زماني كه فرزندتان به سنين نوجواني قدم مي گذارد ، شايد مواقع بسياري را تجربه كرده باشيد كه مصرانه از او درخواست مي كنيد در فعاليتهاي خانوادگي شما را همراهي كند . اكثر مواقع ، وقتي فرزند نوجوانتان در كنار شما جاي مي گيرد ، مدام از شما و از زندگي خويش بهانه جويي كرده و همه چيز زندگي را محنت بار و پوچ و غم انگيز مي پندارد و در هر كاري ، چيزي براي شكوه و گلايه پيدامي كند . مثلا"‌ ممكن است فرزند نوجوانتان سليقه شما را در چيزهايي كه مي خريد قبول نداشته باشد و يا تمام مسافرتي را كه با هم سپري كرديد ، بي اهميت و حتي مسخره بداند . ممكن است شما را بدترين والدين دانسته و از زندگي خودش نيز ابراز بيزاري كند .
احتمالا" به زماني كه فرزندتان با اشتياق در فعاليتهاي روزانه به شما ملحق مي شد ، حسرت مي خوريد . پيش از اين وقتي با هم بيرون مي رفتيد ، در هر صورت لحظات خوب و خوشي را سپري مي كرديد .ولي اكنون با نوجواني لجوج ، پرخاشگر و پر شور روبرو هستيد و هر چه تلاش مي كنيد نمي توانيد در هيچ زمينه اي با او رابطه برقرار كنيد . معمولا" در اين مواقع والدين قبل از هر چيز ، همه تقصير را متوجه خود ساخته و از خود مي پرسند كه چه اشتباهي مرتكب شده اند و در اين انديشه اند كه چگونه آن كودك آرام جاي خود را به نوجواني لجوج و پرخاشگر داده است .
مسئوليتهاي بيشتري را به او محول كنيد و بگذاريد او بيش از پيش در موارد شخصي زندگي خود تصميم گيرنده باشد . در واقع در حالي كه ياور و همراه او هستيد ، فضاي كافي براي رشد را در اختيارش بگذاريد .
قبل از هر چيز بدانيد كه نبايد نا اميد يا عصباني شويد . بايد به خاطر داشته باشيد كه تقريبا همه نوجوانان دنيا زندگي ناآرام و همراه با افسردگي را سپري مي كنند و آرزو دارند كه همه چيز اطراف آنها از والدينشان گرفته تا دوستان و ظاهر و اندامشان متفاوت از آنچه كه هست مي بود . معمولا" نوجوانان هر چيزي را كه ارتباطي با دنياي كودكانه دارد پس مي زنند . آنها ديگر نمي خواهند كه شما برايشان كاري انجام دهيد و يا در فعاليتهاي ورزشي آنها حضور داشته باشيد . ديگر به نصيحتهاي شما اهميت نمي دهند. زيرا از نظر آنها توجه كردن به حرفهاي والدين ، نشان دهنده اين است كه آنها هنوز بزر گ نشده اند .
احساسات و عواطف نوجوانان دائما" در حال نوسان است ، چر اكه در اين زمان ، نوجوان سعي مي كند استقلال بيشتري يافته و شخصيت خود را پيدا كند . امروز نوجوان شما در چه جايگاهي قرار دارد و شما چه انتظاري از موقعيت آينده او داريد . براي يك لحظه به اين تغيير بزرگ فكر كنيد . شما بايد تمام فضاهاي متفاوتي را كه فرزند شما آنها را تجربه مي كند و تصميماتي كه مي بايست فرا بگيرد را مد نظر بگيريد . دختر يا پسر شما مي بايست همه چيز را از شستن لباسها گرفته تا به دست آوردن معاش و حفظ روابط فردي و شخصيتي ، فرا بگيرد . او بايد در مورد ادامه تحصيل در دانشگاه ، رشته تحصيلي ، حرفه اي كه مي خواهد دنبال كند و دانشگاهي كه مي خواهد در آن تحصيل كند ، تصميم گيري كند . او گواهينامه رانندگي مي گيرد تا به جاي همراهي با ديگر اعضاي خانواده بتواند به تنهايي لحظات بيرون از خانه را آنطور كه مي خواهد سپري كند .
هرگزآنها را دست كم نگيريم ،و در عين حال از آنها انتظارات بيش از حدي كه سبب خودداري و سرخوردگي آنها در تصميم گيري مي گردد ، نداشته باشيم .
به منظور ايجاد روابط خوب با نوجوان خود ، شما مي بايست اين تغييرات رواني را كه فرزندتان در جريان آنها قرار مي گيرد بشناسيد . سعي كنيد مسئوليتهاي بيشتري را به او محول كنيد و بگذاريد او بيش از پيش در موارد شخصي زندگي خود تصميم گيرنده باشد . در واقع در حالي كه ياور و همراه او هستيد ، فضاي كافي براي رشد را در اختيارش بگذاريد .
به جاي اينكه به فرزندتان دستور دهيد و انتظار اطاعت از سوي او داشته باشيد ، مي توانيد با روشي مدبرانه ، شاهد روابط بهتري با فرزندتان باشيد .
در اين دوره متفاوت ، شما مي توانيد با پنج راه نه چندان دشوار ارتباط بهتري با فرزندتان برقرار كنيد :
قبل از هر چيز سعي كنيد طبق شخصيت فرزندتان با او رفتار كنيد .
دوم اينكه ابتدا نظر او را بپرسيد .
و سوم اينكه در صدد داوري بر اشتباهات او نبوده و آن اشتباهات را بزرگ و پيچيده نكنيد ، در عوض سعي كنيد فرزندتان را در جهت حل مشكلات ياري نماييد .
هميشه و همه جا زماني را صرف گوش دادن به سخنان او كنيد .
و در آخر اينكه ، حضور فعال خود را در زندگي نوجوانتان حفظ كنيد .
در طول اين دوره كه فرزند شما تزلزل شديدي را تجربه مي كند ، اهميت زيادي دارد كه دقت و توجه خود را به فرزندتان نشان دهيد . به علاوه اگر شما قادر باشيد فرزندتان را در مسير مناسب و درست سوق دهيد ، او توجه شما را در صحت و ايمني خود ارزشمند تلقي خواهد كرد . نوجواني كه در سايه حمايت شما اعتماد به نفس كافي را كسب مي كند راحتتر و آگاهتر با شرايط جديد روبرو شده و متحمل مشكلات كمتري نسبت به نوجواني مي گردد كه احساس مي كند بايد بار همه مشكلاتش را به تنهايي به دوش بكشد . به عنوان پدر يا مادر ، ما مي بايست زماني كه فرزندمان مرتكب خطايي مي شود در كنارشان باشيم. ما بايد همواره نوجوانانمان را ترغيت و حمايت كنيم و به آنها بياموزيم كه اعمال امروز آنها در زندگي فردايشان به صورت مستقيم تاثير گذار خواهد بود .
منبع: parentingateenager.net
/خ