در جامعه ما ( آمريکا) ازدواج امري است که مردم براي ايجاد يک خانواده مستحکم و با ثبات دست به آن ميزنند. مرد و زن با اين نيت با هم ازدواج ميکنند تا يک عمر در کنار هم باشند. با همين نيت معمولاً بچهدار ميشوند و آنها را بزرگ ميکنند. فايده اين قرار براي بچهها است؛ زيرا هم تعهد والدين را نسبت به فرزندان کاملاً تضمين ميکند و هم تعهد آنها را نسبت به يکديگر.
به خاطر مي آورم که در دوران نوجواني فکر ميکردم ازدواج امري ساده و طبيعي است. عاشق ميشوي، ازدواج ميکني و از آن به بعد با خوشحالي زندگي ميکني؛ مگر نه ؟ معلوم ميشود که اين ديدگاه کمي سادهلوحانه است، زيرا که مهمترين قسمت را جاانداخته و آن تعهد است.
ازدواج براي ذهن نوجوان من تقريباً عشق بود؛ درحاليکه براي يک فرد بالغ تعهد است؛ تعهدي که ضامن يک عمر عاشقماندن و باهمماندن است، عليرغم اين حقيقت که هر دوي آنها با گذشت زمان تغيير ميکنند. ازدواج به خودي خود آسان است. دو نفر هر وقت که بخواهند ميتوانند با هم ازدواج کنند؛ مهم دوام زندگي است که با تلاش و کوشش حاصل ميگردد.
سؤالي که ممکن است به عنوان يک نوجوان براي شما پيش بيايد اين است که « چه چيز ممکن است در مورد ازدواج سخت باشد ؟ » « چه چيزهايي ممکن است در ازدواج مشکل باشد که به سعي و تلاش نياز دارد ؟ » هر گاه شخصي را پيدا کردم که ديوانهوار شيفته وي بودم و او هم عاشقانه مرا دوست داشت، آن وقت ازدواج آسان خواهد بود.
اين عشق ماست که ما را با هم حفظ ميکند، حال هر چه ميخواهد پيش بيايد. کاري که مايلم در اين شماره انجام دهم ارائه دلايلي است که چرا ازدواج، نيازمند تلاش و کوشش و همت شما است و اينکه چرا قدم بزرگي است که بايد محکم و جدي برداشته شود.
?تفهيم سختي در ازدواج
اولين ماههاي ازدواج معمولاً راحت است. اين دوره « ماه عسل » ناميده ميشود که شايد تا يک سال هم طول بکشد. اين دوره به اين خاطر ادامه پيدا ميکند که زوج جوان در حال لذت بردن از امتيازات تأهل هستند؛ مثل زندگي مشترک، درکنارهم بودن، نگاه به آينده به عنوان ما نه من، برنامه ريزي براي تشکيل يک خانواده، رابطه جنسي، پشتگرمي به يکديگر، نزديکي و غيره. دوره ماه عسل همچنين شامل عشق شديدي است که مشکلات و تفاوتها را ميپوشاند.
اين دوره زماني به پايان ميرسد که طرفين تازه درک ميکنند که زندگي يک عمر طول ميکشد و همين خوشيهاي چند ماهه نيست. بياييد به برخي از واقعيتهاي ازدواج نگاهي بيندازيم:
1) ازدواج يک تعهد دائمي است. اين تعهد امتيازات متعددي به همراه دارد: استحکام، قدرت و وحدت مالي، اعتماد بي پايان به هم و غيره. البته اگر زوجين بخواهند از اين تعهد تخطي کنند، آسيب جدي و ويرانکنندهاي به زندگيشان وارد ميکنند.
تصور کنيد به فردي گفته شود: « براي هميشه شغلت را خواهي داشت و هرگز مؤاخذه نميشوي. » در اين شرايط بيشتر مردم سعي ميکنند کار خود را به نحو احسن انجام دهند تا اينکه با شنيدن اين مسأله کاملاً تنبل شوند و کمکاري کنند. ازدواج هم ميتواند چنين اثري را ايجاد کند؛ هر دوي زوجين بايد سخت بکوشند تا دچار يأس و يکنواختي و رضايت کاذب نشوند.
