*زماني که «پيترجي.دانيل»در کلاس چهارم درس مي خواند، معلمش، خانم «فيليپس» مدام به او مي گفت:«پيتر! تو اصلاً خوب نيستي و هرگز به جايي نخواهي رسيد!«پيتر» تا سن 26 سالگي به طورکامل، بي سواد ماند. يکي از دوستانش تمام شب پيش او مي ماند و برايش کتاب مي خواند. او اکنون مالک کل خياباني ست که زماني درآن مي جنگيد و آن جا بود که آخرين کتاب خود به نام «خانم فيليپس، شما اشتباه مي کرديد!» را به چاپ رساند.
*«لوئيزا مي آلکوت»،نويسنده ي کتاب «زنان کوچک» از طرف خانواده اش تشويق مي شد که به عنوان پيشخدمت يا خياط، کاري براي خود، دست وپا کند.
*«چارلز داروين»،پدر نظريه ي تکامل، حرفه ي پزشکي را رها کرد. پدرش مي گفت:«تو به هيچ چيز جز تيراندازي و گرفتن سگ ها و گربه ها علاقه نداري.» «داروين»در زندگي نامه ي خود نوشته:«همه ي استادان و پدرم براين عقيده بودند که من از نظر هوشي، زير استانداردهاي معمولي هستم.»
*آموزگاران «توماس اديسون» عقيده داشتند او به قدري کودن است که قادر به يادگيري نيست.
*«آلبرت انيشتين»اولين کلمه هاي خود را با 3 سال تأخير در سن 4 سالگي بيان کرد. آموزگارانش در مورد او مي گفتند:«کندذهن، غيراجتماعي و فردي که همواره دستخوش رؤياهاي احمقانه است.»او از مدرسه اخراج شد و مدرسه ي «پلي تکنيک» زوريخ نيز از نام نويسي او خودداري کرد.
*«لويي پاستور»پيش از تحصيلات دانشگاهي، يک دانش آموز متوسط بود و در درس شيمي، بين 22 نفر، پانزدهمين نفر شد.
*«اسحاق نيوتن» در مدرسه ي ابتدايي، شاگرد بسيار ضعيفي بود.
*پدر«رودين» مجسمه ساز، در مورد او گفته بود: «من به جاي يک پسر، يک احمق دارم.» «رودين» بدترين شاگرد مدرسه، شناخت شده بود و مدرسه ي هنرهاي زيبا نيز سه بار از ثبت نام او خودداري کرده بود. عمويش، او را غيرقابل آموزش تصور مي کرد.
*«لئوتولستوي»،نويسنده ي رمان مشهور«جنگ و صلح»، درآزمون هاي دانشگاه، مردود شد و او را بي ميل و ناتوان در يادگيري توصيف کرده بودند.
*کارفرمايان «اف.دبليوو و لورث»،تاجر مشهور آمريکايي، بيان کرده اند که او به قدري گيج و کودن بود که حتي قادر به انجام امور پيشخدمتي هم نبود.
منبع:نشريه شادکامي، شماره74.