چگونگي رفتار با بچه هاي بدخلق
 

پسرم مدام نق مي زند. هر بار که داد مي زند و حرفي را کش مي دهد:آاااااب مي ي ي ي ي خواااام دلم مي خواهد فرار کنم يا فرياد بزنم. گوش هايم را مي گيرم و احساس مي کنم از زندگي سير شده ام. لطفاً به من بگوئيد: چه کنم؟
اين کار مثل کشيده شدن ناخن بر روي تخته سياه بسيار آزار دهنده و غيرقابل تحمل است. به راستي چه فرزند باهوشي داريم که توانسته بهترين راه جلب توجه ما را بيابد! وقتي ما بچه بوديم، معمولاً نق نمي زديم و بي حوصله نمي شديم. آنقدر افراد مختلف در اطراف مان براي نوازش و توجه بودند که وابستگي افراطي به والدين نداشتيم. ياد گرفته بوديم خودمان وقت مان را پر کنيم و توقع نداشتيم پدر يا مادرمان با ما بازي کنند. آنها ما را به بيرون از خانه براي خريد يا بازي مي فرستادند و ما عصرها خسته و گرسنه برمي گشتيم و بعد از صرف غذا مي خوابيديم، تا صبح، دوباره بازي را از سر بگيريم. اما حالا فرزندان ما تنهاي تنهايند و ما بيشتر از والدين مان بي حوصله و سرگرم کار بيرون از منزل، رتق و فتق امور، صحبت با تلفن، گفتگوهاي دروني بي پايان و بي نتيجه هستيم و تنهايي کودک محلي از اعراب ندارد! ما وقتي به او مي رسيم که تمام انرژي و حس حيات مان ته کشيده و از او مي خواهيم: فقط ساکت باشد و برود فيلم يا کارتون ببيند! انواع کلاس هاي زبان، ژيمناستيک شنا، موسيقي، بازي بارايانه، تماشاي کارتون هاي سيندرلا، مرد عنکبوتي، گربه هاي اشرافي و ...عصاي دست ماست براي بازکردن آنها از سرخود و زماني که او سعي در جلب توجه ما دارد، عجله داريم که چرا نق مي زند. راستي چرا؟
نق زدن دلايل متفاوتي دارد که سرگرم بودن مادر وعدم توجه و نوازش کافي کودک يکي از مهم ترين دلايل آن است. شما بايد ساعاتي از روز را بدون آنکه به کار ديگري مشغول باشيد، با فرزندتان سپري کرده با او بازي و به او ابرازعلاقه کنيد. گاهي او را در آغوش گرفته و آرام نوازش نماييد. کودکان به نوازش هاي لمسي و کلامي نياز دارند. زمان خواب حتماً موها و دست هاي او را آرام لمس کرده وبا حوصله حرف هاي حمايتگرانه و عاشقانه در گوشش نجوا کنيد.
گاهي اوقات خردسالان با نق زدن باج مي گيرند؛ راه حل اين وضعيت حذف باج دادن است:
1ـ با عوض کردن نظر خود، به کودکي که نق مي زند پاداش ندهيد؛ حتي اگر آن چيز را داشته باشيد. وقتي مي گوييد نه، روي حرف تان بايستيد. اگر فرزندتان در اين شرايط اذيت تان مي کند، اتاق را ترک کنيد يا او را دراتاقش بگذاريد.
2ـ با آرامش جواب اوليه خود را هر چقدر که لازم باشد، تکرار کنيد تا زماني که او ديگر نق نزند.
3ـ نه گفتن هاي خود را به حداقل برسانيد و هر گاه که مي توانيد، بگوئيد بله.
4ـ وقتي يک بار جواب داديد، نق زدن مکرر او را نديده بگيريد. به او پشت کنيد، سوت بزنيد و يا زير لب ترانه اي را زمزمه کنيد؛ يعني به حرف هاي تو گوش نمي دهم.
5ـ به او ياد دهيد چگونه درخواست کند. بگذاريد تفاوت بين نق زدن و صحبت طبيعي را دريابد.
6ـ به کودک ياد بدهيد که چگونه توجه شما را جلب کند و بعد وقتي که به آن شکل رفتار کرد، با تحسين، رفتار او را تقويت و تثبيت کنيد.
7ـ چيزي را که مي خواهيد از کودک بشنويد، به صورت يک مدل در آورده به او کمک کنيد؛ مثلاً به او بگوييد: وقتي نق مي زني حرفتو نمي فهمم. بگو«بابا لطفاً به من شکلات بده».
8ـ مراقب باشيد خودتان درس نق و ناله به او ندهيد مثلاً:داااد ن...زن.
9ـ وقتي نق نمي زند و با صداي معمولي حرف مي زند، او را تحسين کنيد:«چقدر زيبا صحبت مي کني»و حتماً درخواستش را اجابت کنيد و دليل اين کار را حتماً به او بگوييد: «به خاطر مؤدبانه صحبت کردن حرفتو قبول مي کنم؛ خوش به حالت.»
و درآخر فرزندان ما بيش از هر زماني تنها و نيازمند توجه، حمايت و عشق بي قيد و شرط هستند آنان را دريابيم. فرصت زيادي براي لذت بردن از وجود آنان نداريم. پس از چند سال با ورود به سنين بلوغ، خواه ناخواه. مستقل شده، ازما فاصله خواهند گرفت. کودکي مان را دوباره با آنان تجربه کنيم.
منبع:نشريه دنياي زنان، شماره59