2) ازدواج به اين معني است که هر چيزي به اشتراک گذاشته شود. اشتراک به اين معني که هر تصميم مهمي شامل يک تصميمگيري گروهي و مشترک است. کشمکش زماني رخ ميدهد که طرفين،هر دو با اين امر مخالفت ميکنند. بيشتر مردم دوست دارند از حدّ مشخصي از آزادي در زندگيشان برخوردار باشند. حالآنکه، ازدواج مصالحه و سازش زياد را ميطلبد.
مثلاً اگر زوجين عادتهاي متفاوتي در خرجکردن پول داشته باشند ( يعني يکي از آنها پسانداز را دوست داشته باشد و ديگر خرجکردن را )، مشکلاتي جدي به وجود خواهد آمد.
3) ازدواج يعني زندگي با يک شخص براي مدتي طولاني. وقتي که زوجين هنوز شيفته يکديگر باشند، اين زندگي شيرين است. اما همينکه اين عشق شديد کمکم رنگ باخت و رابطه احساسي و عاشقانه جاي خود را به جاذبههاي جنسي داد، به هر حال عادتها و کارهاي به ظاهر کوچک هم ميتوانند آزاردهنده باشند.
تصور کنيد قرار است تا ده سال با بهترين دوست خود در يک مکان زندگي کنيد. ميبينيد که پس از مدتي بهترين دوستتان هم عذابآور خواهد شد. مقابله با اين پيامد طبيعي ( زندگي با يک فرد براي چندين سال ) به مهارت و خلاقيت نياز دارد.
4) ازدواج چيزي شبيه به يک آمپليفاير بزرگ است. وقتي همه چيز خوب پيش ميرود، معلوم ميشود شراکت در ازدواج مؤثر است. وقتي ازدواجي موفق است، سرمنشأ آن شادي و آرامش بيپايان است. هر چند زماني که اوضاع روبهراه نباشد، ازدواج مسائل را در جهت منفي بزرگ ميکند و ميتواند اوضاع را بدتر نمايد، چون در اين مواقع مانند تله عمل ميکند ( هر چه تلاش ميکنيد فرار کنيد بيشتر گرفتار ميشويد ).
آيا تا به حال به اين مسأله توجه کردهايد که بيشتر زوجها زمان زيادي را به نزاع و کشمکش ميگذرانند ؟ و آيا تاکنون به دلايل آن انديشيدهايد ؟ اين درگيريها زماني اتفاق ميافتد که طرفين هميشه ميخواهند کاري را انجام دهند که کاملاً با هم متفاوت است و در يک جا و زمان نميگنجد.
? براي مثال:
ـ شما ميخواهيد به عروسي بهترين دوستتان برويد، درحاليکه در همان روز همسرتان ميخواهد به سينما برود.
ـ شما ميخواهيد به کليسا برويد، اما همسرتان تمايل دارد در منزل بماند.
ـ شما ميخواهيد منزل تميز باشد، اما همسرتان اهميت نميدهد.
ـ شما ميخواهيد يک ماشين نو خريداري کنيد، در حاليکه همسرتان تمايل به پسانداز پول و سرويس ماشين قبلي را دارد.
ـ شما ميخواهيد به خانواده خود نزديک باشيد و همسرتان هم دوست دارد به خانواده خودش نزديک باشد و اين در حالي است که دو خانواده چندين مايل از هم دورند.
ـ شما ميخواهيد يک کامپيوتر جديد بخريد، حال اينکه همسرتان تمايل دارد که شما سرشام منزل باشيد.
روبهروشدن با يکي دو موقعيت مانند اينها را که پنجاه سال و هر روز پشتسرهم تکرار ميشود تصور کنيد. اين چيزها است که ازدواج را سخت ميکند و به همين خاطر شما به دنبال يک همسر خوب هستيد.
اگر بتوانيد کسي را بيابيد که هر روز بدون مشکل با شما زندگي کند و آن قدر به شما علاقه داشته باشد که از سر مسائل جزيي و کوچکي که به طور طبيعي در زندگي زناشويي پيش ميآيد بگذرد، آن وقت يک ازدواج موفق خواهيد داشت که سراسر شادي برايتان به ارمغان ميآورد.
?يافتن يک همسر مناسب
چون ازدواج شديداً با نهاد خانواده عجين است، چون امري دائمي است، چون قدم بزرگي در زندگي است و چون بهاي دخول و خروج آن بسيار گزاف است، افراد عاقل و بالغ توجه زيادي به آن ميکنند. همانطور که جامعه به آن تأکيد ميکند.
