هنوز براي توسعه مهارت‌هاي خود به کمک نياز دارند و بايد کنار آمدن با نااميدي و شکست را بياموزند. کودکاني که بيشتر اوقات بازنده هستند بيش از ديگران مستعد کنار گذاشتن ورزش هستند. والدين و اولياي مدرسه بايد مراقب باشند که با فراهم آوردن زمينه مناسب مثلا شرکت دادن اين کودک در مسابقه‌اي که در آن بيشترين توانايي را دارد موجبات برنده شدن و دلگرمي او را فراهم نمايند. اين سنين، بهترين زمان براي پرداختن به ورزش‌هاي مختلف و انتخاب ورزش مورد علاقه از ميان آنهاست.
10 تا 12 سال
کودکان و نوجوانان مي‌توانند از رقابت در ورزش لذت ببرند و همچنان به آموختن مهارت‌هاي تازه بپردازند. بعضي از کودکان در اين گروه سني استعداد و علاقه خاصي به يک ورزش به خصوص نشان مي‌دهند و مي‌توانند با داشتن مربي در اين زمينه بسيار پيشرفت نمايند. يک مهارت بسيار مهم در اين سنين، آموختن رفتار صحيح در زمان بازي، بردن و باختن است. پرداختن به ورزش در اين سنين مي‌تواند شامل سفرهايي با تيم ورزشي و فرصت‌هايي براي رهبري گروه هم باشد. نکته مهم در اينجاست که نبايد نوجوان را بيش از حدود آمادگي و توانايي جسمي‌روحي او به انجام کاري وادار کرد.
نوجواناني که به هر دليل علاقه‌اي به شرکت در ورزش‌هاي رقابتي تيمي ندارند، مي‌توانند با راهنمايي مربيان و والدين خود به ورزش‌هايي چون اسکيت، سوارکاري، دوچرخه‌سواري و مانند اينها بپردازند.
منبع:http://salamat.com