يکي از عوامل مهم در رشد شخصيت کودکان، پرورش حس اعتماد به نفس در ايشان است. براي اين که کودکان و نوجوانان بتوانند از حداکثر ظرفيت ذهني و توانمندي‌هاي بالقوه خود بهره‌مند شوند، بايد بتوانند نسبت به خود خوشبين و نسبت به محيط اطراف داراي احساس توانايي بوده‌ از انگيزه‌هاي قوي براي تلاش برخوردار باشند و به يک کلام اينکه بايد از حس اعتماد به نفس برخوردار شوند. بيشتر صاحب نظران از اعتماد به نفس به عنوان يک نکته‌ي کليدي که مي‌تواند اغلب جنبه‌هاي زندگي انسان را تحت تاثير قرار دهد ياد مي‌کنند. اگر والدين تمام تلاش خود را براي رشد و پرورش اعتماد به نفس در کودکان به کار ببرند، بهترين فرصت ممکن را براي رشد و تکامل استعدادهاي بالقوه‌ي آنان مهيا کرده‌اند .
اعتماد به نفس يعني اعتماد به خود، باور داشتن استعدادها و توانايي‌هايي خود براي يادگرفتن و پيشرفت کردن .
کساني که اعتماد به نفس ضعيفي دارند، تصميم‌گيري برايشان دشوار است؛ اغلب نمي ‌دانند در زندگي چه مي ‌خواهند و به سختي با ديگران ارتباط برقرار مي کنند. کودکاني که اعتماد به نفس بيشتري دارند، با بهره‌گيري از استعداد و خلاقيت خود به ابراز وجود مي ‌پردازند و به راحـتي تحت تاثير قرار نمي ‌گيرند .
يکي از عوامل موثر در ايجاد اعتماد به نفس برخورداري از روابط خوب در دوران کودکي است زيرا در اين زمان است که بذرهاي اعتماد به نفس در وجود انسان کاشته مي ‌شود .
وجود اعتماد به نفس در پدر و مادر بيشتر از آموزش مستقيم آن به کودکانشان موثر است. اعتماد به نفس خصوصيتي اکتسابي است. اين خصوصيت از طريق وراثت به کودکان انتقال نمي ‌يابد؛ ما به عنوان والدين نقشي اساسي در روند شکل‌گيري اين خصوصيت در فرزندانمان داريم .
از راه‌هاي مختلف مي توان به پرورش اعتماد به نفس در کودکان کمک کرد از جمله :
* محبت کردن به کودک : پايه‌ي احساس ارزشمند‌ي کودکان بخصوص در سال‌هاي اوليه از عشق و محبتي که والدين به آن‌ها ابراز مي ‌کنند محکم مي ‌شود .
* احترام گذاشتن به شخصيت کودک : به اين معنا که براي آنان شخصيت مستقل قايل شويم ، يعني براي آنان اين حق را قايل باشيم که بتوانند طور ديگري فکر کنند و به شکلي ديگر غير از روش ما عمل کنند .
* گفتگو با کودک : با گوش دادن درست به کودکان و گفتگو با آنان نشان مي ‌دهيم که برايمان ارزش و اهميت دارند .
* کمک به رشد حس استقلال در کودکان : بايد به فرزندان‌مان فرصت بدهيم تا حدودي با مشکلات و موانع برخورد کرده و بر آن‌ها تسلط پيدا کنند. با اين کار به تدريج به توانايي خود در حل مشکلات اعتماد پيدا مي ‌کنند .
* پذيرش کودک : اگر کودکانمان را همان طور که هستند بپذيريم ، آن‌ها نيز مي ‌آموزند که خودشان را با همه‌ي نقاط ضعف و قوت خود بپذيرند و دوست بدارند .
* تشويق کودک : تشويق درست و بجا و بموقع باعث مي ‌شود که کودک نسبت به خود احساس مثبتي داشته باشد و اين خود باعث رشد اعتماد به نفس مي ‌شود .
* تنبيه‌هاي نادرست : اثر مخرب بر ايجاد اعتماد به نفس دارد .
* سپردن مسئوليت : با سپردن مسئوليت‌هاي متناسب با توانايي ‌هاي کودک به او ثابت مي ‌شود که مي ‌تواند از پس بسياري از کارها برآيد .
* فرصت انتخاب : با شيوه‌هاي درست به کودک فرصت دهيد تا آنچه را مي ‌‌خواهد خود انتخاب کند .
* خلاقيت : با ايجاد محيط مناسب براي پرورش خلاقيت کودک مي ‌توان اعتماد به نفس را در او تقويت کرد .