وقتي شما و همسرتان پيماني ابدي با هم ميبنديد، درواقع اين پيمان را به جامعه اعلان ميداريد. همچنين به طريقي به بلوغ و استقلال خود و شروع زندگيتان اعتراف ميکنيد. دوستان و آشنايان هم که سختي اين مرحله را درک ميکنند، کمک خود را با کاوهاي عروسي نشان ميدهند تا زندگي جديد آسانتر آغاز شود. ميتوانيد زوج جواين را در نظر بگيريد که صد سال پيش در يک شهر کوچک ازدواج ميکردند.
اين زوج تشکيل خانواده ميدادند و زندگيشان را شروع ميکردند و بزرگترها هم کمکهايشان را روي هم ميگذاشتند تا شروع زندگيشان آسانتر شود. ميدانيد که شروع زندگي چقدر هزينه دربردارد. هديههاي عروسي باعث ميشود مقداري از بار مشکلات کم شود. اکنون ميتواندي به اين نکته دست يابيد که ازدواج يک معامله بزرگ است؛ يک مهماني آخر هفته نيست و تعهدي مادامالعمر به همسرتان ميباشد.
بنابراين والدينتان از شما ميخواهند که شخص درستي را انتخاب کنيد:
ـ شخصي که شما را در ساختن يک زندگي موفق ياري کند.
ـ شخصي که با اراده و مهربان باشد.
ـ شخصي که خويشتندار باشد.
ـ شخصي که شغلي مناسب و جوهره کار داشته باشد.
ـ شخصي که در آينده مادر يا پدر خوبي براي فرزندانتان باشد.
اين معيارها کلي هستند. حال با هم معيارهاي يک همسر خوب را برميشمريم که خاصتر ميباشند:
? اعتماد :
وقتي که زوجين کاملاً و در عمل به هم اعتماد ميکنند، خود را قادر ميسازند تا با آزادي و اعتماد بيشتري زندگي را ادامه دهند.
? وفاداري و تعهد :
اعتماد بين زوجين بر پايه وفاداري و تعهد بنا نهاده ميشود. بيشتر مردم با اين تصور کلي ازدواج ميکنند که « اگر از او خوشم نيامد، يا با ديگري همبستر ميشوم يا از وي جدا ميشوم ». اين مسأله در هر ازدواجي مايه دردسر است. ازدواج تقريباً تعهدي همهجانبه به همسرتان ميباشد.
? مفيدواقعشدن:
در يک ازدواج موفق، زوجين يکديگر را هميشه ياري ميکنند و بدينگونه زندگيشان را آسانتر ميسازند. اگر زوجين در زندگي مشترک با هم همکاري کنند، تأهل بسيار سهلتر از تجرد است.
? دوستي و همدلي:
در يک ازدواج موفق، زوجين دوستان خوبي براي يکديگرند و از اين دوستي انرژي و نشاط ميگيرند.
? مهرباني و محبت:
در يک ازدواج موفق، زوجين از روي عشق و علاقه و احساس دوستياي که به هم دارند با يکديگر مهربانند.
شکيبايي و درک مسائل ـ در يک ازدواج موفق، زوجين يکديگر را درک ميکنند و براي اشتباهاتي که از روي انسانبودن و در نتيجه جايزالخطابودن رخ ميدهد، گذشت دارند.
? پذيرش و حمايت :
در يک ازدواج موفق، زوجين يکديگر را ميپذيرند و دائماً از هم حمايت ميکنند.اگر زوجين بتوانند اين فاکتورها را حفظ کنند، موفقيت در ازدواج خيلي سهلتر خواهد بود. به هر حال آن چه که واضح است اين است که حفظ اين معيارها نيازمند کمي نظم و قانونمندي مي باشد. اگر يکي از اين خصوصيتها يا بيشتر آنها از بين برود، آن گاه ميتوانيد با کمي اطمينان بگوييد که آن ازدواج شکست خواهد خورد.
مسائل معدودي هستند که ميتوانند به واقع موجب شکست يک ازدواج گردند.
? اختلافها برسرپول :
اگر يکي از زوجني مقتصد باشد و ديگري ولخرج، سخت بتوان بگومگوي حاصله را فيصله داد.
