1) مرگ را توضيح دهيد
 

اکثر پدر و مادرها صبر مي کنند تا واقعه اي تأسف بار روي دهد سپس به اين فکر کنند که چگونه به کودک خود کمک کنند با مفهوم مرگ کنار بيايد. بيشتر وقتها، اين زمان ديگر زمان مناسبي براي توضيح دادن موضوع نيست به ويژه اگر خود وا لدين نيز با اين مشکل درگير باشند.
بهتر است همين الآن چند دقيقه اي به اين موضوع فکر کنيم و باورها و عقايد خود را درباره مرگ مرور کنيم. مي توانيد براي کودک خود توضيح دهيد وقتي پدر بزرگ يا مادربزرگتان از دنيا رفت چه احساسي داشتيد. اين کار به او ياد مي دهد که مرگ مفهومي جهاني است.

2) چرخه زندگي را به کودک خود ياد دهيد
 

فرصتهاي بيشماري وجود دارد که مي توانيد درباره مرگ به عنوان بخشي از زندگي صحبت کنيد. اما اکثر والدين، با اين گمان که از کودک خود در برابر ناملايمات محافظت مي کنند، اين فرصتها را ناديده مي گيرند. متخصصان مي گويند از اين فرصتها استفاده کنيد.
گلهاي پژمرده باغ، گلهاي پرپر رُز مي توانند درسي از زندگي و مرگ براي کودک داشته باشند. همينطور، گذر فصلها يا مرگ يک حيوان خانگي. از اقوام مُسن يا دوستان پير خود به همراه کودکتان ديدن کنيد و براي او شرح دهيد که پيري امري طبيعي است. اگر کودک احساس کند مي تواند به راحتي درباره مرگ با شما صحبت کند، سؤالهاي زيادي از شما مي پرسد و به اين ترتيب براي رويارويي با اين مسئله آماده مي شود.

3) کودک خود را در غم و اندوه خود شريک کنيد
 

در نظر بگيريد که يکي از عزيزان فوت کرده است. معمولاً، والدين سعي مي کنند کودک را از موضوع و رنجي که خود احساس مي کنند، دور نگهدارند. اين کار را نکنيد، چراکه کودکتان مجبور است زماني (شايد به تنهايي) با آن روبه رو شود.
البته کار آساني نيست که کودکتان شما را اندوهناک ببيند اما پنهان کردن آن از او يا فرستادن کودک به خانه عمه يا دايي، نه تنها او را از شما و احساس کنوني تان دور مي کند بلکه اين پيام را به او منتقل مي کند که اگر کسي مُرد نبايد براي او گريه کرد يا غمگين بود، که درست عکس آن چيزي است که لازم است کودک بداند. آنچه لازم است به او ياد بدهيد اين است که او را مطمئن کنيد اين اندوه و درد مي گذرد. بايد به او ياد دهيد که رنج بخشي از زندگي است و البته خواهد گذشت.

4) صادق باشيد
 

اغلب پاسخ دادن به سؤالات کودکان درباره مرگ دشوار است. بهترين کار اين است که در همه حال رو راست و صادق باشيد، و آنقدر اطلاعات بدهيد که کودک سؤال مي کند، نه بيشتر.
يکي از بزرگترين دل مشغولي هاي کودکان، احساس امنيت آنان است. آنان مي خواهند بدانند آيا مامان و بابا هميشه زنده خواهند بود. به کودک بگوييد مامان و بابا زماني طولاني با او و در کنار او خواهند بود، اما اگر اتفاقي براي آنان بيافتد، هميشه کساني هستند که از جان و دل از او مراقبت کنند.

5) برخوردي روحاني و معنوي داشته باشيد
 

مذهب تعاليم خوبي درباره زندگي و مرگ دارد. توضيحات مناسبي ارائه مي کند، و آرامش به همراه دارد. حتي اگر مذهبي نيستيد، بازهم مي توانيد به کودکتان بياموزيد که معنايي بالاتر و والاتر در زندگي و براي زندگي وجود دارد. کارهاي خوب يکي از عزيزان درگذشته را براي او شرح دهيد.
پدر و مادرها به کودک خود بياموزند که براي هر چيزي، حتي براي مرگ، دليلي وجود دارد.

6) خاطره درگذشتگان را زنده نگهداريد
 

به جاي اينکه حرف زدن درباره عزيز از دست رفته را ممنوع، يا از يادآوري اوقات خوشي که با او داشتيد اجتناب کنيد، خاطرات او را زنده نگهداريد. آلبومي از عکسهاي او همراه با خانواده يا دوستان تهيه کنيد و گاه به گاه با کودک خود به آن نگاه و خاطرات خودرا مرور کنيد. گاه به گاه به همان رستوراني برويد که او دوست مي داشت، و غذايي را که سفارش مي داد به کودکتان يادآوري کنيد. با اين روشها مي توان آرامش به کودک داد و اگر خداي نخواسته اتفاق ناگواري رخ بدهد ، کودکان در مواجه با آن مشکل منطقي واستوار خواهند بود.
منبع:www.sargol.blogfa.com
ارسالي از طرف کاربر محترم : omidayandh
/ع