نداشتن فعاليت هاي جسماني يکي از عوامل بي شماري است که احتمالا زمينه را براي بروز و گسترش ناراحتي هاي رگ هاي خوني قلب فراهم مي کند.بررسي پژوهش هاي انجام شده در زمينه ورزش و تاثير آن بر دستگاه گردش خون و به ويژه قلب نشانگر اين واقعيت است که تمرين هاي ورزشي مناسب و منظم از بروز ناراحتي هاي قلبي جلوگيري مي کند يا دست کم وقوع آن را به تأخير مي اندازد.از اين گذشته، مبتلايان به ناراحتي هاي قلبي که با نظر پزشک متخصص و فيزيولوژيست هاي ورزشي تمرين هاي منظم شده اي را انجام داده اند، خيلي سريع تر معالجه شده اند و حتي از بروز دوباره حمله هاي قلبي در اين افراد جلوگيري شده است. افزون بر آن شدت و وسعت عارضه قلبي در افراد ورزيده که آمادگي جسماني بالاتري دارند، به مراتب از افرادي که فعاليت هاي بدني نداشتند، کمتر بوده است.
فوايد و آثار ورزش از اين قبيل است:
-تقويت عضلات درگير تنفس با عمل تنفس درست در تمرينات.
-تقويت ظرفيت ريوي و در نتيجه جذب اکسيژن بيشتر-افزايش ميزان متابوليسم سلولي، دفع بيشتر مواد زايد و CO2 و کاهش تعداد تنفس در افراد بالغ ورزشکار.
-تقويت عضله قلب به خصوص ميوکارد قلب، افزايش اندازه و ظرفيت انقباضي قلب.
-افزايش خون رساني به قلب با افزايش قطر داخلي رگ هاي خون رسان به قلب و افزايش گردش خون جانبي قلب.
-افزايش و حفظ سلامت قلب و خون.
-سوخت و ساز مواد نشاسته اي (گلوسيدي)به نحو مطلوب و با کيفيت بالا.
-کاهش مقدار چربي خون که منظور چربي هاي مضر يعني LDLاست،
-کاهش کلسترول و فشار خون که از مفيدترين تأثيرات ورزش است.
-کاهش تعداد ضربان قلب در حالت استراحت.
-جلوگيري از مصرف زياد اکسيژن براي اجراي يک کار.
-تعديل فشار خون بالا و ضربان شديد و در نتيجه کاهش کار قلب.
-بهبود ترکيب خون( به عبارت ديگر ورزش با کاهش چربي و کلسترول خون،هموگلوبين خون رسان را افزايش مي دهد).
-بزرگ شدن سرخرگ هاي کرونري و افزايش ظرفيت گردش خون کرونري.
-ايجاد تعادل در شرح هورمون آدرنالين در خون، هنگام نارحتي هاي عصبي و هيجانات شديد.
-کاهش سرعت انعقاد خون و منع ايجاد لخته هاي خون(قابل ذکر است که اين لخته هاي خوني بر اثر برخورد با گويچه هاي قرمز به برآمدگي هاي حاصل از رسوبات چربي در رگ هاي خوني به وجود مي آيد).
-افزايش تعداد رگ هاي خون رسان عضله است.
-پيشگيري از سخت شدن ديواره سرخ رگ ها و تصلب شرائين.
تعويق در تشکيل رسوبات چربي در رگ هاي خوني.
-و افزايش توانايي مقابله با استرس ها.
منبع:ماهنامه دنياي سلامت، شماره ي 50.