? تنبلي :
اگر يکي از زوجين تمايل نداشته باشد براي بهبود زندگي و داير نگهداشتن آن تلاش کند ( از نظر مالي و عملي )، آنگاه درگيري حاصله ميتواند موجبات استرس فراواني را فراهم کند.
? لجبازي:
اگر يکي از زوجين يا هر دو از سازگاري خودداري کنند، آن گاه احتمالاً ادامه زندگي ميسر نخواهد بود؛ زيرا که ازدواج بر مبناي سازش است.
? خيانت :
پيمان اصلي در ازدواج براساس تعهد مادامالعمر به همسري مجرد است. اگر يکي از زوجين اين تعهد را زيرپاگذارد، آن وقت ازدواج به پايان ميرسد.
اختلاف برسر بچهدارشدن ـ اگر يکي از زوجين بچه بخواهد و ديگري مايل نباشد، حقيقتاً نبايد ازدواج کنيد. برطرفکردن اين اختلاف غيرممکن است، زيرا که يکي از زوجين رضايت ندارد.
? آسيب جسمي و رواني :
زوج يا زوجه درصورت هر گونه آسيب بايد براي حفظ سلامتي و امنيت خود متارکه نمايد.
? اعتياد :
اعتياد به الکل يا مواد مخدر هر زندگياي را متلاشي ميکند.
وقتي به عنوان يک نوجوان به ازدواج فکر ميکرديد، احتمالاً ذهنتان دچار اين همه پيچيدگي نميشد و اگر هم ميشده چگونه ؟ بههرحال رسيدن با اين سطح از آگاهي و جديگرفتن ازدواج امري مهم است. وقتي شما ازدواج ميکنيد، درواقع داريد براي بقيه عمرتان به همسري که انتخاب کردهايد متعهد ميشويد. در مجموع براي تشکيل يک خانواده تعهد ميکنيد؛ اين مهم را به خاطر بسپار. حال شايد درک اين مسأله که چرا والدينتا ابتدا دوره نامزدي داشتند و اينکه ازدواج چنين معامله بزرگي است آسان باشد.
?فوايد و زيانهاي ازدواج
با بررسي تمامي اين مطالب به اين نتيجه ميتوان رسيد که ازدواج محاسن و معايبي دارد که محاسن آن به اين شرح است:
عشق بدون شرط، پايداري در برابر مشکلات و سازش ـ شما نبايد راجع به روابط همسرتان، جداييها و از اين قبيل چيزها نگران باشيد. الباقي عمر کسي هست که دوستش داريد و او هم شما را دوست دارد.
کمترشدن خرجزدگي ـ متأهلين وقت آزاد و پول بيشتري خواهند داشت، زيرا که کارها و مخارجشان تقسيم ميشود.
شهامت ـ دانستن اين مطلب که کسي هست که فقط و فقط شما را دوست دارد و به مسائل ديگر اهميت نميدهد، خيلي به انسان قوت قلب ميدهد. چنين الزاماتي به شما آرامش و جرأت ميدهد.
قابليت داشتنفرزند ـ در يک ازدواج پايدار و موفق، امکان داشتن فرزند و رشد آن فوقالعاده آسان است.
?حال توضيح معايب:
? با ازدواجتان محدود ميشويد:
اگر اهل اين هستيد که هر هفته با يک نفر باشيد، ازدواج به درد شما نميخورد.
? آزاديهاي زيادي را از دست ميدهيد:
اکنون هر تصميمي بايد به توافق نفر ديگري هم برسد.
بايد تلاش کنيد تا خصوصيات انساني خود را احيا کرده و آنها را حفظ کنيد ـ حفظ ايمان، وفاداري، تعهد، مهرباني و صبر و... آسان نيست. بايد تلاش کنيد تا هر روز در هر يک از اين مهارتها بهتر شويد. اگر نخواهيد در بهبود اين امور تلاش کنيد، در ازدواج شکست ميخوريد.
اگر دريافتيد که نميتوانيد با يکي از اين مشکلات يا با همه آنها مقابله کنيد، آنگاه بهتر است دور ازدواج را خط بکشيد.
منبع:www.bygpub.com ارسال مقاله توسط کاربر محترم سايت :hojat20