نشاط را مي توان به شادي و شور و شعف معنا کرد، اما نشاط به خودي خود شادي آفرين نيست و نيازمند يک سري ابزارها، لوازم، امکانات و محيط مناسب است تا به نشاط معناي واقعي بخشد. اکنون بايد ببينيم نشاط در مدرسه که يک محيط آموزشي، تربيتي محسوب مي شود به چه امکانات و شرايطي نيازمند است که با آنها بتوان محيطي مناسب و موفق در تربيت و آموزش و ارتقاي علمي دانش آموزان در فضايي کاملاً متنوع، صميمي و با انگيزه هاي مثبت ايجاد کرد. براي رسيدن به چنين هدفي بايد به عوامل ذيل به عنوان ضروريات يک محيط علمي با نشاط توجه شود.

? ايجاد نشاط براي دانش آموزان
 

1) تأسيس بانک جايزه و تشويق دانش آموزان با ارائه کارت امتياز
2) برپايي جشن هاي شادي و مسابقات مختلف
3) تقويت و توسعه بازديدهاي علمي و تفريحي
4) تشکيل نمايشگاه هاي متعدد با مشارکت دانش آموزان از دست سازهاي کارهاي تحقيقي امور آموزشي و پرورشي
5) ورزش صبحگاهي به صورت دسته جمعي قبل از شروع کلاس
6) دعوت از دانش آموزان موفق مدرسه جهت صحبت سرصف
7) تشويق و تقدير از فعاليتهاي کوچک و کم ارزش از نظر ديگران
8) زيبا و جذاب کردن محيط مدرسه و استفاده از رنگ هاي شادي آور در کلاس ها- سالن ها- ديوارهاي حياط
9) توجه به رعايت بهداشت فردي دانش آموزان
10) مشارکت مؤثر اولياي دانش آموزان در انجام امور مدرسه
11) پرهيز از ايجاد تنش در مدرسه
12) پرهيز از تنبيه- توهين، سرزنش، تحقير در مدرسه
13) اجراي روش هاي تدريس فعال با محوريت کلاسي بانشاط
14) نصب عکس دانش آموزان ممتاز در تابلوي اعلانات
15) توجه خاص به زنگ تفريح
16) نمايش فيلم و اسلايد در مدرسه
17) تقويت فعاليت هاي هنري در مدرسه: گروه تئاتر- گروه سرود
18) حضور فعال آموزگاران با نشاط همراه با ظاهري مناسب و آراسته
19) پرهيز از بي انضباطي و بي عدالتي در مدرسه
20) تقويت اميد به آينده در دانش آموزان
21) بررسي عوامل مؤثر در افت تحصيلي و ترک تحصيل دانش آموزان
22) تقويت احترام متقابل بين دانش آموزان و ديگر کارکنان مدرسه
23) تهيه کارت تبريک به مناسبت تولد هر يک از دانش آموزان و حتي آموزگاران
24) توزيع شيريني به مناسبت هاي مختلف از جمله جشن ها و ميلاد ائمه بين دانش آموزان

? پيشنهادات براي ايجاد نشاط و بهره وري بيشتر در کلاس
 

1) شروع فعاليت کلاس با قرائت سوره اي از قرآن و حفظ آن از طرف دانش آموزان.
2) تدريس به روش هاي مختلف از جمله با شعر، نمايش- نقاشي و هر روش ديگري که منجر به يادگيري بهتر دانش آموزان در سر کلاس درس مي شود.
3) مسئوليت دادن به دانش آموزان به صورت نوبتي در کلاس.
4) گذشت و بخشش درمورد اشتباهات دانش آموزان و سخت گيري کردن در برخي موارد براي دانش آموزان بي قيد و بي خيال.
5) ياد دادن و تشويق دانش آموزان براي درست کردن کاردستي بدون دخالت والدين به منظور تقويت توانايي هاي فردي و اتکا به نفس.
منبع: روزنامه کيهان
ارسالي از طرف کاربر محترم : omidayandh
/ع